Ассубекс

Ассубекс

Ривароксабан

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 10 мг

Қан және қан түзу ағзалары. Тромбозға қарсы препараттар. Ха факторының тікелей тежегіштері. Ривароксабан.

АТХ коды В01AF01

- ұршық немесе тізе буыны жоспарлы протезделген ересек пациенттерде вена тромбоэмболиясының (ВТЭ) профилактикасы.

- ересектерде терең веналар тромбозы (ТВТ) мен өкпе артериясының тромбоэмболиясын (ӨАТЭ) емдеу, сондай-ақ, ТВТ мен ӨАТЭ қайталануының профилактикасы.

Қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі

- белсенді затқа немесе қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- клиникалық тұрғыдан белсенді, елеулі қан кету

- ауқымды қан кетудің елеулі қауіп факторы болып саналатын бұзылыс немесе жағдай. Мұндайларға бұрыннан бар немесе жуырда болған асқазанның ойық жарасы, қан кету қаупі жоғары қатерлі жаңа түзілімдердің болуы, мидың немесе жұлынның жуырда алған жарақаты, миға, жұлынға жақын арада жүргізілген хирургиялық араласым немесе офтальмологиялық операция, жақын арада болған бассүйекішілік қан құйылу, өңеш веналарының варикозды кеңеюі диагнозының анықталуы немесе соған күдіктену, артерия-веналық даму аномалиялары, қантамыр аневризмалары немесе жұлынның немесе мидың ірі қантамырларының патологиясы жатуы мүмкін.

- фракцияланбаған гепарин (ФГ), төмен молекулалы гепариндер (эноксапарин, далтепарин және т.б.), гепарин туындылары (фондапаринукс және т.б.), пероральді антикоагулянттар (варфарин, дабигатран этексилаты, апиксабан және т.б.) сияқты кез келген басқа антикоагулянттармен қатарлас емдеу, басқа антикоагулянттық емге көшудің немесе ФГ венаның немесе артерияның орталық катетерінің өткізгіштігін қамтамасыз ету үшін қажетті дозаларда енгізілетін ерекше жағдайларынан басқасында.

- Чайлд-Пью жіктеуі бойынша В және С класты бауыр циррозы бар пациенттерді қоса, коагулопатиямен және клиникалық тұрғыдан елеулі қан кетудің даму қаупімен қатар жүретін бауыр ауруы.

- жүктілік және емшек емізу.

Препаратты сақтықпен қолдану керек:

- Қан кету қаупі жоғары пациенттерді емдегенде (оның ішінде қан кетуге туа біткен немесе жүре пайда болған бейімділік, бақыланбайтын ауыр артериялық гипертензия (АГ), қан кету қаупі жоғары қатерлі жаңа түзілім болған кезде (асқазан-ішек немесе несеп-жыныс жолдарында орналасқан ісіктер), потенциалды түрде қан кетулер сияқты асқынуларға әкелуі мүмкін белсенді ойық жараланусыз АІЖ ауруларында (мысалы, ішектің қабыну ауруы, эзофагит, гастрит және гастроэзофагеальді рефлюксты ауру), тамырлардың ретинопатиясында, анамнезінде бронхоэктаз немесе өкпеден қан кету болған кезде). Асқазан мен 12 елі ішектің ойық жара ауруының өршу қаупі бар пациенттерде профилактикалық ойық жараға қарсы ем тағайындау орынды болуы мүмкін).

- Қан плазмасындағы ривароксабан концентрациясын арттыратын препараттарды бір мезгілде қабылдайтын бүйрек функциясының орташа дәрежедегі бұзылуы бар (КК 30-49 мл/мин) пациенттерді емдеу кезінде («Басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз).

- Бүйрек функциясының ауыр дәрежедегі бұзылуы бар (КК 15–29 мл/мин) пациенттерді емдеу кезінде («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз).

- Ривароксабанды азол тобындағы зеңге қарсы препараттармен (мысалы, кетоконазолмен, итраконазолмен, вориконазолмен және позаконазолмен) немесе АИТВ протеаза тежегіштерімен (мысалы, ритонавирмен) жүйелі ем қабылдайтын пациенттерде қолдану ұсынылмайды («Басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесуі», «Арнаулы сақтандырулар» бөлімдерін қараңыз).

- Гемостазға әсер ететін дәрілік препараттарды бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде, мысалы, қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП), тромбоциттер агрегациясының тежегіштері, басқа тромбозға қарсы дәрілер немесе селективті серотонинді кері қармау тежегіштері (ССКҚТ) және селективті серотонин мен норадреналинді кері қармау тежегіштері (ССНКҚТ).

CYP3A4 цитохромы мен Р-гликопротеин тежегіштері

Ривароксабанды кетоконазолмен (тәулігіне 1 рет 400 мг) немесе ритонавирді (тәулігіне екі рет 600 мг) бірге қолдану ривароксабанның орташа AUC 2,6/2,5 есе жоғарылауына және ривароксабанның орташа Сmax 1,7/1,6 есе ұлғаюына алып келген, бұл препараттың фармакодинамикалық әсерлерінің едәуір күшеюімен қатар жүрген, ол қан кетулердің даму қаупінің жоғарылауына әкелуі мүмкін. Сондықтан да Ассубекс препаратын кетоконазол, итраконазол, вориконазол және позаконазол сияқты зеңге қарсы азолдық препараттармен, немесе АИТВ протеазасы тежегіштерімен жүйелі ем қабылдап жүрген пациенттерге қолдану ұсынылмайды. Ол заттар CYP3A4-тің де, Р гликопротеиннің де күшті тежегіштері болып табылады.

Ривароксабанның CYP3A4 немесе Р гликопротеин арқылы жүретін шығарылу жолдарының біреуін ғана қатты бәсеңдететін әсер етуші заттар ривароксабанның плазмадағы концентрациясын аз дәрежеде арттырады. Мысалы, CYP3A4 күшті тежегіші және Р гликопротеиннің орташа тежегіші болып саналатын кларитромицин (тәулігіне 2 рет 500 мг), ривароксабанның орташа AUC 1,5 есе және Сmax 1,4 есе жоғарылауын туғызған. Кларитромицинмен өзара әрекеттесуі пациенттердің көпшілігінде клиникалық тұрғыдан елеулі болмауы ықтимал, бірақ жоғары қауіп факторлары бар пациенттерде әлеуетті маңызы болуы мүмкін.

