Нолаксен

Нолаксен

Жоқ

Дәрлік түрі, дозасы

Қабықпен қапталған таблеткалар, 25мг/25 мг

Фармакотерапиялық тобы

Жүрек-қантамыр жүйесі. Диуретиктер. Калий сақтаушы препараттармен біріктірілген диуретиктер. Генле ілмегі кортикальді сегментіне әсер ететін калий сақтаушы препараттармен біріктірілген диуретиктер. Калий сақтаушы препараттармен біріктірілген гидрохлортиазид.

АТХ коды C03ЕA01

Нолаксен мыналарды емдеу үшін қолданылады:

- генезі әртүрлі ісіну синдромы:

- жүрек функциясының іркілген жеткіліксіздігінде (басқа дәрілік заттармен емдеуге ішінара ғана жауап беретін немесе оларға жағымсыздық дамитын пациенттерде ісінуді және организмдегі натрийдің шамадан тыс мөлшерін жою үшін; жүрек функциясының іркілген жеткіліксіздігі бар пациенттерде диуретиктердің әсерінен туындаған гипокалиемияны жою үшін басқа дәрілік заттарды пайдалану мақсатқа сай емес болған кезде; жүрек гликозидтерін қабылдап жүрген, жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде, басқа дәрілік заттардың тиімділігі жеткіліксіз немесе оларды қолдану мақсатқа сай емес болған кезде);

- ісінумен және/немесе асцитпен қатар жүретін бауыр циррозында (осы жағдайда қан плазмасындағы альдостерон деңгейі едәуір жоғарылауы мүмкін; Нолаксенмен демеуші еммен қатар пациенттерге төсектік режим және сұйықтық пен натрийді пайдалануды шектеу көрсетілген);

- нефроздық синдромда (глюкокортикоидтармен немесе басқа диуретиктермен емдеуге жауап бермейтін, нефроздық синдромы бар пациенттерде). Спиронолактон мен гидрохлортиазид біріктірілімі негізгі патологиялық үдеріске ықпалын тигізбейді.

- артериялық (эссенциальді) гипертензияда (эссенциальді гипертензиясы бар пациенттерде басқа дәрілік заттарды пайдаланудың тиімділігі жеткіліксіз немесе оларды пайдалану мақсатқа сай емес болған кезде); гипертензиясы бар пациенттерде диуретиктердің әсерінен туындаған гипокалиемияны жою үшін, басқа дәрілік заттарды қолдану мақсатқа сай емес болған кезде.

Қолдануды бастағанға дейінгі қажетті мәліметтері тізімі

- спиронолактонға, тиазидті туындыларға немесе препараттың қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- сульфонамид туындыларына аллергиялық реакциялар

- анурия

- жедел гломерулонефрит

- Аддисон ауруы

- бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі немесе бүйрек функциясының ауыр бұзылулары (шумақтық сүзілу жылдамдығы (ШСЖ) <30 мл/мин/1,73 м2)

- гиперкалиемия

- гиперкальциемия

- ауыр гипонатриемия

- жүктілік кезеңі

- лактация кезеңі

- эплеренонмен бірге қолдану

- гепаринмен, төмен молекулалы гепариндермен бірге қолдану

- бауырдың ауыр немесе үдемелі аурулары

- симптоматикалық гиперурикемия (подагра)

- тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Лапп лактаза жеткіліксіздігі немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы

- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге (таблетка қабығының құрамында балалар үшін тыйым салынған бояғыш заттардың болуымен байланысты).

Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары

Белгіленген дозалардағы дәрілік заттардың біріктірілімінен тұратын препараттар аурудың бастапқы емі ретінде қолданылмайды. Пациенттер үшін дәрілік препараттың құрамына кіретін компоненттердің әрқайсысының тиімді дозалары жекелей анықталуы тиіс. Егер осы жекелей анықталған тиімді дозалар компоненттердің белгіленген дозасына сәйкес келсе, онда біріктірілген дәрілік затты қолдану пациент үшін қолайлырақ болуы мүмкін. Демеуші ем кезінде біріктірілім компоненттерінің қандай да болсын бірінің дозасын өзгерту қажет болған жағдайда дәрілік заттарды бөлек қабылдауға көшу ұсынылады.

Алкоголь, барбитураттар және есірткілік заттар

Ортостатикалық гипотензия алкогольді, барбитураттарды және есірткілік заттарды қабылдау аясында күшеюі мүмкін. Алкогольді, барбитураттарды және есірткілік заттарды, әсіресе Нолаксенмен емдеудің бастапқы кезеңінде, пайдалануға жол бермеу керек.

Амфотерицин В

Амфотерицин В тиазидтік диуретиктерді қабылдаумен жүзеге асатын гипокалиемияның даму қаупін арттырады. Нолаксенмен бірге қолданғанда қан плазмасындағы калий концентрациясын бақылау керек.

