Лозартан

Дәрілік препаратты медициналық қолдану

жөніндегі нұсқаулық (Қосымша парақ)

Саудалық атауы

Лозартан плюс

Халықаралық патенттелмеген атауы

Жоқ

Дәрілік түрі, дозасы

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 50 мг/12.5 мг, 100 мг/12.5 мг, 100 мг/25 мг.

Фармакотерапиялық тобы

Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин II антагонистерінің біріктірілімі. Диуретиктермен біріктірілген ангиотензин II антагонистері. Диуретиктермен біріктірілген лозартан.

АТХ коды C09DA01

Қолданылуы

Лозартан плюс препараты жеке-жеке қолданылатын лозартан мен гидрохлортиазидтің көмегімен артериялық қысымды талапқа сай бақылауға қол жеткізу мүмкін болмаған жағдайларда эссенциальді (бастапқы) артериялық гипертензияны емдеу үшін қолданылады.

Қолдану басталғанға дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- Лозартанға, сульфонамид туындыларына (гидрохлортиазид және т.б. сияқты) немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық.

- Терапияға төзімді гипокалиемия немесе гиперкальциемия.

- Бауырдың ауыр жеткіліксіздігі; холестаз және өт шығару жолдарының обструкциясы.

- Рефрактерлік гипонатриемия.

- Симптоматикалық гиперурикемия/подагра.

- Жүктіліктің екінші және үшінші триместрі.

- Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі <30 мл/мин).

- Анурия.

- Қант диабеті немесе бүйрек жеткіліксіздігі (ШСЖ <60 мл/мин/1.73 м2) бар пациенттерде Лозартан плюс препаратын құрамында алискирен бар препараттармен бір мезгілде қолдануға болмайды.

Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары

Лозартан

Ангионевроздық ісіну

Анамнезінде ангионевроздық ісінуі бар пациенттер (беттің, еріннің, көмейдің және/немесе тілдің ісінуі) мұқият бақылауда болуы тиіс.

Артериялық гипотензия және айналымдағы қан көлемінің төмендеуі

Айналымдағы қан көлемі төмендеген немесе диуретиктермен қарқынды емнен, тұзды тұтынуды шектеуден, диареядан немесе құсудан туындаған гипонатриемиясы бар пациенттерде симптоматикалық гипотензия дамуы мүмкін, әсіресе дәрілік препараттың бірінші дозасын қабылдағаннан кейін. Осы жай-күйлер Лозартан плюс дәрілік препаратын қабылдағанға дейін түзетілуі тиіс.

Электролиттік теңгерімінің бұзылуы

Электролиттік теңгерімінің бұзылуы бүйрек жеткіліксіздігі және қатар жүретін диабетпен, немесе онсыз, пациенттерде жиі кездеседі. Сондықтан қан сарысуындағы калий құрамын және креатинин клиренсін, әсіресе жүрек жеткіліксіздігі және креатинин клиренсі 30 мл/мин бастап 50 мл/мин дейінгі пациенттерде мұқият бақылау керек.

Лозартан плюс калий жинақтайтын диуретиктермен, құрамында калий бар қоспалармен, тұз алмастырғыштармен немесе қан сарысуындағы калий деңгейін жоғарылататын басқа дәрілік препараттармен (құрамында триметоприм бар дәрілік препараттар) бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды.

Бауыр функциясының бұзылуы

Фармакокинетикалық деректерге сәйкес бауыр циррозы бар пациенттерде қан плазмасында лозартан концентрациясының едәуір жоғарылауы анықталды, сондықтан анамнезінде жеңіл және орташа бауыр жеткіліксіздігі орын алған пациенттерге Лозартан плюс сақтықпен қолданған жөн. Бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде лозартанды қолдану тәжірибесі жоқ, сондықтан Лозартан плюс дәрілік препаратын пациенттердің осы санатына қолдануға болмайды.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің тежелуі салдарынан бүйрек жеткіліксіздігін қоса (атап айтқанда, бүйрек функциясы ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің белсенділігіне тәуелді пациенттерде, мысалы, ауыр жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде немесе бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде) бүйрек функциясының бұзылуы байқалды.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін басқа дәрілік препараттарды қолданғандағыдай, лозартанды қолданған кезде бүйрек артерияларының екіжақты стенозы немесе жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерде қан сарысуындағы мочевина мен креатинин концентрациясының жоғарылауы туралы хабарланды; аталған өзгерістер емді тоқтатқаннан кейін қайтымды болды. Лозартанды бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерге тағайындаған кезде сақ болу керек.

Бүйрек трансплантациясы

Жақында бүйрек трансплантациясы болған пациенттерде Лозартан плюс қолдану тәжірибесі жоқ.

Бастапқы гиперальдостеронизм

Бастапқы гиперальдостеронизмі бар пациенттер ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесін тежеу арқылы әсер ететін гипотензивті дәрілік препараттармен емдеуге әдетте жауап бермейді, сондықтан Лозартан плюс дәрілік препаратын қолдану ұсынылмайды.

Жүректің ишемиялық ауруы (ЖИА) және цереброваскулярлық ауру

Кез келген гипотензивті дәрілік препарат сияқты, Лозартан плюс ЖИА және цереброваскулярлық ауруы бар пациенттерде АҚ айтарлықтай төмендеуін туындатуы мүмкін, бұл миокард инфарктісіне немесе инсультке әкелуі ықтимал.

Жүрек жеткіліксіздігі

Жүрек жеткіліксіздігі және қатар жүретін бүйрек жеткіліксіздігі бар немесе онсыз пациенттерде, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін басқа дәрілік препараттарды қолданғанда, ауыр артериялық гипотензияның және бүйрек жеткіліксіздігінің (көбіне жедел) даму қаупі бар.

Аорталық және митральді клапан стенозы, обструктивті гипертрофиялық кардиомиопатия

Басқа вазодилататорларды қолданған кездегідей, аорта немесе митральді клапанның стенозымен немесе обструктивті гипертрофиялық кардиомиопатиямен ауыратын пациенттерге дәрілік препаратты тағайындау кезінде ерекше сақтық қажет.