CYP3A4 пен Р гликопротеинді орташа бәсеңдететін эритромицин (тәулігіне 3 рет 500 мг), ривароксабанның орташа AUC мен Сmax 1,3 есе жоғарылауына әкелді. Эритромицинмен өзара әрекеттесуі пациенттердің көпшілігінде клиникалық тұрғыда маңызды болмауы ықтимал, бірақ жоғары қауіп факторлары бар пациенттерде әлеуетті маңызы болуы мүмкін.

Бүйректің жеңіл жеткіліксіздігі бар пациенттерде эритромицинді (тәулігіне үш рет 500 мг) қабылдау бүйрек функциясы қалыпты пациенттермен салыстырғанда, ривароксабанның орташа AUC 1,8 есе және Сmax 1,6 есе жоғарылауына әкелді. Бүйректің орташа жеткіліксіздігі бар пациенттерде эритромицинді қабылдау, бүйрек функциясы қалыпты пациенттермен салыстырғанда, орташа AUC 2,0 есе және Сmax 1,6 есе жоғарылауын туғызды. Бүйрек функциясы бұзылғанда эритромициннің әсері күшейеді.

CYP3A4 орташа тежегіші болып саналатын флуконазол (тәулігіне бір рет 400 мг), ривароксабанның орташа AUC 1,4 есе жоғарылауына және орташа Cmax 1,3 есе жоғарылауына алып келеді. Флуконазолмен өзара әрекеттесуі пациенттердің көпшілігінде клиникалық тұрғыдан маңызды болмауы ықтимал, бірақ жоғары қауіп факторлары бар пациенттерде әлеуетті маңызы болуы мүмкін.

Дронедаронды қолдану жөніндегі клиникалық деректер шектеулі болғандықтан, оны ривароксабанмен бірге қолданудан аулақ болған жөн.

Антикоагулянттар

Эноксапаринді (бір реттік 40 мг дозасы) және ривароксабанды (бір реттік 10 мг дозасы) біріктіріп қолданғаннан кейін, Ха факторының белсенділігіне бәсеңдеткіш ықпалымен байланысты аддитивті әсері байқалды, бұл кезде қанның ұю көрсеткіштерінің (протромбин уақыты (ПУ), ішінара белсенділенген тромбопластин уақыты (ІБТУ)) қосымша өзгерістері болмады. Эноксапарин ривароксабанның фармакокинетикасына әсер етпеді.

Қан кетулер қаупінің жоғарылығына байланысты, пациенттер басқа антикоагулянттармен бірге қолданғанда сақтық танытуы керек.

ҚҚСП/ тромбоциттер агрегациясының тежегіштері

Ривароксабанды, 15 мг, және напроксенді, 500 мг, бірге тағайындаудан кейін қан кету уақытының клиникалық тұрғыдан елеулі ұзаруы байқалмаған. Дегенмен, жекелеген тұлғаларда фармакодинамикалық әсері айқынырақ болуы мүмкін.

Ривароксабан мен 500 мг ацетилсалицил қышқылын бірге қолданғанда, клиникалық тұрғыдан елеулі фармакокинетикалық және фармакодинамикалық өзара әрекеттесулер байқалған жоқ.

Клопидогрел (300 мг екпінді дозасы, содан соң 75 мг демеуші дозасымен) ривароксабанмен (15 мг) фармакокинетикалық өзара әрекеттесу көрсеткен жоқ, алайда, кейбір пациенттерде қан кету уақытының тромбоциттер агрегациясымен немесе Р-селектинге немесе GPIIb/IIIa рецепторлар санымен өзара байланыссыз едәуір ұзарғаны байқалды.

ҚҚСП (ацетилсалицил қышқылын қоса) мен тромбоциттер агрегациясының тежегіштерін бір мезгілде тағайындағанда сақтық таныту керек, өйткені аталған препараттар, әдетте, қан кету қаупін арттырады.

СКҚІТ/СНКҚІТ

Басқа антикоагулянттар жағдайындағы сияқты, СКҚСТ немесе СНКҚІТ-мен бірге қолданған жағдайда, олардың тромбоциттерге әсеріне байланысты, пациенттер қан кетудің жоғарылау қаупіне ұшырауы ықтимал. Ривароксабанның клиникалық бағдарламасында бір мезгілде пайдаланғанда, барлық емдеу топтарында ауқымды немесе ауқымды емес, клиникалық тұрғыдан елеулі қан кетулер жиілігінің жоғарырақ болғаны байқалды.

Варфарин

Пациенттердің К дәруменінің антагонисі варфариннен (ХҚҚ 2,0 - 3,0) ривароксабанға (20 мг) немесе ривароксабаннан (20 мг) варфаринге (ХҚҚ 2,0 - 3,0) ауысуы, протромбин уақытын/ХҚҚ (Неопластин) қарапайым жиынтықтау кезіндеге қарағанда айқынырақ ұлғаюымен қатар жүрді (ХҚҚ жекелеген мәндері 12,0-ге жетуі мүмкін), ал ІБТУ-ге, Ха фактор белсенділігінің және тромбиннің эндогенділік әлеуетінің бәсеңдеуіне әсері аддитивті болды.

Мұндай өтпелі кезеңде ривароксабанның фармакодинамикалық әсерлерін зерттеу қажет болған жағдайда, варфариннің әсері болмайтын қажетті тестілер ретінде, Ха антифакторының белсенділігін анықтауды, протромбиназа-индукцияланған ұю уақытын (PiCT) және HepTest пайдалануға болады. Варфариннің соңғы дозасын қабылдаудан кейін төртінші күні барлық зерттеулер (соның ішінде ПУ, ІБТУ, Ха фактор тежелуі мен ТЭӘ (тромбиннің эндогенділік әлеуеті) тек қана ривароксабанның әсерін көрсетеді.

Өтпелі кезеңде варфариннің фармакодинамикалық әсерлерін зерттеу қажет болған жағдайда, ривароксабанның қан плазмасындағы қалдық концентрациясы аясында (ривароксабанның алдыңғы дозасын қабылдағаннан кейін 24 сағаттан соң) ХҚҚ анықтауды пайдалануға болады, өйткені, сол сәтте ривароксабанның бұл зерттеуге әсері барынша аз болады.

Варфарин мен ривароксабан арасында фармакокинетикалық өзара әрекеттесулер байқалған жоқ.