Диабетке қарсы дәрілер (мысалы, инсулин және пероральді гипогликемиялық дәрілер)

Тиазидтік диуретиктерді қабылдау қан плазмасында глюкоза концентрациясының өзгеруіне әкелуі мүмкін. Тиазидтік диуретиктерді пайдалану себепші болуы мүмкін калий концентрациясының қан плазмасындағы төмендеуі, глюкозаның шеткері тіндермен утилизациясының төмендеуіне әкеледі. Диабеті бар пациенттерде инсулиннің және пероральді гипогликемиялық препараттардың дозаларын арттыру жағына да, сонымен қатар азайту жағына да түзету қажеттілігі туындауы мүмкін. Спиронолактон мен гидрохлортиазид біріктірілімін глибенкламидпен бір мезгілде қолдағанда мультиформалы эритеманың даму жағдайлары білінді.

Пациенттерде жасырын өтетін қант диабеті гипергликемияның және глюкозурияның дамуымен көрініс беруі мүмкін.

Қажет болған кезде қан плазмасындағы глюкоза деңгейін бақылау, қан плазмасында оның деңгейін қалыпты мәндер шегінде сақтау үшін құрамында калий бар препараттарды пайдалану, сондай-ақ диабетке қарсы препараттардың дозасын оларды Нолаксенменбір мезгілде қолданғанда бақылау керек.

Циклофосфамидті және метотрексатты қоса, ісікке қарсы препараттар

Тиазидтік диуретиктер цитоуыттық препараттардың бүйректік экскрециясын төмендетуі және олардың миелосупрессиялық әсерін күшейтуі мүмкін. Цитоуыттық препараттардың дозаларын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Нолаксенді ісікке қарсы препараттармен бірге қабылдап жүрген пациенттерде қанды жалпы талдау нәтижелеріне мұқият мониторинг қажет.

Антипирин

Спиронолактон антипириннің метаболизмін күшейтеді.

Аторвастатин + фуросемид + ацетилсалицил қышқылы

Спиронолактон мен гидрохлортиазид біріктірілімімен бір мезгілде қолданғанда гепатит, панкреатит және өліммен аяқталу жағдайлары білінді.

Өт қышқылдарының секвестранттары (мысалы, колестирамин, колестипол және аммоний хлориді)

Өт қышқылдарының секвестранттары ішекте тиазидтік диуретиктермен байланысады және олардың асқазан-ішек жолындағы абсорбциясын 43-85%-ға төмендетеді. Өт қышқылдарының секвестранттарын қабылдағаннан кейін 4 сағаттан соң гидрохлортиазидті қолданғанда оның абсорбциясы 30-35%-ға төмендейді.

Спиронолактонды аммоний хлоридімен немесе колестираминмен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде гиперкалиемиямен жиі қатар жүретін гиперхлоремиялық метаболиздік ацидоз жағдайлары тіркелді.

Өт қышқылдарының секвестранттарын қабылдаудан 2-4 сағат бұрын немесе қабылдағаннан кейін 6 сағаттан соң тиазидтік диуретиктерді қабылдау керек. Қабылдаудың бірізділігін қатаң сақтау қажет. Қажет болған кезде тиазидтік диуретиктің дозасын арттыру, сондай-ақ артериялық қысымды бақылау керек.

Құрамында кальций және D дәрумені бар препараттар

Тиазидтік диуретиктер кальцийдің бүйректік экскрециясын төмендетеді және сүйек кемігінен кальцийдің шығарылуына мүмкіндік береді. Дозаны төмендету немесе кальций және/немесе D дәрумені препараттарын қабылдауды тоқтату қажет етілуі мүмкін.

Қан плазмасындағы, әсіресе құрамында жоғары дозалардағы кальций бар препараттарды Нолаксенмен бірге қолдағанда, кальций деңгейін бақылау керек.

Карбамазепин

Карбамазепин клиникалық тұрғыдан маңызды гипонатриемияны туындатуы мүмкін. Тиазидтік диуретиктермен бір мезгілде қабылдау гипонатриемияны күшейтуі мүмкін. Карбамазепинді Нолаксенмен бірге қолданғанда қан плазмасында натрий концентрациясын бақылау және бірге қолданған кезде сақтық таныту керек.

Глюкокортикоидтар және АКТГ

Глюкокортикоидтарды немесе АКТГ-ні спиронолактон мен гидрохлортиазид біріктірілімімен бірге тағайындағанда қан плазмасындағы әртүрлі иондардың, атап айтқанда, калий иондары деңгейлерінің төмендеуі байқалуы мүмкін. Осыған байланысты қан плазмасында калий концентрациясын бақылау және қажет болғанда бірге тағайындалатын препараттардың дозалану режимдерін түзету керек.