Этникалық айырмашылықтар

Бақылау деректері бойынша АӨФ тежегіштері, лозартан және басқа ангиотензин антагонистері басқа нәсілдердің өкілдеріне қарағанда қара нәсілді өкілдердің қан қысымын тиімді төмендетпейді; бұл артериялық гипертензиямен ауыратын қара нәсілді өкілдердің арасында ренин белсенділігі төмен адамдардың басым болуымен байланысты болуы мүмкін.

Жүктілік

Ангиотензин II рецепторларының тежегіштерін жүктілік кезінде қабылдауға болмайды. Егер мүмкін болса, жүктілікті жоспарлайтын пациенттерге жүктілік кезеңінде қолданғанда қауіпсіздік тұрғысынан жақсы дәлелденген гипертензияға қарсы емнің балама түрлерін тағайындау керек. Жүктілік анықталғаннан кейін ангиотензин II рецепторларының тежегіштерін қолдануды дереу тоқтату және қажет болған жағдайда баламалы ем тағайындау керек.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы

Ангиотензин-өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштерін, ангиотензин II (БРА II) және алискирен рецепторларының блокаторларын бірге қолдану гипотонияның, гиперкалиемияның дамуы және бүйрек функциясының төмендеуі (жедел бүйрек жеткіліксіздігін қоса) қаупін арттыратыны туралы деректер бар. Демек, АӨФ, БРА II немесе алискирен тежегіштерін қолданумен РААЖ қосарлы блокадасы ұсынылмайды.

Бірлесіп қолдану абсолютті түрде көрсетілген жағдайларда маманның мұқият бақылауы мен бүйрек функциясының, су-электролиттік теңгерімінің және қан қысымының міндетті мониторингі қажет.

АӨФ тежегіштері және ангиотензин II рецепторларының блокаторлары диабеттік нефропатиясы бар пациенттерге бір мезгілде тағайындалмауы тиіс.

Гидрохлортиазид

Артериялық гипотензия және су-электролиттік теңгерімнің бұзылуы

Кез келген гипотензиялық дәрілік препаратты қабылдау жағдайындағыдай, кейбір пациенттерде симптоматикалық гипотензия туындауы мүмкін. Интеркурентті диарея немесе құсу кезінде дамуы мүмкін су-электролиттік теңгерім бұзылыстарының (мысалы, сусыздану, гипонатриемия, гипохлоремиялық алкалоз, гипомагниемия немесе гипокалиемия) клиникалық симптомдарын уақтылы анықтау мақсатында пациенттерді бақылап отыру қажет. Осы пациенттерде қан сарысуындағы электролиттердің құрамына тұрақты бақылау жүргізу қажет. Ыстық ауа-райында ісінуден зардап шегетін пациенттерде сұйылту гипонатриемиясы байқалуы мүмкін.

Метаболизмдік және эндокриндік әсерлер

Тиазидті ем глюкозаға төзімділікті төмендетуі мүмкін. Бірқатар жағдайларда инсулинді қоса, гипогликемиялық препараттардың дозасын түзету қажет болуы мүмкін. Тиазидтермен емдеу кезінде жасырын қант диабеті көрінуі мүмкін.

Тиазидтер кальцийдің несеппен шығарылуын төмендетуі және қан сарысуындағы кальций мөлшерінің көріністі және елеусіз жоғарылауын тудыруы мүмкін. Айқын гиперкальциемия жасырын гиперпаратиреоздың болуын көрсетуі ықтимал. Қалқанша маңы бездерінің функциясын зерттемес бұрын тиазидтер қабылдауды тоқтату керек.

Қан плазмасындағы холестерин мен триглицеридтердің жоғарылауы тиазидті диуретиктермен емдеуге байланысты болуы мүмкін.

Кейбір пациенттерде тиазидтермен емдеу гиперурикемияға және/немесе подагра дамуына әкелуі мүмкін. Лозартан несеп қышқылының концентрациясын төмендететіндіктен, оның гидрохлортиазидпен біріктірілімі диуретик қабылдаудан туындаған гиперурикемияның айқындылығын төмендетеді.

Хориоидты жалқық, жедел миопия және қайталама жабық бұрышты глаукома

Сульфонамидтер немесе сульфонамид туындылары идиосинкразиялық реакциялар тудыруы мүмкін, бұл көру аймағында ақауы бар хориоидты жалқықтың дамуына, жедел қысқа мерзімді миопияға және жедел жабық бұрышты глаукомаға әкеледі. Көру өткірлігінің күрт төмендеуі немесе көздің ауыруы сияқты симптомдар дәрілік препаратты қабылдау басталғаннан кейін бірнеше сағат немесе апта ішінде байқалады. Емдеу жүргізілмеуі көру қабілетінің қайтымсыз жоғалуына әкелуі мүмкін, сондықтан препаратты қабылдауды мүмкіндігінше тезірек тоқтату қажет. Егер көзішілік қысым бақыланбайтын болса, дәрігер хирургиялық емдеу мүмкіндігін қарастыруы тиіс. Егер пациентте пенициллинге немесе сульфонамидке аллергиялық реакция болса, жағымсыз реакцияның даму қаупі артады.

Жедел респираторлық уыттылық

Гидрохлортиазидті қабылдағаннан кейін жедел респираторлық дистресс- синдромды (ЖРДС) қоса, жедел респираторлық уыттылықтың өте сирек кездесетін ауыр жағдайлары туралы хабарланды. Өкпенің ісінуі әдетте гидрохлортиазидті қабылдағаннан кейін бірнеше минут немесе сағат ішінде дамиды. Басында симптомдарға ентігу, қызба, өкпе функциясының нашарлауы және гипотензия жатады. Егер ЖРДС диагнозына күдік туындаса, Лозартан плюс препаратын қабылдауды тоқтатып, тиісті ем тағайындау керек. Гидрохлортиазидті қолданғаннан кейін бұрын ЖРДС бастан өткерген пациенттерге гидрохлортиазидті тағайындауға болмайды.