CYP3A4 индукторлары

Ривароксабан мен CYP3A4 күшті индукторы рифампицинді бірге қабылдау ривароксабанның орташа AUC шамамен 50%-ға төмендеуіне және оның фармакодинамикалық әсерлерінің параллель азаюына алып келген. Ривароксабанды CYP3A4 басқа күшті индукторларымен (мысалы, фенитоинмен, карбамазепинмен, фенобарбиталмен немесе кәдімгі шайқураймен (шілтер жапырақты шайқураймен) бірге қолдану да ривароксабанның плазмадағы концентрациясының төмендеуіне алып келуі мүмкін. Сондықтан, пациентті тромбоз белгілері мен симптомдарын мұқият қадағаламай тұрып, CYP3A4 күшті индукторларымен бірге қабылдаудан аулақ болу керек.

Қатарлас емнің басқа да препараттары

Ривароксабан мен мидазолам (CYP3A4 субстраты), дигоксин (Р гликопротеинінің субстраты) немесе аторвастатин (CYP3A4 пен Р гликопротеинінің субстраты) немесе омепразол (протондық помпа тежегіші) арасында клиникалық тұрғыдан елеулі фармакокинетикалық немесе фармакодинамикалық өзара әрекеттесулер байқалған жоқ. Ривароксабан CYP3A4 сияқты CYP негізгі изоформаларын тежемейді және индукцияламайды.

Тамақпен клиникалық маңызды өзара әрекеттесуі байқалған жоқ.

Зертханалық көрсеткіштер

Ривароксабан оның әсер ету механизміне байланысты қан ұюының көрсеткіштеріне (яғни, ПУ, ІБТУ, HepTest) әсер етеді деп күтіледі.

Барлық емдеу кезеңі бойында белгіленген антикоагуляттық ем аясында клиникалық бақылау жүргізу ұсынылады.

Қан кету қаупі

Басқа антикоагулянттарды қолданғандағы сияқты, Ассубекс қабылдайтын пациенттерді қан кету белгілерін анықтау үшін мұқият қадағалау қажет. Қан кету қаупі жоғары пациенттерді емдеуде Ассубексті сақтықпен пайдалану ұсынылады. Ауыр қан кету дамыған жағдайда, Ассубекс препаратын қабылдау тоқтатылуға тиіс.

КДА емдеумен салыстырғанда, клиникалық зерттеулерде шырышты қабықтардан (мысалы, мұрыннан, қызыл иектен, асқазан-ішектен, сондай-ақ қынаптан патологиялық қан кету мен неғұрлым ауқымды етеккірлік қан кетуді қоса, урогенитальді ағзалардан) қан кетулер және анемия Ассубекс препаратымен ұзақ уақыт емдеген кезде жиірек байқалды. Демек, тиісті клиникалық бақылауға қосымша, егер бұл орынды деп саналса, жасырын қан кетуді анықтау үшін гемоглобин/гематокрит деңгейін анықтау және айқын қан кетудің клиникалық ықтималдығына баға беру пайдалы болуы мүмкін.

Пациенттердің төменде сипатталған бірнеше қосалқы топтарында қан кетудің даму қаупі жоғары болады. Бұл пациенттер емдеу басталғаннан қан кету мен анемияның белгілері мен симптомдарын анықтау үшін мұқият бақылауда болуға тиіс.

Ұршық немесе тізе буынын жоспарланған протездеуден кейін ВТЭ профилактикасы үшін Ассубекс қабылдап жүрген ересек пациенттер үшін мұны жүйелі түрде медициналық тексеру, операция жарасынан бөліністерді мұқият қадағалау және гемоглобин деңгейін мезгіл-мезгіл анықтап отыру арқылы қамтамасыз етуге болады. Гемоглобин деңгейінің немесе артериялық қысымның түсініксіз төмендеуі жағдайында, қан кету көзін іздеу қажет.

Ривароксабанмен емдеу жүйелі әсеріне мониторинг жүргізуді қажет етпесе де, ерекше жағдайларда Xa факторы тежелуінің калибрленген сандық тесті көмегімен ривароксабанның деңгейін анықтау, ривароксабанның әсері туралы деректер клиникалық деңгейде қабылданатын шешімдерге ықпал етуі мүмкін кезде, мысалы, артық дозаланғанда және шұғыл операцияда, пайдалы болуы мүмкін.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйректің ауыр дәрежедегі жеткіліксіздігі бар (креатинин клиренсі <30 мл/мин) пациенттерде ривароксабанның қан плазмасындағы концентрациясы едәуір жоғарылауы мүмкін (орташа алғанда 1,6 есе), бұл өз кезегінде қан кетулердің даму қаупінің жоғарылауын жол ашуы ықтимал.

Ассубексті креатинин клиренсі 15-29 мл/минут құрайтын пациенттерге сақтықпен тағайындау керек. Креатинин клиренсі <15 мл/минут пациенттерге Ассубекс қолдану ұсынылмайды.

Ассубексті бүйректің орташа жеткіліксіздігі бар (креатинин клиренсі 30-49 мл/мин), қан плазмасында ривароксабан концентрациясын арттыратын басқа препараттармен қатарлас ем алатын пациенттерді емдеуде сақтықпен қолдану қажет.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Ассубекс препаратын зеңге қарсы азол препараттарымен (кетоконазол, итраконазол, вориконазол және позаконазол сияқты) немесе АИТВ протеазасы тежегіштерімен (мысалы, ритонавир) жүйелі ем қабылдап жүрген пациенттерде қолдану ұсынылмайды. Бұл заттар CYP3A4-тің де, Р гликопротеиннің де күшті тежегіштері болып табылады, сондықтан ривароксабанның плазмадағы концентрациясын клиникалық тұрғыдан маңызды деңгейге дейін (орташа алғанда 2,6 дейін) жоғарылатуы мүмкін, бұл қан кету қаупінің жоғарылауына әкелуі мүмкін.

Гомеостазға ықпал ететін препараттарды, мысалы, қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды (ҚҚСП), ацетилсалицил қышқылын (АСҚ) және тромбоциттер агрегациясының тежегіштерін немесе серотонинді кері қармаудың іріктелген тежегіштерін (СКҚІТ), сондай-ақ серотонин мен норэпинефринді кері қармаудың іріктелген тежегіштерін (СНКҚІТ) бір мезгілде тағайындағанда сақтық таныту керек. Асқазан-ішек жолының ойық жара ауруының қаупі бар пациенттерге тиісті профилактикалық ем жүргізуді қарастыруға болады.