Дигоксин

Спиронолактон дигоксиннің жартылай шығарылу кезеңін арттыруы мүмкін екендігі анықталды. Бұл қан плазмасында дигоксин деңгейінің жоғарылауына, кейіннен оның уытты әсерлерінің дамуына әкелуі мүмкін. Дәрілік заттардың ықтимал өзара әрекеттесуінің екі механизмі бар: спиронолактон және оның метаболиттері қан плазмасында дигоксин концентрациясын анықтағанда радиоиммундық талдау нәтижелерін өзгертуге, сондай-ақ оның фармакокинетикалық параметрлерін өзгертуге қабілетті. Жоғарыда аталған үдерістер қан плазмасындағы дигоксин деңгейін анықтауға қатысты зерттеу нәтижелерінің интерпретациясын қиындатуы мүмкін.

Тиазидтік диуретиктерді қабылаудан туындаған электролиттік теңгерімнің, мысалы, гипокалиемия және гипомагниемия сияқты бұзылулары дигоксиннің уытты әсерлерінің туындау қаупін арттырады, бұл ауыр, соның ішінде өліммен аяқталатын аритмиялардың дамуымен қатар жүруі мүмкін.

Дигоксинді Нолаксенмен бірге қолданғанда препараттардың демеуші дозаларын түзету талап етілуі мүмкін. Пациенттерде дигоксиннің уытты әсерлеріне, сондай-ақ оны тиімді емес дозаларда пайдалану жағдайларына жол бермеу үшін қан плазмасындағы электролиттердің және дигоксиннің деңгейлерін мұқият бақылау қажет. Қажет болғанда құрамында калий бар препараттарды пайдалану керек.

Диуретиктер және гипертензияға қарсы дәрілер

Гидрохлортиазид гипертензияға қарсы басқа препараттардың (мысалы, гуанетидиннің, метилдопаның, бета-блокаторлардың, вазодилататорлардың, кальций өзектері блокаторларының, АӨФт, ангиотензин II антагонистерінің, рениннің тікелей тежегіштерінің) әсерлерін күшейтуі мүмкін.

Спиронолактонды АӨФт, ҚҚСД, ангиотензин II антагонистерімен және альдостерон антагонистерімен бірге қолданғанда гиперкалиемия дамуы мүмкін.

Нолаксенді гипертензияға қарсы дәрілермен бірге қолданғанда препараттардың дозаларын төмендету ұсынылады. Атап айтқанда, ганглиоблокаторлардың дозасын емдеу сызбасына спиронолактон және гидрохлортиазид біріктірілімін қосқан кезде кем дегенде 50%-ға төмендету керек.

Гиперкалиемияның дамуына мүмкіндік беретін препараттар

Спиронолактонды гиперкалиемияның дамуына мүмкіндік беретін препараттармен бір мезгілде қолдану ауыр гиперкалиемияның туындауымен қатар жүруі мүмкін.

АІЖ моторикасына ықпал ететін препараттар, яғни атропин сияқты антихолинергиялық препараттар, және метоклопрамид, домперидон сияқты прокинетикалық препараттар

Тиазидтік диуретиктердің биожетімділігі асқазан-ішек жолы моторикасының және асқазанның босау жылдамдығының төмендеуі салдарынан антихолинергиялық дәрілердің ықпал етуімен жоғарылауы мүмкін. Прокинетикалық препараттар, керісінше, тиазидтік диуретиктердің биожетімділігін төмендетуі мүмкін. АІЖ моторикасына ықпал ететін препараттармен бірге қолданғанда гидрохлортиазидтің дозаларын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Эплеренон

Нолаксенді альдостерон антагонистерімен бірге қолданғанда ауыр гиперкалиемия дамуы мүмкін.

Подаграға қарсы дәрілер (аллопуринол, урикозуриялық препараттар, ксантиноксидаза тежегіштері)

Аллопуринолды және пробенецидті қабылдаған кезде тиазидтік диуретиктерді пайдаланудан қан плазмасында несеп қышқылы деңгейлерінің жоғарылау аясында подагра ұстамасы дамуы мүмкін. Гидрохлортиазидті және аллопуринолды бір мезгілде қолдану аллопуринолға аса жоғары сезімталдық реакциялардың туындау жиілігін арттыруы мүмкін. Нолаксенмен бірге қолданғанда подаграға қарсы дәрілердің дозаларын түзету қажет болуы мүмкін.

Гепарин, төмен молекулалы гепариндер

Спиронолактонды гепаринмен немесе төмен молекулалы гепариндермен бір мезгілде қолдану ауыр гиперкалиемияның дамуымен қатар жүруі мүмкін.

Құрамында литий бар препараттар

Тиазидтік диуретиктер литийдің бүйректік клиренсін төмендетеді және оның уытты әсерлерінің даму қаупін арттырады. Литий препараттарын және спиронолактон мен гидрохлортиазид біріктірілімін бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі, кейде өліммен аяқталу жағдайлары байқалды. Нолаксенді литий препараттарымен бірге пайдалану, әдеттегідей, ұсынылмайды. Егер ол емдеу үшін қажетті жағдай болып табылса, литий препараттарының дозасын 50%-ға төмендету және қан плазмасындағы литий концентрациясын мұқият бақылау керек.