Бауыр жеткіліксіздігі

Тиазидтерді бауыр функциясы бұзылған немесе бауырдың үдемелі ауруы бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек, өйткені олар су-электролиттік теңгерімнің ең аз бұзылуы кезінде бауыр комасына өтуі ықтимал бауырішілік холестазды туындатуы мүмкін.

Лозартан плюс препаратын бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге қолдануға болмайды.

Меланомалы емес тері обыры

Дат Ұлттық онкологиялық тізілімі деректеріне негізделген екі эпидемиологиялық зерттеуде гидрохлортиазидтің жоғары жинақталған дозаны қолданған кезде меланомалы емес тері обыры (базальді-жасушалық карцинома және жалпақжасушалы карцинома) даму қаупінің жоғарылығы анықталды.

Гидрохортиазидтің фотосенсибилизациялаушы әсері МЕТО дамуының ықтимал мезанизмі ретінде әрекет етуі мүмкін. Гидрохлортиазид қабылдайтын пациенттерді МЕТО даму қаупі туралы, теріні жаңа ошақтардың болуына тұрақты тексеру қажеттілігі туралы және терідегі кез келген күдікті жаңа түзілімдер туралы хабарламаларды дереу ұсыну жайында хабардар ету керек. Тері обырының даму қаупін азайту үшін пациенттерге күн сәулесі мен УК-сәулелерінің әсерін шектеу және әсер ету жағдайында теріні тиісті қорғау сияқты профилактикалық шаралары туралы хабарлау керек. Биопсиялық материалды гистологиялық зерттеуді қоса, терінің күмәнді зақымдануларын қысқа мерзімде тексеру қажет. Бұрын МЕТО бастан өткерген пациенттерде гидрохлортиазид қолдануды қайта қарау қажет болуы мүмкін.

Басқалар

Тиазидті диуретиктерді қабылдайтын пациенттерде аса жоғары сезімталдық реакциялары анамнезінде аллергия немесе бронх демікпесі симптомдары болмағанда да байқалуы мүмкін.

Тиазидтерді қабылдау аясында жүйелі қызыл жегінің өршуі немесе үдеуі туралы мәліметтер бар.

Қосымша заттар

Лозартан плюс дәрілік препаратының құрамында лактоза моногидраты бар, сондықтан оны галактоза жақпаушылығы, Лапп лактаза тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы сияқты сирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттерге қолдануға болмайды.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Лозартан

Рифампицин мен флуконазол белсенді метаболиттің концентрациясын төмендетеді. Мұндай өзара әрекеттесудің клиникалық салдары зерттелмеген.

Ангиотензин II бөгейтін немесе оның әсерін төмендететін басқа препараттар сияқты, калий сақтайтын диуретиктерді (спиронолактон, триамтерен, амилорид), сондай-ақ құрамында калий бар қоспалар мен тұз алмастырғыштарды, қан сарысуындағы калий деңгейін арттыруға қабілетті басқа да дәрілік препараттарды (мысалы, құрамында триметоприм бар препараттар) қатар қолдану қан плазмасындағы калий концентрациясының ұлғаюына әкелуі мүмкін. Осы препараттарды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Натрийдің шығарылуына әсер ететін басқа препараттар сияқты, лозартан организмнен литийдің шығарылуын төмендетуі мүмкін. Сондықтан, АРА II және литий тұздарын бір мезгілде қолданған кезде қан плазмасындағы литий деңгейін мұқият бақылау керек.

БРА II және қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды (ҚҚСП) бірге қолданғанда (мысалы, циклооксигеназа-2 (ЦОГ-2) селективті тежегіштері, қабынуға қарсы дозалардағы ацетилсалицил қышқылы және селективті емес ҚҚСП) гипотензивті әсерінің бәсеңдеуі байқалуы мүмкін. БРА II немесе диуретиктерді ҚҚСП-мен қатар қолдану жедел бүйрек жеткіліксіздігін қоса, бүйрек функциясының әлсіреу қаупін арттыруы және қан плазмасындағы калий концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін (әсіресе бүйрек функциясы созылмалы әлсіреген пациенттерде). Бұл біріктірілімді, әсіресе егде жастағы адамдарда сақтықпен қолдану керек. Пациенттер сұйықтықтың тиісті мөлшерін алуы тиіс, сондай-ақ қатар жүретін ем басталғаннан кейін және емдеуді жүзеге асыру барысында мезгіл-мезгіл бүйректің функционалдық көрсеткіштерін бақылау мүмкіндігін қарастыру керек.

ЦОГ-2 тежегіштерін қоса, ҚҚСП қабылдайтын бүйрек функциясы бұзылған кейбір пациенттерде АРА II қатар қолдану бүйректің функционалдық көрсеткіштерінің одан әрі нашарлауына алып келуі мүмкін. Алайда, бұл әсер әдетте қайтымды болады.

Клиникалық зерттеулер деректері АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II немесе алискирен рецепторларының блокаторларын біріктіріп қолдану жолымен ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы РААЖ-ға әсер ететін бір ғана агентті қолданумен салыстырғанда гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (жедел бүйрек жеткіліксіздігін қоса) сияқты жағымсыз реакциялардың неғұрлым жоғары жиілігімен байланысты екенін көрсетті.

Лозартанды негізгі немесе жағымсыз әсері артериялық қысымды төмендету болып табылатын басқа препараттармен (мысалы, трициклді антидепрессанттар, нейролептиктер, баклофен, амифостин) бір мезгілде қолдану артериялық гипотензияның даму қаупін арттыруы мүмкін.

Грейпфрут шырынында CYP450 ферменттерін тежейтін және препараттың емдік әсерін төмендететін лозартанның белсенді метаболитінің концентрациясын төмендететін компоненттер бар. Лозартан плюс таблеткаларын қабылдау кезінде грейпфрут шырынын тұтынудан аулақ болу керек.