Қан кетудің басқа да қауіп факторлары

Тромбозға қарсы басқа да препараттар сияқты, ривароксабан төмендегідей қан кету қаупі жоғары пациенттерге ұсынылмайды: 

- қан кетулерге туа біткен немесе жүре пайда болған бейімділік

- бақылауға келмейтін ауыр артериялық гипертония

- асқазан-ішек жолының белсенді ойық жараларсыз, әлеуетті түрде геморрагиялық асқынуларға әкелуі мүмкін басқа аурулары (мысалы, ішектің қабыну аурулары, эзофагит, гастрит және гастроэзофагеальді рефлюкс)

- қантамырлық ретинопатия

- анамнездегі бронхоэктаздар немесе өкпеден қан кету

Қатерлі жаңа түзілімдері бар пациенттер

Қатерлі жаңа түзілімдері бар пациенттерде қан кету және тромбоз қаупі бір уақытта жоғарылауы мүмкін. Белсенді обыр ауруы бар пациенттерде тромбозға қарсы емнің пайдасын және қан кету қаупін ісіктің орналасуына, жүргізілетін антинеопластикалық терапияға және аурудың сатысына байланысты жеке бағалау керек. АІЖ және несеп-жыныс жолдарының жаңа түзілімдерінде ривароксабанмен ем кезінде қан кету қаупі артады.

Қан кету қаупі жоғары қатерлі жаңа түзілімдері бар пациенттерде ривароксабан қолдану қарсы көрсетілімде. («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз)

Жүректің жасанды қақпақшасы бар пациенттер

Ривароксабанды жуырда қолқа қақпақшасының транскатетерлік протезделуін (ҚКТП) бастан өткерген пациенттерде тромбоздардың профилактикасы үшін пайдалануға болмайды. Ривароксабанды жүректің жасанды қақпақшасы бар пациенттерде қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі зерттелмеген; демек, пациенттердің мұндай популяциясында ривароксабанның талапқа сай антикоагулянттық әсері туралы деректер жоқ.

Ондай пациенттерді Ассубекс препаратымен емдеу ұсынылмайды.

Антифосфолипидтік синдромы бар пациенттер

Анамнезінде тромбозы бар, антифосфолипидтік синдром диагнозы қойылған пациенттерге ривароксабанды қоса, тікелей пероральді антикоагулянттарды (ТПОАК) тағайындау ұсынылмайды. Атап айтқанда, үш (жегілік антикоагулянтқа, антикардиолипиндік антиденелерге және бета-2-гликопротеинге антиденелерге) оң нәтижесі бар пациенттерде ТПОАК емдеу К дәрумені антагонистерімен еммен салыстырғанда, тромбоздық құбылыстардың қайталану жиілігінің артуымен байланысты болуы мүмкін.

Сан сүйегінің мойыны сынғандағы хирургиялық араласым

Сан сүйегінің мойыны сынғанда хирургиялық араласымдар жүргізілетін пациенттерде интервенциялық клиникалық зерттеулер барысында ривароксабанның тиімділігі мен қауіпсіздігі зерттелген жоқ.

ӨАТЭ бар гемодинамикалық тұрақсыз пациенттер немесе тромболизисті немесе өкпенің эмболэктомиясын қажет ететін пациенттер

Ассубексті өкпе артериясының тромбоэмболиясы және гемодинамика тұрақсыздығы бар немесе тромболизис немесе өкпенің эмболэктомиясы жүргізілуі мүмкін пациенттерде фракцияланбаған гепариннің баламасы ретінде қолдану ұсынылмайды, өйткені ривароксабанның аталған клиникалық жағдайлар кезіндегі қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.

Жұлынға жасалатын/эпидуральді анестезия немесе пункция

Нейроаксиальді анестезияны (жұлынға жасалатын/эпидуральді анестезия) немесе жұлынға жасалатын/эпидуральді пункцияны жүргізген жағдайда, тромбоэмболиялық асқынулардың профилактикасы үшін тромбозға қарсы препараттарды қабылдап жүрген пациенттер үшін эпидуральді немесе жұлындағы гематоманың даму қаупі бар, ол ұзаққа созылатын немесе тұрақты салдануды туғызуы мүмкін. Ондай құбылыстардың даму қаупі операциядан кейін тұрақты эпидуральді катетерлерді пайдаланғанда немесе гемостазға ықпал ететін препараттарды қатарлас қабылдағанда жоғарылауы мүмкін. Қауіп жарақаттайтын немесе көп реттік эпидуральді немесе жұлынға жасалатын пункциядан кейін де артуы мүмкін. Пациенттер неврологиялық бұзылулардың (мысалы, аяқтың ұюы немесе әлсіздігі, ішектің немесе қуықтың дисфункциясы) белгілері мен симптомдарын анықтау мақсатымен тұрақты бақылауда болуға тиіс. Егер неврологиялық бұзылу байқалса, дереу диагноз қою және емдеуді бастау керек. Нейроаксиальді араласымды жүргізбес бұрын, дәрігер антикоагулянттарды қабылдап жүрген пациенттерде немесе тромбоз профилактикасы үшін антикоагулянттарды тағайындау көзделетін пациенттерде қаупімен салыстырғандағы ықтимал пайдасына баға беруге тиіс.

Ривароксабанды бір мезгілде қолданумен және нейроаксиальді (эпидуральді/жұлынға жасалатын) анестезияны немесе жұлын пункциясын жүргізумен байланысты қан кетудің ықтимал қаупін төмендету үшін, ривароксабанның фармакокинетикалық бейінін ескеру керек.

Эпидуральді катетерді орнатуды немесе алып тастауды немесе люмбальді пункцияны ривароксабанның ұюға қарсы әсері төмен деп бағаланған кезде жүргізген дұрыс.

Эпидуральді катетерді ривароксабанның соңғы енгізілуінен кейін 18 сағаттан ерте шығарып алмайды. Ривароксабанның келесі дозасын катетерді шығарып алғаннан кейін 6 сағат өтпейінше енгізбеу керек.

Жарақаттаумен жүргізілген пункция жағдайында ривароксабанды енгізуді 24 сағатқа кейінге қалдыру керек.

Ұршық немесе тізе буынын жоспарлы протездеуден басқа, жоспарлы инвазиялық емшаралар мен хирургиялық араласымдар жүргізуге дейін және одан кейін дозалау жөніндегі нұсқаулар

Егер инвазиялық емшараны немесе хирургиялық араласымды жүргізу қажет болса, Ассубекс 10 мг препаратын қабылдауды, мүмкіндігінше, араласымға дейін кемінде 24 сағат бұрын тоқтату керек, мұндайда дәрігердің клиникалық бағасына назар аудару қажет. Егер емшараны кейінге қалдыруға болмайтын болса, араласымның шұғыл қажеттілігін ескере отырып, қан кету қаупінің жоғарылығына баға беру керек.