Норэпинефрин

Гидрохлортиазид те, және спиронолактон да норэпинефринге қантамырлардың сезімталдығын төмендетеді. Нолаксен қабылдап жүрген пациенттерде аумақтық және жалпы анестезия жүргізген кезде сақтық таныту қажет. Жоспарлы хирургиялық араласымдар жүргізген кезде оны қабылдауды тоқтату мүмкіндігін де қарастыру керек.

ҚҚСД

Ацетилсалицил қышқылы, мефенам қышқылы және индометацин сияқты ҚҚСД бүйректерде простагландиндер синтезінің тежелуі салдарынан диуретиктердің натрийурездік әсерін әлсіретуі мүмкін екендігі анықталды.

Индометациннің калий сақтаушы диуретиктермен біріктірілімін қолданған кезде гиперкалиемия дамуы мүмкін.

ҚҚСД қабылдауынан организмде натрийдің және судың іркілуі тиазидтік диуретиктердің диурездік және гипертензияға қарсы әсерін төмендетеді.

ҚҚСД қабылдаған кезде бүйректерде простагландиндер синтезінің тежелуінен бүйректің қан ағынының төмендеуі, сондай-ақ тиазидтік диуретиктерден шумақтық сүзілу жылдамдығының төмендеуі бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігінің дамуына себеп болуы мүмкін, мұндайда жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін аса жоғары қауіп тән.

Дегенмен, артериялық гипертензиясы бар пациенттерде ацетилсалицил қышқылының артериялық қысымға, электролиттердің және қандағы мочевина азотының деңгейлеріне, сондай-ақ қан плазмасындағы рениннің белсенділігіне қатысты спиронолактонның әсерлеріне ықпалын тигізбейтіні анықталды.

ҚҚСД-ні Нолаксенмен бірге пайдаланғанда бүйрек функциясын, қан плазмасындағы калий концентрациясын және артериялық қысымды мұқият бақылау керек, препараттардың дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Серотонинді кері қармап қалатын селективті тежегіштері (СКҚСТ, мысалы, циталопрам, эсциталопрам, сертралин)

СКҚСТ-ті тиазидтік диуретиктермен бір мезгілде қолдану гипонатриемияның күшеюіне әкелуі мүмкін. Қан плазмасындағы натрий концентрациясын бақылау және Нолаксенді СКҚСТ-пен бірге сақтықпен қолдану қажет.

Кураре тәріздес топқа жататын шеткері әсер беретін миорелаксанттар, мысалы, тубокурарин

Тиазидтік диуретиктер кураре тәріздес дәрілер сияқты шеткері әсер беретін кейбір миорелаксанттарға қаңқа бұлшықеттерінің сезімталдығын арттыруы мүмкін.

Топирамат

Тиазидтік диуретиктер қан плазмасында топираматтың концентрациясын арттыруы мүмкін. Гипокалиемия дамуы мүмкін. Нолаксенмен бірге қолданған кезде қан плазмасындағы калий және топирамат концентрациясын бақылау, ал қажет болғанда құрамында калий бар препараттарды пайдалану, және топираматтың дозасын түзету керек.

Тамақпен өзара әрекеттесуі

Тамақпен бір мезгілде ішу спиронолактонның да, сонымен қатар оның белсенді метаболиті канренонның да қан плазмасындағы ең жоғары концентрациясының (Cmax) және концентрация-уақыт қисығы астындағы ауданының (AUC) орташа мәндерінің артуына мүмкіндік беретіні анықталды. Нолаксенді тамақпен бірге қабылдап жүрген пациенттердің жағдайларына, мысалы, калий деңгейлерінің жоғарылау белгілерінің, және әсіресе егде жастағы пациенттерде, бүйрек және бауыр функциялары бұзылған пациенттерде, жүктілік және лактация кезеңіндегі әйелдерде қан плазмасында препарат компоненттері концентрацияларының жоғарылауы себепші болуы мүмкін басқа да ауыр симптомдардың бар-жоқтығына мониторинг жүргізу керек.

Зертханалық және диагностикалық тестілердің нәтижелеріне ықпалы

Қалқанша без жанындағы без функциясына зерттеу жүргізер алдында диуретиктер қабылдауды тоқтату керек. Тиазидтік диуретиктер қан плазмасында, қалқанша без функциясының бұзылу белгілерінсіз, ақуыздармен байланысты йод фракциясын төмендетуі мүмкін. Гидрохлортиазидтің 24 сағат ішінде 131I қармап қалу жылдамдығын арттыруға және қалқанша бездің қалдық тіндеріндегі қалып қойған 131I мөлшерін ұлғайтуға қабілетті екендігі көрсетілді.

Қан плазмасындағы дигоксиннің концентрациясын анықтаған кезде радиоиммундық талдау нәтижелерін өзгертуге спиронолактонның және оның метаболиттерінің қабілетті туралы хабарланды. Дигоксинді қабылдағаннан кейін спиронолактон концентрациясының жоғарылайтындығы анықталды. Сондай-ақ қан плазмасында дигоксин деңгейінің, оны спиронолактонмен бірге қолданғанда, жоғарылағаны білінеді. Сондықтан Нолаксенді дигоксинмен біріктіріп тағайындағанда препараттардың дозаларын дер кезінде түзету және пациенттердің жағдайын мұқият бақылауды жүзеге асыру қажет.