Гидрохлортиазид

Тиазидті диуретиктер мен келесі препараттарды бірге қолданғанда өзара әрекеттесуі байқалуы мүмкін:

Алкоголь, барбитураттар, есірткі препараттары және антидепрессанттар

Ортостаздық гипотензияның өршуі байқалуы мүмкін.

Диабетке қарсы препараттар (пероральді және инсулин)

Тиазидтерді қолдану глюкозаның көтерімділігіне әсер етуі ықтимал, соның нәтижесінде диабетке қарсы препараттың дозасын түзету қажет болуы мүмкін. Метформинді гидрохлортиазидті қолданумен байланысты ықтимал функционалдық бүйрек жеткіліксіздігінен туындаған лактоцидоз қаупіне байланысты сақтықпен қолдану керек.

Басқа гипертензивті препараттар

Аддитивті әсер.

Холестирамин және колестипол шайырлары

Гидрохлортиазидтің сіңуі анион алмасу шайырларының әсерінен төмендейді. Холестираминнің немесе колестипол шайырларының бір реттік дозасы гидрохлортиазидті байланыстырады, оның асқазан-ішек жолында сіңуін тиісінше 85% және 43% төмендетеді.

Кортикостероидтар, адренокортикотропты гормон (АКТГ)

Электролиттер концентрациясының айқын төмендеуі (атап айтқанда, гипокалиемия).

Прессорлық аминдер (мысалы, адреналин)

Прессорлық аминдерге әлсіз реакция болуы мүмкін, бірақ оларды қолданылуын болдырмауға жеткіліксіз.

Поляризацияланбайтын миорелаксанттар (мысалы, тубокурарин)

Бұлшықет релаксанттарына сезімталдық жоғарылауы мүмкін.

Литий препараттары

Диуретиктер литийдің бүйрек клиренсін төмендетеді және оның уытты әсер ету қаупін арттырады. Бірге қолдану ұсынылмайды.

Подаграны емдеу үшін қолданылатын дәрілік препараттар (пробенецид, сульфинпиразон және аллопуринол)

Несеп қышқылының шығарылуына ықпал ететін препараттың дозасын түзету қажет болуы ықтимал, өйткені гидрохлортиазидті қолдану қан плазмасындағы несеп қышқылы концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін. Пробеницид немесе сульфинпиразон дозасын арттыру қажет болуы мүмкін. Тиазидті препараттар аллопуринолға жоғары сезімталдықтың даму ықтималдығын арттыруы мүмкін.

Антихолинергиялық препараттар (мысалы, атропин, бипериден)

Асқазан-ішек жолдары перистальтикасының нашарлауына және асқазанның босатылуына байланысты тиазидті диуретиктердің биологиялық қолжетімділігі артады.

Цитоуытты препараттар (мысалы, циклофосфамид, метотрексат)

Тиазидтер цитоуытты препараттардың несеппен шығарылуын төмендетуі және сүйек кемігінің функциясын басуға бағытталған олардың әсерін күшейтуі мүмкін.

Салицилаттар

Салицилаттардың жоғары дозаларын қолданғанда гидрохлортиазид олардың орталық жүйке жүйесіне уытты әсерін күшейтуі мүмкін.

Метилдопа

Гидрохлортиазид пен метилдопаны бірге қолданғанда гемолиздік анемияның жекелеген жағдайлары байқалды.

Циклоспорин

Циклоспоринді қатар қолдану гиперурикемия мен подагралық асқынулардың даму қаупін арттыруы мүмкін.

Оймақгүл гликозидтері

Тиазидті диуретиктерден туындаған гипокалиемия немесе гипомагниемия оймақгүлден туындаған жүрек аритмиясының ұстамасына әкелуі мүмкін.

Қандағы калий деңгейі өзгерген кезде әсері өзгеретін дәрілік препараттар

Лозартан/гидрохлортиазид біріктірілімін және әсері қан плазмасындағы калий концентрациясына байланысты препараттарды (мысалы, оймақгүл гликозидтері және аритмияға қарсы препараттар), сондай-ақ кейбір аритмияға қарсы препараттарды қоса (гипокалиемия қарыншалық тахикардияның бейімділік факторы болып табылады), пируэт типті тахикардияны (қарыншалық тахикардия) тудыратын препараттармен бірге қолданған жағдайда калий деңгейін мезгіл-мезгіл анықтау және ЭКГ бақылау ұсынылады:

- Іа класты аритмияға қарсы препараттар (мысалы, хинидин, гидрохинидин, дизопирамид);

- III класты аритмияға қарсы препараттар (мысалы, амиодарон, соталол, дофетилид, ибутилид);

- кейбір нейролептиктер (мысалы, тиоридазин, хлорпромазин, левомепромазин, трифлуоперазин, циамемазин, сульпирид, сультоприд, амисульприд, тиаприд, пимозид, галоперидол, дроперидол);

- басқа препараттар (мысалы, бепридил, цизаприд, дифеманил, эритромицин в/і енгізу үшін, галофантрин, мизоластин, пентамидин, терфенадин, винкамин в/і енгізу үшін).

Кальций тұздары

Тиазидті диуретиктер қан плазмасындағы кальций тұздарының концентрациясын олардың шығарылуын азайту арқылы арттыруы мүмкін. Көрсетілген препараттарды тағайындау қажет болған жағдайда кальций концентрациясын бақылау керек және нәтижелерге сәйкес дозаны түзету керек.

Зертханалық зерттеулердің нәтижелеріне әсері

Кальций метаболизміне әсер ете отырып, тиазидті диуретиктер қалқанша маңы безінің жұмысын зерттеу нәтижелерін бұрмалауы мүмкін.

Карбамазепин

Симптоматикалық гипонатриемия қаупі бар. Науқасты клиникалық және биологиялық бақылау қажет.