Егер тиісті инвазиялық емшарадан немесе хирургиялық араласымнан кейін тиісті клиникалық көрсеткіштер бар болған жағдайда және тиісті гемостазға қол жеткізілсе, оны емдеуші дәрігердің растауы қажет, Ассубекс препаратын қабылдауды барынша тезірек қайта бастау керек.

Егде жастағы пациенттер

Жас шамасы ұлғайған сайын қан кету қаупі арта түсуі мүмкін.

Дерматологиялық реакциялар

Тіркеуден кейінгі бақылау барысында ривароксабанды қабылдаумен байланысты Стивенс-Джонсон синдромын /уытты эпидермалық некролизді және эозинофилиямен дәріден туындаған аса жоғары сезімталдық синдромын қоса, терінің күрделі реакциялары тіркелген.  Пациенттер ондай реакциялардың ең үлкен қаупіне емдеу курсының басында ұшырайды: көпшілік жағдайларда реакцияның басталуы емдеудің алғашқы апталары ішінде орын алады. Тері бөртпесінің ауыр көріністері (мысалы, жайылған, күшейген және/немесе күлбіреуіктердің түзілуімен) немесе шырышты қабықтардың зақымдануымен бірге аса жоғары сезімталдықтың кез келген басқа белгілері алғаш пайда болған кезден-ақ, ривароксабанды қабылдауды тоқтату керек.

Қосымша заттар туралы ақпарат

Ассубекс таблеткаларының құрамында лактоза бар. Сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, толық лактаза жеткіліксіздігі немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы сияқты жай-күйлері бар пациенттер бұл дәрілік затты қабылдамауы керек.

Ассубекстің үлбірлі қабықпен қапталған бір таблеткасының құрамында 1 ммольден аз натрий (23 мг) бар, яғни оның құрамында натрий жоқ дерлік.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Ривароксабанның жүкті әйелдердегі қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталған жоқ. Тәжірибелік деректер ұрпақ өрбітуге уыттылығын анықтады.

Ұрпақ өрбітуге уыттылық әлеуеті, ішкі қан кету қаупі және Ассубекс плацента арқылы өтетіндігінің дәлелдері бар болғандықтан, ривароксабанды жүктілік кезінде қолдануға болмайды.

Бала туу әлеуеті бар әйелдер ривароксабанмен емделу кезінде жүктіліктің басталуынан сақтануы керек.

Бала емізу

Ривароксабанның бала емізіп жүрген әйелдердегі қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған. Тәжірибелік деректер ривароксабанның сүтке бөлініп шығатынын көрсетеді. Осы деректерді ескере отырып, Ассубексті бала емізу кезінде қолдануға болмайды. Бала емізуді тоқтату, не болмаса емдеуді тоқтату/ тоқтата тұру туралы шешім қабылдануы қажет.

Препараттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Ривароксабан автокөлікті және механикалық құрылғыларды басқару қабілетіне өте аз әсер етеді. Естен тану жағдайлары (жиілігі: жиі емес) немесе бас айналуы (жиілігі: жиі) туралы хабарланған.

Ондай реакциялар байқалған пациенттер автокөлікті немесе механикалық құрылғыларды басқарудан бас тартуы керек.

Дозалау режимі

Ұршық немесе тізе буыны жоспарлы протезделген ересек пациенттердегі вена тромбоэмболиясының (ВТЭ) профилактикасы

Ұсынылатын дозасы тәулігіне бір рет ішке 10 мг ривароксабанды құрайды. Бастапқы дозасын гемостазға қол жеткізілген жағдайда, операциядан кейін 6-10 сағаттан соң қабылдау керек.

Емдеу ұзақтығы ауқымды ортопедиялық операцияның типіне қарай анықталады және пациенттегі ВТЭ дамуының жекелей қаупіне тәуелді.

- Ұршық буынына ауқымды операция жасалған пациенттер үшін емдеудің ұсынылатын ұзақтығы 5 аптаны құрайды

- Тізе буынына ауқымды операция жасалған пациенттер үшін емдеудің ұсынылатын ұзақтығы 2 аптаны құрайды.

Дозасын өткізіп алған жағдайда, пациент Ассубексті дереу қабылдауы керек, және келесі күні дозасын өткізіп алғанға дейінгідей тәулігіне бір таблеткадан емді жалғастыруы керек.

ТВТ мен өкпе артериясының тромбоэмболиясын (ӨАТЭ) емдеу, сондай-ақ ТВТ мен ӨАТЭ қайталануының профилактикасы

Жедел ТВТ немесе ӨАТЭ бастапқы емі үшін ұсынылатын дозасы алғашқы 3 апта бойы күніне екі рет 15 мг құрайды, содан кейін ТВТ мен ӨАТЭ қайталануының емі мен профилактикасын жалғастыру үшін күніне бір рет 20 мг қабылданады.

Қысқа мерзімдік (кемінде 3 ай) емді негізгі қауіп факторлары (мысалы, жуырда болған ауқымды операциялық араласымдар немесе жарақат) түрткі болған ТВТ мен ӨАТЭ бар пациенттерде қарастыру керек. Ұзағырақ емдеуді негізгі қауіп факторларымен байланыссыз туындаған ТВТ немесе ӨАТЭ, түрткі болмаған ТВТ немесе ӨАТЭ немесе анамнезінде ТВТ немесе ӨАТЭ қайталануы бар пациенттерде қарастыру керек. 

ТВТ мен ӨАТЭ қайталануының ұзартылған профилактикасына (ТВТ немесе ӨАТЭ кемінде 6 ай бойы емдеуден кейін) көрсетілім болған жағдайда, ұсынылатын дозасы тәулігіне бір рет 10 мг құрайды. ТВТ немесе ӨАТЭ қайталануының қаупі жоғары пациенттер, мысалы, асқынған қатарлас аурулары немесе Ассубекс препаратымен тәулігіне бір рет 10 мг профилактикалық дозасында ұзартылған ем аясында ТВТ немесе ӨАТЭ қайталануы болғанда Ассубекс препаратының 20 мг дозасын тәулігіне бір рет қабылдауды қарастыру керек.

Емдеудің ұзақтығы мен дозасын емдеудің пайдасын қан кету қаупіне қатысты мұқият бағалағаннан кейін әркімге жекелей таңдау керек.

Егер күніне екі рет 15 мг дозасын қабылдау фазасында (1-21 күндері) кезекті дозасын қабылдауды өткізіп алса, пациент Ассубекс препаратының тәуліктік 30 мг дозасының түсімін қамтамасыз ету үшін Ассубексті дереу қабылдауға тиіс. Бұл жағдайда 15 мг екі таблеткасын бір мезгілде қабылдауға болады. Келесі күні ұсынымдарға сәйкес, препаратты тәулігіне екі рет 15 мг дозада жүйелі қабылдауды жалғастыру керек.