Құрамында калий, тұз алмастырғыштары бар тағамдарды, құрамында калий мөлшері жоғары тамақ өнімдерін (мысалы, банан, қара өрік, мейіз және апельсин шырыны) пайдалануға жол бермеу қажет.

Дәрігердің құрамында тұздар немесе натрий мөлшері төмен диетаға қатысты және күнделікті дене жүктемелерінің бағдарламаларына қатысты нұсқауларын орындау керек.

Жалпы нұсқаулар

Препаратты тек «көрсетілімдері» бойынша ғана қолдану

Нолаксенді «Қолданылуы» бөлімінде сипатталған жағдайларда ғана пайдалану қажет.

Калийді пайдалану

Гиперкалиемияның даму қаупінің мүмкін болуына байланысты Нолаксенмен бірге құрамында калий мөлшері жоғары өнімдерді қолдану, құрамында калий бар препараттарды және калий сақтаушы диуретиктер тобының басқа да дәрілік заттарын бірге пайдалану ұсынылмайды.

Ұйқышылдық және бас айналу

Кейбір пациенттерде ұйқышылдық және бас айналу жағдайлары тіркелді, олар кейде құлап қалуларға және сынуларға әкелді. Пациент тарапынан препаратпен бастапқы емге жауап анықталмайынша, автокөлікті жүргізгенде немесе механизмдерді басқарғанда сақтық таныту ұсынылады. Канцерогенез және мутагенез

Канцерогенділік

Спиронолактонның канцероген болып табылатындығы анықталды. Спиронолактонды тиазидтік диуретиктермен біріктіріп қолданғанда сүт бездері обырының және басқа да жаңа түзілімдердің (ішекте, ұйқы безінде және т.б.) жағдайлары тіркелді.

Терінің меланомалы емес обыры (NMSC)

Гидрохлортиазидті қолданудан кейін терінің меланомалы емес обырының (базальді-жасушалық карцинома (ВСС) және жалпақ жасушалы обыр (SCC)) туындау қаупі жоғарылады. Мұндайда қауіп дәрежесі гидрохлортиазидтің жиынтық дозасының артуымен бірге жоғарылайды. Гидрохлортиазидтің фотосенсибилизациялайтын әсері терінің меланомалы емес обырының ықтимал туындау себебінен болуы мүмкін.

Гидрохлортиазидті қабылдап жүрген пациенттер терінің меланомалы емес обыры дамуының потенциалды қаупінен хабардар болуы тиіс. Оларға жаңа түзілімдердің пайда болуы немесе бұрыннан барларындағы өзгерістер тұрғысында терінің сыртын ұдайы тексеріп отыруға және тері жабындарындағы күдікті зақымданулар туралы дер кезінде хабарлап отыруға кеңес беру қажет. Сондай-ақ пациенттерге теріге күн сәулесінің әсерін шектеуге, жасанды қыздырыну техникалық құралдарды қолдануға жол бермеуге, сондай-ақ күн сәулесінің немесе УК-сәулеленудің әсері кезінде тері обырының даму қаупін төмендету үшін қолдану өрісі - SPF 30 немесе одан жоғары қорғаныш заттарды (мысалы, жергілікті қолдануға күннен қорғайтын заттар (кремдер, лосьондар және т.б.), киім-кешектер, бас киімдер) пайдалануға кеңес беру керек.

Терінің меланомалы емес обырының (мысалы, ақшыл тері, анамнезде тері обырының болуы, жақын туыстарындағы тері обыры, ағымдағы иммуносупрессиялық ем және т.б.) туындау қаупі жоғары пациенттерде гидрохлортиазидке баламалы болып табылатын дәрілік заттарды қолдану туралы мәселені қарастырған жөн.

Эндокриндік жүйе және зат алмасулар

Гинекомастия

Дәрігерлер спиронолактонды қолданған кезде гинекомастия туындауы мүмкін екендігінен хабардар болуы тиіс. Гинекомастияның дамуы спиронолактонның дозасына және емдеу ұзақтығына тікелей байланысты, ол, әдеттегідей, препарат қабылдауды тоқтатқан кезде қайтымды болып табылады. Гинекомастия туындаған жағдайда спиронолактон қабылдауды тоқтату керек. Сирек жағдайларда сүт бездері көлемінің тұрақты түрде ұлғайғаны байқалуы мүмкін.

Гиперхлоремиялық метаболизмдік ацидоз

Декомпенсацияланған бауыр циррозы бар кейбір пациенттерде, тіпті бүйрек функциясы қалыпты болғанның өзінде, гиперхлоремиялық метаболизмдік ацидоз жағдайлары білінді, олар да гиперкалиемиямен қатар жүрді. Бауыр функциясының жедел бұзылулары бар пациенттерді емдегенде сақтық таныту қажет, өйткені диуретиктермен қарқынды емдеу бауыр энцефалопатиясының дамуына әкелуі мүмкін.