Құрамында йод бар контрастты препараттар

Диуретиктер тудырған дегидратация жағдайында, әсіресе құрамында йод бар препараттардың жоғары дозаларында жедел бүйрек жеткіліксіздігінің қаупі едәуір артады. Оларды қолданар алдында пациентті регидратациялау керек.

Амфотерицин В ( парентеральді енгізу үшін), кортикостероидтар, АКТГ, көтермелейтін іш жүргізетін препараттар немесе глицирризин (лакрицада табылған)

Гидрохлортиазид электролиттік теңгерімсіздікті, әсіресе гипокалиемияны күшейтуі мүмкін.

Арнайы ескертулер

Жүктілік

Ангиотензин II (АРА II) рецепторларының антагонистері

АРА II қолдану жүктіліктің бірінші триместрінде ұсынылмайды.

АРА II жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде қолдануға болмайды.

Жүктіліктің бірінші триместрінде АӨФ тежегіштерін қабылдау кезінде тератогендіктің пайда болу қаупі туралы эпидемиологиялық деректер түпкілікті қорытынды жасауға мүмкіндік бермейді, алайда қауіптің кейбір артуы жоққа шығарылмайды. АРА II тератогендігі туралы бақыланатын эпидемиологиялық деректер жоқ екеніне қарамастан, препараттардың осы тобында ұқсас қауіптерді жоққа шығаруға болмайды. АРА II өзге баламалы емге ауыстыру мүмкін болмаған жағдайларды қоспағанда, жүктілікті жоспарлаған пациенттер жүкті әйелдер үшін қауіпсіздік бейіні жақсы зерттелген дәрілік препараттармен емге мүмкіндігінше тезірек ауыстырылуы тиіс.

Жүктілік басталған кезде АРА II қабылдау дереу тоқтатылуы және қажет болғанда өзге де ем тағайындалуы тиіс.

Жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде APA II қолданған кезде фетоуытты әсердің (бүйрек функциясының бұзылуы, олигогидроамниоз, бассүйек сүйектерінің қатаюының кідіруі) және неонатальді уыттылықтың (бүйрек жеткіліксіздігі, гипотензия, гиперкалиемия) көрінісі анықталды. Егер II АРА жүктіліктің екінші немесе үшінші триместрінде қабылданған болса, бүйрек функциясының және бассүйектің ультрадыбыстық зерттеуін жүргізу ұсынылады. Аналары АРА II қабылдаған жаңа туған нәрестелерде гипотензияның ықтимал дамуын болдырмау үшін АҚ мұқият бақылау қажет.

Гидрохлортиазид

Гидрохлортиазидті жүктілік кезінде қолдану туралы мәліметтер шектеулі, әсіресе бұл бірінші триместрге қатысты. Жануарларды зерттеу жеткіліксіз.

Гидрохлортиазид плацента арқылы өтеді. Фармакологиялық әсер ету механизміне сүйене отырып, оны жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде қолдану плацентарлы перфузияны бұзып, шарана мен жаңа туған нәрестеде сарғаю, электролиттік теңгерімінің бұзылуы және тромбоцитопения сияқты бұзылулар тудыруы мүмкін деп айтуға болады. Гидрохлортиазидті гестациялық ісіну, гестациялық гипертензия немесе жүктілік токсикозы кезінде плазма көлемінің төмендеу қаупіне және ауру ағымына оң әсер болмаған кезде плацентарлы гипоперфузияның дамуына байланысты қолдануға болмайды.

Балама емге жүгіну мүмкін болмайтын сирек жағдайларды қоспағанда, жүкті әйелдерде бастапқы артериялық гипертензияны емдеу үшін гидрохлортиазидті қолдануға болмайды.

Бала емізу

Ангиотензин II рецепторларының антагонистері (АРА II):

Лозартан плюс препаратын емшекпен емізу кезеңінде қолдану туралы деректер жоқ. Лактация кезеңінде, әсіресе жаңа туған немесе шала туған балаларды тамақтандыру кезінде қауіпсіздік тұрғысынан жақсы дәлелденген препараттарды қолдана отырып, баламалы ем тағайындау керек.

Гидрохлортиазид

Гидрохлортиазид ана сүтіне аз мөлшерде бөлінеді. Қарқынды диурезді тудыратын жоғары дозадағы тиазидтер сүт өндіруге кедергі келтіруі мүмкін. Лозартан плюс препаратын бала емізу кезінде қолдану ұсынылмайды. Егер препарат лактация кезінде қолданылса, мүмкіндігінше төмен дозаларды демеу керек.

Дәрілік препараттың көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Препараттың көлік құралдарын басқару немесе механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне әсерін зерттеу жүргізілмеген. Алайда, жоғары назар аударуды қажет ететін қызметті жүзеге асыру кезінде (көлік жүргізу, механизмдермен жұмыс істеу) гипотензивті ем кезінде кейде бас айналу және ұйқышылдық, әсіресе емдеудің басында немесе дозаның жоғарылауымен болатындығын есте ұстаған жөн.

Қолдану бойынша ұсынымдар

Дозалау режимі

Лозартан плюс емнің бастапқы кезеңінде қолдануға арналмаған, бұл дәрілік препарат тек лозартан немесе тек гидрохлортиазид қабылдау арқылы жеткілікті дәрежеде АҚ бақыланбайтын пациенттерді емдеуге арналған. Жекелеген компоненттердің (лозартан мен гидрохлортиазид) дозасын титрлеу ұсынылады. Клиникалық мақсатқа сай болған жағдайда монотерапиядан бекітілген біріктірілімге тікелей ауысуға болады.

Әдеттегі демеуші доза – тәулігіне бір рет 50 мг/12.5 мг Лозартан плюс дәрілік препаратының 1 таблеткасы (лозартан 50 мг/гидрохлортиазид 12.5 мг).

Жеткіліксіз емдік жауап кезінде доза Лозартан плюс (лозартан 100 мг/гидрохлортиазид 25 мг) дәрілік препаратының тәулігіне бір рет 1 таблеткасына дейін ұлғайтылуы мүмкін.