Препаратты тәулігіне бір рет қабылдау фазасында дозасын өткізіп алса, пациент Ассубексті дереу қабылдауға тиіс және келесі күні ұсынымдарға сәйкес тәулігіне бір рет қабылдауды жалғастыруы керек. Алдында жіберіп алған дозасының орнын толтыру үшін дозасын екі еселеуге болмайды.

К дәруменінің антагонистерінен (КДА) Ассубекске ауысу

ТВТ мен ӨАТЭ-ден емделіп жүрген пациенттерде немесе қайталануының профилактикасында КДА қабылдауды тоқтату керек, және ХҚҚ ≤2,5 дейін төмендегенде Ассубекс препаратымен емдеуді бастау керек.

Пациенттер КДА-дан Ассубекске ауысқан кезде, Ассубекс препаратын қабылдағаннан кейін ХҚҚ мәндері жалған жоғарылайды. ХҚҚ Ассубекс препаратының антикоагулянттық белсенділігін анықтау үшін жарамсыз және сондықтан аталған мақсатта пайдаланылмауға тиіс.

Ассубекстен К дәруменінің антагонистеріне (КДА) ауысу

Ассубекс препаратынан КДА-ға ауысқан кезде антикоагулянттық әсері жеткіліксіз болуы мүмкін. Осыған байланысты, басқа антикоагулянтқа кез келген ауысу кезінде тиісті антикоагулянттық әсермен қамтамасыз ету қажет.

Ассубекс ХҚҚ жоғарылауына ықпал етуі мүмкіндігін айта кету керек.

Ассубекс препаратынан КДА-ға ауысқан кезде, ХҚҚ ≥2,0 көрсеткішіне жеткенге дейін КДА бір мезгілде қабылдау керек. Ауысу кезеңінің алғашқы екі күні ішінде КДА стандартты бастапқы дозасын қолданып, артынан ХҚҚ мәндерінің негізінде КДА дозасын тағайындау керек.

Ассубекс пен КДА бір мезгілде қабылдаған кезде, ХҚҚ Ассубекс препаратының алдыңғы дозасын қабылдағаннан кейін, бірақ келесі дозасын қабылдаудың алдында 24 сағаттан ерте анықтамау керек. Ассубекс қабылдауды тоқтатқаннан кейін ХҚҚ нақты анықтауды соңғы дозасын қабылдағаннан кейін кемінде 24 сағаттан соң жүргізуге болады.

Парентералды антикоагулянттардан Ассубекске ауысу

Қазіргі уақытта парентералды антикоагулянттарды қабылдап жүрген пациенттер үшін, оларды тоқтату және Ассубекс препаратын қабылдауды парентералды дәрінің (мысалы, төмен молекулалы гепариннің) келесі жоспарлы енгізілу сәтіне дейін 0-2 сағат бұрын немесе парентералды дәріні үздіксіз енгізу (мысалы, фракцияланбаған гепаринді вена ішіне енгізу) тоқтатылған сәтте бастау керек.

Ассубекс препаратынан парентералды антикоагулянттарға ауысу

Ассубекстің келесі дозасы қабылдануы тиіс сәтте парентералды антикоагулянттың алғашқы дозасын енгізу керек.

Бүйрек функциясының бұзылуы 

Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар (креатинин клиренсі 15-29 мл/мин) пациенттердегі шектеулі клиникалық деректер ривароксабанның плазмадағы деңгейінің едәуір жоғарылауын көрсетеді.

Демек, бұл пациенттер Ассубексті сақтықпен қолдануы қажет. Креатинин клиренсі <15 мл/мин пациенттерге Ассубекс препаратын қолдану ұсынылмайды.

- Ұршық немесе тізе буынын жоспарлы протездеу жүргізілген ересек пациенттерде, бүйректің функциясының жеңіл (креатинин клиренсі 50-80 мл/мин) немесе орташа (креатинин клиренсі 30-49 мл/мин) ауырлық дәрежесіндегі бұзылуы бар пациенттерде ВТЭ профилактикасы үшін дозасын түзету қажет емес.

- ТВТ және ӨАТЭ емдеу үшін, сондай-ақ ТВТ мен ӨАТЭ қайталануының профилактикасы үшін, бүйрек функциясының жеңіл (креатинин клиренсі 50-80 мл/мин) ауырлық дәрежесіндегі бұзылуы бар пациенттерде дозасын түзету қажет емес.

Бүйрек функциясының орташа ауырлық дәрежесіндегі бұзылуында (креатинин клиренсі 30-49 мл/мин) немесе бүйректің ауыр жеткіліксіздігінде (креатинин клиренсі 15-29 мл/мин) пациенттер алғашқы 3 апта бойы тәулігіне екі рет 15 мг қабылдауға тиіс. Содан соң ұсынылатын дозасы тәулігіне бір рет 20 мг құрайды, дозасын тәулігіне бір рет 20 мг-ден тәулігіне бір рет 15 мг дейін төмендетуді пациенттегі қан кетудің бағаланған қаупі ТВТ мен ӨАТЭ қайталануы қаупінен асып түсетін жағдайда қарастыру керек. Тәулігіне бір рет 15 мг пайдалану жөніндегі нұсқау фармакокинетикалық модельдеуге негізделген және аталған клиникалық жағдайларда зерттелмеген.

Препараттың ұсынылған тәулігіне 1 рет 10 мг күнделікті дозасы кезінде дозаны түзету қажет емес.

Бауыр функциясының бұзылуы

Ассубекс препаратын Чайлд-Пью жіктеуі бойынша бауырдың B және C класты циррозын қоса, коагулопатиямен және клиникалық тұрғыдан елеулі қан кетудің даму қаупімен жүретін бауыр аурулары бар пациенттерде қолдануға болмайды.

Егде жастағы пациенттер

Дозасын түзету қажет емес.

Дене салмағы

Дозасын түзету қажет емес.

Жынысы

Дозасын түзету қажет емес.

Бала пациенттер

Ривароксабанның 0-ден 18 жас дейінгі балалардағы қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған. Деректер жоқ. Сондықтан, Ассубекс 10 мг препаратын 18 жасқа дейінгі балаларға қолдану ұсынылмайды.

Қолдану тәсілі

Ассубекс ішке қабылдауға арналған.

Таблеткаларды тамақтануға байланыссыз қабылдауға болады.