Ацидоз және бүйрек функциясы

Спиронолактон және гидрохлортиазид біріктірілімін қолданған кезде ацидоздың сирек жағдайлары білінді.

Гипохлоремиялық алкалоз

Гипохлоремиялық алкалоз жиі туындамайды және сирек жағдайларда ауыр сипатта болады. Тамақта натрийді пайдалануды жөнсіз қатаң шектеу оны емдеуді күрделендіруі мүмкін. Хлор иондарының тапшылығы аммоний хлоридін тағайындаған кезде толықтырылуы мүмкін (бүйрек немесе бауыр аурулары жағдайларын қоспағанда), мұндайда тамаққа натрий хлоридін тәуліктік қажеттілікке сәйкес мөлшерде пайдаланып, гипохлоремияның елеулі дәрежеде дамуына жол бермеуге болады.

Қан жүйесі

Электролиттік теңгерім

Диурездік әсері бар спиронолактон және гидрохлортиазид біріктірілімін қабылдап жүрген пациенттер су және электролиттер теңгерімі бұзылуларының, мысалы, гиперкалиемияның, гипохлоремиялық алкалоздың, гипонатриемияның және қан мочевинасы азоты деңгейі жоғарылауының ықтимал қаупіне баға беру мақсатында қатаң бақылауда болуы тиіс; әсіресе бұл егде жастағы пациенттерге және бүйрек немесе бауыр функциясының бұзылулары бар пациенттерге қатысты.

Гиперкалиемия

Калийді шамадан тыс пайдаланғанда спиронолактон және гидрохлортиазид біріктірілімін қабылдап жүрген пациенттерде гиперкалиемия туындауы мүмкін. Ол жүрек жұмысының бұзылуларымен қатар жүруі, кейбір жағдайларда өліммен аяқталуы мүмкін. Гиперкалиемия әсіресе бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде, егде жастағы пациенттерде немесе қант диабетінен зардап шегіп жүрген пациенттерде калийді шамадан тыс пайдаланбағанның өзінде туындауы мүмкін. Осы себепті, әдеттегідей, Нолаксенмен емделу кезінде құрамында калий бар препараттарды қабылдау ұсынылмайды. Нолаксенді калий сақтаушы басқа препараттармен бір мезгілде қабылдамаған жөн. Спиронолактон және гидрохлортиазид біріктірілімін ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштерімен (АӨФт), қабынуға қарсы стероидты емес дәрілермен (ҚҚСД), ангиотензин II антагонистерімен және альдостеронның басқа да антагонистерімен бірге қолдану, тіпті тиазидтік диуретикті пайдаланған жағдайда да, ауыр гиперкалиемияның дамуымен қатар жүреді.

Спиронолактонды гепаринмен, төмен молекулалы гепариндермен немесе басқа дәрілік препараттармен бірге қолдану немесе гиперкалиемияның дамуына мүмкіндік беретін әртүрлі жағдайларда ауыр гиперкалиемиямен қатар жүруі мүмкін.

Жүрек функциясының орташа айқын немесе ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттердегі гиперкалиемия

Гиперкалиемия өліммен аяқталуға әкелетін болғандықтан, спиронолактон және гидрохлортиазид біріктірілімін қабылдап жүрген, жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде қан плазмасындағы калий деңгейін бақылау өте маңызды. Нолаксенді калий сақтаушы диуретиктермен бірге пайдалануға жол бермеу қажет. Қан плазмасындағы калий концентрациясы 3,5 мЭкв/л-ден көбірек болатын пациенттер құрамында калий бар тағамдарды қабылдауға жол бермеуі керек. Қан плазмасында креатинин концентрациясы 2,5 мг/дл-ден көбірек пациенттерде және қан плазмасындағы креатинин деңгейі бұның алдында қысқа уақыт аралығы ішінде 25%-дан көбірекке артқан пациенттерде спиронолактон және гидрохлортиазид біріктірілімін қолдану туралы ешқандай ақпарат жоқ. Емдеуді бастағаннан кейін бір апта ішінде немесе спиронолактон дозасын арттырғаннан кейін, әрі қарай алғашқы үш ай ішінде ай сайын, содан кейін бір жыл ішінде үш айда бір рет, одан әрі әрбір 6 ай сайын қан плазмасындағы калий концентрациясын бақылап отыру ұсынылады. Калий концентрациясы 5 мЭкв/л-ден көбірек немесе креатинин концентрациясы 4 мг/дл-ден көбірек болғанда спиронолактон және гидрохлортиазид біріктірілімімен емдеуді тоқтату немесе үзіліс жасау керек.