Ең жоғары тәуліктік доза – тәулігіне бір рет 100 мг / 25 мг Лозартан плюс 1 таблеткасы.

Әдетте, гипотензивті әсерге ем басталғаннан кейін 3-4 апта ішінде қол жеткізіледі.

Титрлеу нәтижесінде 100 мг лозартан дозасы таңдалған пациенттер және артериялық қысымды қосымша бақылауды қажет ететін пациенттер үшін Лозартан плюс 100 мг/12.5 мг (лозартан 100 мг/гидрохлортиазид 12.5 мг) дәрілік препаратын қолдану көрсетілген.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерден кеңес алыңыз.

Пациенттердің ерекше топтары

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер немесе гемодиализдегі пациенттер

Бүйрек функциясының орташа бұзылуы бар пациенттерде (креатинин клиренсі 30-50 мл/мин) бастапқы дозаны түзету талап етілмейді. Гемодиализдегі пациенттерге дәрілік препаратты тағайындау ұсынылмайды. Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі 30 мл/мин кем) бар пациенттерге дәрілік препаратты қолдануға болмайды.

Айналымдағы қан көлемі төмендеген пациенттер

Айналымдағы қан көлемінің төмендеуін және/немесе натрий мөлшерінің төмендеуін Лозартан плюс қолданылғанға дейін түзету қажет.

Бауыр функциясы бұзылған пациенттер

Лозартан плюс бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге қолданылмайды.

Егде жастағы пациенттер

Әдетте егде жастағы пациенттер үшін дозаны түзету қажет емес.

18 жастан кіші балалар мен жасөспірімдер

Балалар мен жасөспірімдерде қолдану тәжірибесі жоқ. Сондықтан Лозартан плюс препаратын балалар мен жасөспірімдерде қолдануға болмайды.

Енгізу әдісі мен жолы

Лозартан плюс препаратын тістемей, бір стақан сумен ішу керек.

Тамақтану дәрілік препараттың биожетімділігіне әсер етпейді.

Лозартан плюс таблеткалары бөлінбейді және аз доза алу үшін пайдалануға келмейді. Дәрілік препаратты 50 мг/12.5 мг кем дозада қолдану қажет болған кезде құрамында лозартан және гидрохлортиазид бар дәрілік препараттарды тиісті дозада қолдану мүмкіндігін қарастыру ұсынылады.

Лозартан плюс басқа гипотензиялық препараттармен қолданылуы мүмкін.

Артық дозаланғанда қабылдау қажет шаралар

Лозартан плюс препаратының артық дозалануы туралы арнайы мәліметтер жоқ.

Емі симптоматикалық, демеуші.

Артық дозаланған жағдайда препаратпен емдеуді тоқтату, ал пациентті қатаң бақылауға ауыстыру керек. Егер препарат жақында қабылданған болса, онда құстырту, сондай-ақ сусыздануды, электролиттік теңгерімсіздікті, бауыр комасын және гипотензияны жоюға бағытталған профилактикалық іс-шаралар жүргізу ұсынылады.

Лозартан

Адамның артық дозалануы туралы деректер шектеулі. Артық дозаланудың мүмкін болатын, анағұрлым ықтимал симптомдары: гипотензия, тахикардия, брадикардия (парасимпатикалық (вагус есебінен) көтермелеу салдарынан). Симптоматикалық гипотензия пайда болған кезде демеуші ем тағайындау керек.

Лозартанды да, оның белсенді метаболитін де организмнен гемодиализ арқылы шығаруға болмайды.

Гидрохлортиазид

Артық дозаланғанда жиі кездесетін белгілер мен симптомдар: гипокалиемия, гипохлоремия, гипонатриемия және сусыздану (артық диурездің салдары). Егер дигиталис бір мезгілде тағайындалған болса, онда гипокалиемия жүрек аритмиясының өршуіне әкелуі мүмкін.

Гемодиализ кезінде гидрохлортиазид қаншалықты шығарылатыны анықталмаған.

ДП стандартты қолдану кезінде пайда болатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және бұл жағдайда қабылдау керек шаралар

Жағымсыз реакциялар ағзалар жүйесінің кластары мен көріну жиілігі бойынша келтірілген: өте жиі (≥1/10), жиі (≥1/100-ден < 1/10-ға дейін), жиі емес (≥ 1/1000-нан < 1/100-ге дейін), сирек (≥1/10000-нан < 1/1000-ға дейін), өте сирек (< 1/10000), жиілігі анықталмаған (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес).

Лозартан/гидрохлортиазид

Калий лозартанымен және гидрохлортиазидпен жүргізілген клиникалық зерттеулерде осы біріктірілімге тән жағымсыз реакциялар байқалмады. Жағымсыз реакциялар калий лозартанын және/немесе гидрохлортиазидті қолдану кезінде бұрын байқалғандармен шектелді.

Эссенциальді артериялық гипертензияның бақыланатын клиникалық зерттеулерінде бас айналу препаратты қолданумен байланысты жалғыз жағымсыз реакция болды, оның туындау жиілігі лозартан мен гидрохлортиазидті қабылдаған пациенттердің 1% немесе одан да көбінде плацебоға қарағанда жоғары болды.

Осы жағымсыз реакциялардан басқа, тіркеуден кейінгі қолдану барысында келесі жағымсыз реакциялар туралы хабарланды:

Бауыр мен өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар: сирек – гепатит.

Зертханалық және құралмен тексеру деректері: сирек – гиперкалиемия, АЛТ деңгейінің жоғарылауы.

Препараттың жеке компоненттерінің бірін қолданған кезде келесі жағымсыз реакциялар байқалды және калий лозартаны/гидрохлортиазид біріктірілімін қолданған кезде әлеуетті жағымсыз реакциялар болуы мүмкін:

Лозартан

Клиникалық зерттеулерде және тіркеуден кейінгі қолдану барысында лозартанға қатысты келесі жағымсыз реакциялар туралы хабарланды:

Қан және лимфа жүйесі тарапынан бұзылулар: жиі емес - анемия, Шенлейн-Генох пурпурасы (геморрагиялық васкулит), экхимоздар, гемолиз; жиілігі белгісіз – тромбоцитопения.