Таблеткаларды ұсақтау

Таблеткаларды бүтіндей жұта алмайтын пациенттер үшін, Ассубекс 10 мг ұнтақтауға және тура қабылдар алдында сумен немесе алма езбесімен араластыруға және ішу арқылы қабылдауға болады.

Ұсақталған Ассубекс таблеткасын асқазан зонды арқылы енгізуге болады.

Симптомдары: ривароксабанның 1960 мг дейін артық дозалануының сирек жағдайлары тіркелді. Артық дозалануында пациентке қан кетулер немесе басқа жағымсыз реакциялар түріндегі асқынуларды анықтау үшін мұқият бақылау қажет (Қан кетулерін бақылау қосымша бөлімін қараңыз).

Сіңірілуінің шектеулілігіне байланысты, ривароксабанның 50 мг немесе одан жоғары супратерапиялық дозаларында қан плазмасындағы заттың орташа мөлшерінің әрі қарай жоғарылауынсыз қанығу әсері күтіледі.

Емі: Арнаулы бейтараптандырушы зат (андексанет альфа) қолжетімді, ол ривароксабанның фармакодинамикалық әсерін бөгейді (Андексанет альфа дәрілік затын қолдану жөніндегі нұсқаулықты қараңыз).

Ривароксабанмен артық дозаланған жағдайда сіңірілуін азайту үшін белсендірілген көмірді пайдалану мүмкіндігін қарастыруға болады.

Қан кетуді бақылау

Егер ривароксабанды қабылдап жүрген пациентте геморрагиялық асқыну туындаса, ривароксабанның келесі енгізілуін кейінге қалдыру, немесе нақты жағдайға байланысты, емдеуді тоқтату керек. Ривароксабанның жартылай шығарылу кезеңі шамамен 5–13 сағатты құрайды. Емдеу қан кетудің ауырлығы мен орналасқан орнына байланысты әркімге жекелей болуға тиіс. Қажет болғанда, механикалық қысу (мысалы, мұрыннан қан кетудің ауыр жағдайларында), қан кетуді бақылау емшараларымен хирургиялық гемостаз, инфузиялық ем сияқты сәйкесінше симптоматикалық емді және гемодинамикалық демеуді, қан препараттарын (қатарлас анемияға немесе коагулопатияға байланысты, эритроциттер массасы немесе жаңадан мұздатылған плазма) немесе тромбоциттерді пайдалануға болады.

Егер жоғарыда атап келтірілген шаралар қан кетуді тыя алмаса, ривароксабанның фармакодинамикалық әсеріне қарсы әсер ететін бейтараптандырушы дәрі Xa факторы тежегішін (андексанет альфа) қабылдау, не болмаса протромбин кешені концентраты (ПКК), белсендірілген протромбин кешені концентраты (БПКК) немесе рекомбинантты VIIa факторы (r-FVIIa) сияқты кері әсер ететін спецификалық прокоагулянттық препараттарды тағайындауға болады. Алайда, қазіргі уақытта ривароксабанды қабылдап жүрген пациенттерде бұл препараттарды қолдану тәжірибесі өте шектеулі. Ұсынымдар клиникалық емес шектеулі деректерге де негізделген. VIIa рекомбинантты факторын қайтадан дозалауды және титрлеуді қан кетудің оң динамикасына байланысты қарастыру керек.

Жергілікті ресурстардың болуына байланысты, ауқымды қан кету жағдайында коагулопатолог маманмен кеңесу мәселесін қарастыру керек.

Протамин сульфаты мен К дәрумені ривароксабанның антикоагулянттық белсенділігіне ықпал етпейді деп болжанады. Ривароксабан қабылдап жүрген тұлғаларда транексам қышқылын қолдану тәжірибесі шектеулі, және аминокапрон қышқылы мен апротининді қолдану тәжірибесі жоқ. Ривароксабан қабылдап жүрген тұлғаларда жүйелі гемостатикалық десмопрессинді қолдану тәжірибесінің ғылыми негіздемелері жоқ. Қан плазмасы ақуыздарымен қарқынды байланысатындығын ескерсек, ривароксабан диализбен шығарылмайды деп күтіледі.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіну үшін медицина қызметкерінен кеңес алу жөніндегі ұсынымдар

Егер Сізде осы препаратты қолдану туралы қосымша сұрақтар туындаса, дәрігеріңізге немесе фармацевтке жүгініңіз.

Ривароксабан қабылдап жүрген пациенттердегі ең жиі жағымсыз реакциялар қан кетулер болды. Ең жиі қан кетулер мұрыннан және асқазан-ішектен қан кету болды.

Жағымсыз реакциялардың түйіндемесі

Жиі (≥1/100 - < 1/10 дейін),

- анемия (оның ішінде сәйкес зертханалық көрсеткіштер)

- бас айналуы, бас ауыруы

- көз тіндеріне қан құйылуы (оның ішінде конъюнктивалық қан құйылу)

- гипотензия, гематома

- мұрыннан қан кету, қан түкіру

- қызыл иектен қан кету, асқазан-ішектен қан кету (оның ішінде ректальді қан кету), іштің ауыруы және асқазанмен, ішекпен байланысты ауыру, диспепсия, жүрек айнуы, іш қатуы А, диарея, құсу А.

- трансаминазалар белсенділігінің жоғарылауы

- қышыну (оның ішінде жайылған қышынудың жиі емес жағдайлары), бөртпе, экхимоздар, терінің және тері астына қан құйылуы

- аяқ-қолдардың ауыруы А

- несеп-жыныс жолдарымен байланысты қан кетулер (оның ішінде гематурия және меноррагияB), бүйрек жеткіліксіздігі (оның ішінде креатинин деңгейінің, қандағы мочевинаның жоғарылауы)

- қызбаА, шеткері ісінулер, дене күшінің азаюы және сылбырлық (жалпы әлсіздік пен астенияны қоса)

- емшаралардан кейін қан құйылу (оның ішінде операциядан кейінгі анемия және жарадан қан кету), соғылу, жарадан шыққан бөліністер A

Жиі емес (≥1/1000 - < 1/100 дейін),

- тромбоцитоз (тромбоциттер санының артуын қоса) А, тромбоцитопения

- аллергиялық реакциялар, аллергиялық дерматит, ангионевроздық және аллергиялық ісіну

- бассүйекішілік қан құйылу және миға қан құйылу, синкопе жай-күйі

- тахикардия

- ауыздың құрғауы

- бауыр жеткіліксіздігі, қандағы билирубин деңгейінің жоғарылауы, қандағы сілтілік фосфатаза белсенділігінің жоғарылауы А, гамма-ГТ белсенділігінің жоғарылауы А