Қант диабеті бар пациенттердегі гиперкалиемия

Нолаксенмен емдеуді қант диабеті бар пациенттерде сақтықпен жүргізу қажет, өйткені оларда гиперкалиемияның даму қаупі жоғары. Пациенттерде дәрілік препаратты қолданар алдында бүйрек функциясына және қан плазмасындағы калий концентрациясына мониторинг жүргізу керек, осы көрсеткіштерді бірнеше күннен кейін, ал кейіннен қауіп тобындағы пациенттерде, әсіресе егде жастағыларда бірнеше аптадан соң бақылап отыру қажет. Қан плазмасындағы калий және креатинин деңгейлеріне мониторингті емдеуді бастағаннан кейін немесе спиронолактон дозасын арттырғаннан кейін бір апта ішінде, алғашқы үш ай ішінде ай сайын, содан кейін бір жыл ішінде әрбір үш ай сайын, одан әрі әрбір 6 ай сайын жүргізу ұсынылады.

Гиперкалиемияны глюкозаның 20-50% ерітіндісін және 1 г глюкозаға 0,25-0,5 бірлік есебінен келетін инсулин ерітіндісін вена ішіне тез енгізу жолымен дер кезінде түзету керек. Бұл қажет кезінде қайталауға болатын уақытша шара. Спиронолактон және гидрохлортиазид біріктірілімін қабылдауды тоқтату және калий пайдалануды шектеу (диетаны қоса) керек.

Гипокалиемия

Спиронолактон мен гидрохлортиазид біріктірілімін пайдаланған кезде, бауырдың ауыр циррозы бар пациенттерде немесе препаратты ілмектік диуретиктермен, глюкокортикоидтармен ннмесе адренокортикотроптық гормонмен (АКТГ) бір мезгілде тағайындағанда, әсіресе жеделдетілген диурез салдарынан гипокалиемия дамуы мүмкін. Нолаксенді, тиазидтік диуретиктер арқылы гипокалиемияның даму қаупін арттыруға қабілетті басқа дәрілік заттармен (мысалы, аминогликозидтік антибиотиктермен, цисплатинмен, фоскарнетпен және амфотерицинмен В) бірге қолданғанда қан плазмасындағы калий концентрациясын бақылау керек.

Жүрек гликозидтерімен емдеген кезде гипокалиемия аясында метаболизмдік әсерлері күшеюі мүмкін, әсіресе бұл миокардтың белсенділік ықпалына қатысты. Гипокалиемия дамыған кезде спиронолактон мен гидрохлортиазид біріктірілімін қабылдауды тоқтату және емдеудің келесі сызбасының біреуін қолдану мүмкіндігін қарастыру керек:

1. қажетіне қарай, құрамында калий бар препараттарды пайдалана отырып, тек гидрохлортиазидті ғана тағайындау;

2. тек спиронолактонды ғана тағайындау.

Гипонатриемия

Нолаксенді қолданған кезде организмінде натрий деңгейінің төмендегені байқалатын пациенттерге электролиттік дисбаланс белгілерінің бар-жоқтығы тұрғысында мұқият мониторинг жүргізу керек.

Спиронолактон мен гидрохлортиазид біріктірілімін басқа диуретиктермен бір мезгілде қолданғанда гипонатриемия туындауы немесе күшеюі мүмкін, ол ауыз ішінің құрғауымен, шөлдеумен, әлсіздікпен және ұйқышылдықпен көрініс береді.

Спиронолактонды гидрохлортиазидпен бірге қолданғанда сананың шатасуымен қатар жүретін нағыз гипонатриемия синдромы дамуы мүмкін, осыған ұқсас жағдай бауыр комасында да байқалады.

Бұл синдромды жалған гипонатриемиядан айыра білу керек, ол ең алдымен организмде сұйықтықтың іркілуімен қатар жүреді. Нағыз гипонатриемия синдромында диуретиктерді пайдалануды тоқтату және құрамында натрий бар препараттарды тағайындау қажет болады.

Бауыр функциясының бұзылуы

Нолаксенді бауыр функциясының әлсіз немесе орташа айқын бұзылулары бар пациенттерге сақтықпен қолдану керек, өйткені тіпті электролиттік теңгерімнің аздаған өзгерулері бауыр комасының дамуын өршітуі мүмкін. Бауыр циррозында ісінулерді/асцитті емдегенде Нолаксеннің үлкен дозаларын пайдалану қажет болған кезде, сусызданудың алдын алу мақсатында препараттың дозасын ең жоғары диурездік әсерге қол жеткізген сәтке дейін төмендету ұсынылады. Сананың шатасу белгілері дамыған кезде препарат қабылдауды уақытша тоқтату керек.