Иммундық жүйе тарапынан бұзылулар: сирек – аса жоғары сезімталдық реакциялары: анафилаксиялық реакциялар, ангионевроздық ісіну, соның ішінде тыныс алу жолдарының обструкциясының дамуымен көмей мен дауыс саңылауының ісінуі және/немесе беттің, еріннің, жұтқыншақтың және/немесе тілдің ісінуі; осы пациенттердің кейбірінде АӨФ тежегіштерін қоса, басқа препараттарды қолдануға байланысты анамнезінде ангионевроздық ісіну туралы хабарланған.

Метаболизм мен тамақтанудың бұзылуы: жиі емес - анорексия, подагра.

Психикалық бұзылулар: жиі - ұйқысыздық; жиі емес – мазасыздық, үрейлі бұзылыс, паникалық бұзылыс, сананың шатасуы, депрессия, әдеттен тыс түс көру, ұйқының бұзылуы, ұйқышылдық, жадының бұзылуы.

Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар: жиі - бас ауыруы, бас айналу; жиі емес –жоғары қозу, парестезия, шеткері нейропатия, тремор, бас сақинасы, естен тану; жиілігі белгісіз – дисгевзия.

Көру мүшесі тарапынан бұзылулар: жиі емес - бұлыңғыр көру, көздің ашуы/шаншуы, конъюнктивит, көру өткірлігінің төмендеуі.

Есту мүшесі мен лабиринт тарапынан бұзылулар: жиі емес - вертиго, тиннитус.

Жүрек тарапынан бұзылулар: жиі емес – артериялық гипотензия, ортостаздық гипотензия, стерналгия, стенокардия, II дәрежелі АВ блокада, цереброваскулярлық бұзылулар, миокард инфарктісі, жүректің соғуын сезіну, аритмия (жүрекшелер фибрилляциясы, синустық брадикардия, тахикардия, қарыншалық тахикардия, қарыншалар фибрилляциясы).

Тамырлар тарапынан бұзылулар: жиі емес - васкулит; жиілігі белгісіз -дозаға тәуелді ортостаздық әсерлер.

Тыныс алу жүйесі, кеуде қуысы ағзалары және көкірек ортасы тарапынан бұзылулар: жиі - жөтел, жоғарғы тыныс жолдарының инфекциялары, мұрынның бітелуі, синусит, мұрынның қосалқы қойнауларының аурулары; жиі емес – жұтқыншақтағы жайсыздық сезімі, фарингит, ларингит, ентігу, бронхит, мұрыннан қан кету, ринит, тыныс алу жолдарының бітелуі.

Асқазан-ішектің бұзылуы: жиі - іштің ауыруы, жүрек айнуы, диарея, диспепсия; жиі емес – іш қату, тістің ауыруы, ауыздың құрғауы, метеоризм, гастрит, құсу, ішектің бітелуі; жиілігі белгісіз – панкреатит.

Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар: жиілігі белгісіз -бауыр функциясының бұзылуы.

Тері және теріасты тіндер тарапынан бұзылулар: жиі емес - алопеция, дерматит, терінің құрғауы, эритема, гиперемия, фотосенсибилизация, қышыну, бөртпе, есекжем, қатты терлеу.

Бұлшықет, қаңқа және дәнекер тін тарапынан бұзылулар: жиі -бұлшықеттің түйілуі, арқаның ауыруы, аяқтың ауыруы, миалгия; жиі емес - қолдың ауыруы, буындардың ісінуі, тізе буынының ауыруы, бұлшықет-қаңқаның ауыруы, иық буынының ауыруы, сіресуі, артралгия, артрит, ұршықбуынның ауыруы, фибромиалгия, бұлшықет әлсіздігі; жиілігі белгісіз - рабдомиолиз.

Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан бұзылулар: жиі - бүйрек функциясының бұзылуы, бүйрек жеткіліксіздігі; жиі емес - никтурия, несеп шығарудың жиілеуі, несеп шығару жолдарының инфекциясы.

Ұрпақ өрбіту жүйесі және сүт бездері тарапынан бұзылулар: жиі емес -либидоның төмендеуі, эректильді дисфункция/импотенция.

Жалпы бұзылулар және енгізу орнындағы реакциялар: жиі – астения, шаршау, кеуденің ауыруы; жиі емес – беттің ісінуі, ісіну, дене температурасының жоғарылауы; жиілігі белгісіз – тұмауға ұқсас симптомдар, жайсыздық.

Зертханалық және құралмен тексеру деректері: жиі - гиперкалиемия, гематокрит пен гемоглобин деңгейінің елеусіз төмендеуі, гипогликемия; жиі емес – қан сарысуында мочевина мен креатинин деңгейінің елеусіз жоғарылауы; өте сирек – бауыр ферменттері белсенділігі мен билирубин деңгейінің жоғарылауы; жиілігі белгісіз – гипонатриемия.

Гидрохлортиазид

Қатерсіз, қатерлі және анықталмаған жаңа түзілімдер (кисталар мен полиптерді қоса): жиілігі белгісіз – меланомалы емес тері обыры (базальді жасушалы карцинома және жалпақ жасушалы карцинома).

Қан және лимфа жүйесі тарапынан бұзылулар: жиі емес - агранулоцитоз, апластикалық анемия, гемолитикалық анемия, лейкопения, пурпура, тромбоцитопения.

Иммундық жүйе тарапынан бұзылулар: сирек – анафилаксиялық реакциялар.

Метаболизм және тамақтанудың бұзылуы: жиі емес - анорексия, гипергликемия, гиперурикемия, гипокалиемия, гипонатриемия.

Психикалық бұзылулар: жиі емес - ұйқысыздық.

Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар: жиі - цефалгия.

Көру мүшесі тарапынан бұзылулар: жиі емес - көру қабілеті шоғырлануының өтпелі бұзылуы, ксантопсия; жиілігі белгісіз - хориоидты жалқық, жедел миопия, жедел жабық бұрышты глаукома.

Тамырлар тарапынан бұзылулар: жиі емес - некроздаушы ангиит (васкулит, тері васкулиті).

Тыныс алу жүйесі, кеуде қуысы ағзалары және көкірек ортасы тарапынан бұзылулар: жиі емес - респираторлық аурулар, соның ішінде пневмония және өкпенің ісінуі; өте сирек – жедел респираторлық дистресс синдром (ЖРДС).

Асқазан-ішек бұзылулары: жиі емес - сиалоаденит, түйілулер, асқазанның тітіркенуі, жүрек айну, құсу, диарея, іш қату.

Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар: жиі емес - сарғаю (бауырішілік холестаз), панкреатит.

Тері және теріасты тіндері тарапынан бұзылулар: жиі емес -фотосенсибилизация, есекжем, уытты эпидермалық некролиз; жиілігі белгісіз – терідегі қызыл жегі.

Бұлшықет, қаңқа және дәнекер тін тарапынан бұзылулар: жиі емес -бұлшықеттің түйілуі.

Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан бұзылулар: жиі емес -глюкозурия, интерстициальді нефрит, бүйрек дисфункциясы, бүйрек жеткіліксіздігі.

Жалпы бұзылулар және енгізу орнындағы реакциялар: жиі емес – дене температурасының жоғарылауы, бас айналуы.

Жекелеген жағымсыз реакциялар сипаттамасы

Меланомалы емес тері обыры (МЕТО): эпидемиологиялық зерттеулердің қолда бар деректері негізінде гидрохлортиазидтің жинақталған дозасы мен МЕТО дамуы арасында өзара байланыс байқалады.

Күмәнді жағымсыз реакциялар туралы хабарлама

Дәрілік препараттың «пайда - қауіп» арақатынасына үздіксіз мониторинг жүргізуді қамтамасыз ету мақсатында дәрілік препаратты тіркегеннен кейін күдікті жағымсыз реакциялар туралы хабарлау маңызды. Медициналық қызметкерлерге Қазақстан Республикасы жағымсыз реакциялар туралы ұлттық хабарлау жүйесі арқылы дәрілік препараттың кез келген күдікті жағымсыз реакциялары туралы хабарлау ұсынылады.

Жағымсыз дәрілік реакциялар пайда болған кезде медицина қызметкеріне, фармацевтика қызметкеріне немесе дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларын қоса, дәрілік препараттарға жағымсыз реакциялар (әсерлер) бойынша ақпараттық дерекқорға тікелей жүгінуге болады

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Медициналық және фармацевтикалық бақылау комитеті «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

50 мг/12.5 мг бір таблетканың құрамында

әсер етуші заттар: 50.0 мг калий лозартаны, 12.5 мг гидрохлортиазид;

қосымша заттар: магний стеараты, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, натрий стеарил фумараты, натрий крахмалгликоляты (А типі), лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза;

ақ үлбірлі қабықтың құрамы: поливинил спирті, титанның қостотығы (Е171), полиэтиленгликоль, тальк.

100 мг/12.5 мг бір таблетканың құрамында

әсер етуші заттар: 100.0 мг калий лозартаны, 12.5 мг гидрохлортиазид;

қосымша заттар: магний стеараты, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, натрий стеарил фумараты, натрий крахмалгликоляты (А типі), лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза;

қызғылт үлбірлі қабықтың құрамы: поливинил спирті, титанның қостотығы (Е171), полиэтиленгликоль, тальк, темірдің қызыл тотығы (Е172), темірдің сары тотығы (Е172).

100 мг/25 мг бір таблетканың құрамында

әсер етуші заттар: 100.0 мг калий лозартаны, 25 мг гидрохлоротиазид;

қосымша заттар: магний стеараты, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, натрий стеарил фумараты, натрий крахмалгликоляты (А типі), лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза;

ақ үлбірлі қабықтың құрамы: поливинил спирті, титанның қостотығы (Е171), полиэтиленгликоль, тальк.

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Дөңгелек, екі беті дөңес пішінді, ақ түсті қабықпен қапталған таблеткалар (50 мг/12.5 мг доза үшін).

Дөңгелек, екі беті дөңес пішінді, қызғылт түсті қабықпен қапталған таблеткалар (100 мг/12.5 мг доза үшін).

Дөңгелек, екі беті дөңес пішінді, ақ түсті қабықпен қапталған таблеткалар (100 мг/25 мг доза үшін).

Шығарылу түрі және қаптамасы

10 таблеткадан поливинилхлоридті үлбірден немесе полимерлі үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.

3 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

Сақтау мерзімі

3 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Сақтау шарттары

25 0С-ден аспайтын температурада ылғалдан қорғау үшін түпнұсқалық қаптамасында (блистер).

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші туралы мәліметтер

«Лекфарм» ЖШБҚ,

Беларусь Республикасы, 223141, Логойск қ., Минская көш., 2А үй, 301 б.

Тел./факс: +375 1774 53801, www.lekpharm.by

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы

«Лекфарм» ЖШБҚ,

Беларусь Республикасы, 223141, Логойск қ., Минская көш., 2А үй, 301 б.

Тел./факс: +375 1774 53801, www.lekpharm.by

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттардың сапасы жөніндегі шағымдарды (ұсыныстарды) қабылдайтын және дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электронды пошта)

«Лекфарм» ЖШБҚ Қазақстан Республикасындағы өкілдігі,

050000, Алматы қ., Бостандық ауданы, Әл-Фараби даңғылы 7,

"Нұрлы Тау" БО, 4а корпус, 55 кеңсе,

тел. 8 (727) -3110454, факс 8(727) -3110455,

электронды пошта: amangul-62@mail.ru