- есекжем

- гемартроз

- өзін нашар сезіну (дімкәстануды қоса)

- ЛДГ белсенділігінің жоғарылауы А, липаза белсенділігінің жоғарылауы А, амилаза белсенділігінің жоғарылауы А

Сирек (≥ 1/10000 - < 1/1000 дейін),

- сарғаю, коньюгацияланған билирубин деңгейінің жоғарылауы, (АЛТ белсенділігінің қатарлас жоғарылауымен немесе онсыз), холестаз, гепатит (гепатоцеллюлярлық зақымдануды қоса)

- бұлшықеттерге қан құйылу

- жергілікті ісінулер А

- қантамырлардың жалған аневризмасы С

Өте сирек (< 1/10000),

- анафилаксиялық шокты қоса, анафилаксиялық реакциялар

- эозинофильді пневмония

- Стивенс-Джонсон синдромы /уытты эпидермалық некролиз, DRESS-синдром

Белгісіз (қолда бар деректер негізінде баға беру мүмкін емес)

- қан кету аясындағы қысылу синдромы

- бүйрек жеткіліксіздігі/гипоперфузияны туындату үшін жеткілікті қан кету аясындағы бүйректің жедел жеткіліксіздігі

- антикоагулянт-астасқан нефропатия

A:ересек пациенттерде тізе немесе ұршық буынын эндопротездеуден кейінгі ВТЭ профилактикасы кезінде байқалған

B:ӨАТЭ, ВТ емдеу және қайталанауларының профилактикасы кезінде < 55 жас шамасындағы әйелдерде өте жиі байқалған

C:ЖКС кезінде (тері арқылы коронарлық араласымдардан кейін) асқынулардың профилактикасы аясында жиі емес ретінде байқалған

* Жағымсыз реакциялар жөнінде деректер жинауға алдын ала берілген таңдау тәсілі қолданылды. Зерттеу талдауынан кейін жағымсыз реакциялардың туындау жиілігі артпаған және ешқандай жаңа жағымсыз реакциялар анықталмаған.

Кейбір жағымсыз реакциялардың сипаттамасы

Фармакологиялық әсер ету механизмін ескерсек, ривароксабанды қолдану кез келген ағзалар мен тіндерден жасырын немесе айқын қан кету қаупінің жоғарылауымен қатар жүруі мүмкін, ол геморрагиядан кейінгі анемияға әкеліп соғуы ықтимал. Белгілері, симптомдары мен ауырлығы (өлім жағдайларын қоса) орналасуы мен ауырлық дәрежесіне немесе қан кетудің және/немесе анемияның ауқымдылығына байланысты ауытқып тұрады. Клиникалық зерттеулерде шырышты қабықтардан (мысалы, мұрыннан, асқазан-ішектен, қызыл иектен, сондай-ақ қынаптан патологиялық қан кету мен неғұрлым ауқымды етеккірлік қан кетуді қоса, урогенитальді ағзалардан) қан кетулер және анемия КДА емдеумен салыстырғанда, ривароксабанмен ұзақ уақыт емдеген кезде жиірек байқалды. Демек, тиісті клиникалық бақылауға қосымша, егер бұл орынды деп саналса, жасырын қан кетуді анықтау үшін гемоглобин/гематокрит деңгейін анықтау пайдалы болуы мүмкін. Қан кетудің даму қаупі пациенттердің кейбір топтарында, мысалы, бақыланбайтын ауыр артериялық гипертензиясы бар және/немесе гемостазға әсер ететін препараттармен қатарлас ем қабылдап жүрген пациенттерде жоғарылауы мүмкін.

Етеккірлік қан кетулер қарқындырақ және/немесе ұзағырақ болуы мүмкін.

Геморрагиялық асқынулар әлсіздікпен, бозарумен, бас айналуымен, бас ауыруымен, түсініксіз домбығумен, ентігумен немесе түсініксіз шокпен көрініс беруі мүмкін. Кей жағдайларда, анемияның салдарынан кеуде ауыруы сияқты миокард ишемиясы симптомдары немесе стенокардия байқалған.

Ривароксабанды қолданған жағдайда ауыр қан кетудің салдарынан қысылу синдромы және гипоперфузия нәтижесіндегі бүйрек жеткіліксіздігі немесе антикоагулянтпен астасқан нефропатия сияқты асқынулар да белгілі болған. Сондықтан, антикоагулянттарды қабылдап жүрген кез келген пациенттің жағдайын бағалағанда, қан құйылу мүмкіндігін қарастыру керек.

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындағанда медициналық қызметкерге, фармацевтикалық қызметкерге немесе, дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға болатын жағымсыз реакциялар (әсерлер) жөніндегі ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласу керек

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Медициналық және фармацевтикалық бақылау комитеті «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер

Үлбірлі қабықпен қапталған бір таблетканың құрамында

белсенді зат - ривароксабан 10 мг,

қосымша заттар:

таблетканың ядросы: натрий лаурилсульфаты, лактоза, полоксамер 188, микрокристалды целлюлоза, натрий кроскармеллозасы, магний стеараты, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы

қабығы: гипромеллоза, титанның қостотығы (E 171), макрогол 3350, темірдің қызыл тотығы (Е 172)

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Дөңгелек пішінді, екі беті дөңес, ақшыл-қызыл түсті үлбірлі қабықпен қапталған, бір жағында «10» бедері бар және екінші жағы тегіс таблеткалар.

Шығарылу түрі және қаптамасы

ПВХ/ПЭ/ПВДХ/алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға үлбірлі қабықпен қапталған 14 таблеткадан салынған.

1 (14 таблетка) немесе 2 (28 таблетка) ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

25 °С -ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Рецепт арқылы

ФарОС МТ Лтд

HF62X, Hal Far Industrial Estate, Birzebbugia

BBG3000 (Мальта)

Тел.: +356 20331000

Венгрия

«ЭГИС Фармацевтикалық зауыты» ЖАҚ

1106 Будапешт, Керестури көш., 30-38 Венгрия

Телефон: (36-1) 803-5555, факс: (36-1) 803-5529

e-mail: mailbox@egis.hu

Тұтынушылар шағымдарын мына мекенжайға жолдау керек:

«ЭГИС Фармацевтикалық зауыты» ЖАҚ ҚР өкілдігі

050060, Алматы қ., Жароков көш., 286 Г

тел: + 7 (727) 247 63 34, + 7 (727) 247 63 33, факс: + 7 (727) 247 61 41

e-mail: egis@egis.kz