Жүйке жүйесі

Литий препараттарын, әдеттегідей, диуретиктермен бірге қолдану ұсынылмайды. Тиазидтік диуретиктер литийдің бүйректік клиренсін төмендетеді және оның уытты әсерлерінің дамуын арттырады. Бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігінің, кейде өліммен аяқталатын жағдайлары білінді. Литий препараттарының дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Көру мүшесі

Хориоидалды жалқық, жедел миопия және салдарлық жабықбұрышты глаукома

Гидрохлортиазидтің өз құрылымында сульфонамидтік топ бар және идиосинкразиялық реакцияны туындатуы мүмкін, соның нәтижесінде көру өрісінің бұзылуымен хориоидалды жалқық, транзиторлық миопия және жедел жабықбұрышты глаукома дамиды. Симптомдар әдетте емдеуді бастағаннан кейін бірнеше сағат немесе апта ішінде туындайды, көру жітілігінің төмендеуінің жедел басталуымен және көздің ауыруын қамтиды. Тиісінше емделмесе, жабықбұрышты глаукома көрудің қайтымды емес жоғалуына әкелуі мүмкін.

Бастапқыда гидрохлортиазидті қабылдауды мүмкін болғанынша тезірек тоқтату керек. Егер ақырында көзішілік қысым төмендемесе, тиісті дәрілік препараттармен қарқынды емдеу немесе шұғыл хирургиялық ем қажет болуы мүмкін. Жедел жабықбұрышты глаукоманың даму қаупінің факторлары анамнезіндегі сульфонамидтік препараттарға немесе пеницилллин қатарының препараттарына аллергиялық реакциялар болуы мүмкін.

Бүйрек және несеп шығару жолдары

Тиазидтік диуретиктерді бүйрек аурулары бар пациенттерге сақтықпен қолдану керек. Мұндай пациенттерде олар азотемияның дамуын өршітуі мүмкін. Дәрілік заттың жиынтық әсер етуінің әсерлері бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде дамуы мүмкін.

Жыныстық және ұрпақ өрбіту функциясы

Спиронолактон фертильділікті төмендеді және эстральді циклдің ұзақтығын арттырады.

Тері және теріасты тіндері

Фотосенсибилизация

Тиазидтік диуретиктерді қолданғанда фотосенсибилизация дамитыны анықталды.

Фотосенсибилизация туындағанда құрамында гидрохлортиазид бар препараттармен емдеуді тоқтату керек.

Басқа әсерлері

Спиронолактон мен гидрохлортиазид біріктірілімін қабылдаған кезде ортостатикалық гипотензия туындауы мүмкін, ол алкогольді, барбитураттарды және есірткілік заттарды қабылдау аясында күшеюі мүмкін.

Тиазидтік диуретиктермен ұзақ ем қабылдаған кейбір пациенттерде қалқанша маңы бездерінде патологиялық өзгерулер салдарынан гиперкальциемия және гипофосфатемия жағдайлары білінді.

Тиазидтік диуретиктерді қоса, сульфонамидтік туындыларды қолдану аясында жүйелік қызыл жегісі бар пациенттерде ауру симптомдарының өршуі және үдеуі туралы мәлімдемелер бар.

Тиазидтік диуретиктер қан плазмасында несеп қышқылының концентрациясын арттыруы мүмкін. Спиронолактон мен гидрохлортиазид біріктірілімін гиперурикемиясы немесе анамнезінде подаграсы бар пациенттерге пайдаланғанда сақтық таныту қажет, өйткені тиазидтік диуретиктер подагра ұстамаларының дамуын өршітуі мүмкін. Подаграға қарсы дәрілердің дозаларын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Қант диабеті бар және диабет алдындағы жағдайдағы пациенттерде тиазидтік диуретиктер қан плазмасында глюкоза концентрациясын арттыруы мүмкін. Инсулиннің немесе гипогликемиялық заттардың дозаларын түзету қажеттілігі орын алуы мүмкін.

Қосымша заттар

Нолаксеннің құрамында лактоза бар, сондықтан фруктозаның, галактозаның және т.б. жақпаушылығымен, мысалы, лактаза жеткіліксіздігімен немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясымен сипатталатын сирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттер осы дәрілік препаратты қабылдамаулары керек.

Нолаксеннің құрамында сансет сары лак бояғышы бар, ол аллергиялық реакцияларды туындатуы мүмкін.

Нолаксеннің бір таблеткасында 0,653 мг пропиленгликоль бар.

Зертханалық және аспаптық зерттеулер

Спиронолактон мен гидрохлортиазид біріктірілімін қолдану, әсіресе емнің басында азотемия бар болғанда, қан мочевинасы азоты деңгейінің транзиторлық жоғарылауымен қатар жүруі мүмкін. Бұл құбылыс, негізінен дәрілік заттар біріктірілімінің бүйректік уыттылық көріністеріне қарағанда, шоғырланған феноменге көбірек жатады, өйткені қандағы мочевина азотының көрсеткіштері оны тоқтатқаннан кейін қалыпты мәндерінің шегіне оралады. Қандағы мочевина азоты деңгейлерінің үдемелі жоғарылауы бүйрек функциясының бұзылуларын емдеуді бастағанға дейін бар екендігін көрсетуі мүмкін.

Оқулық деректерінде спиронолактонның немесе оның метаболиттерінің қан плазмасында дигоксин мөлшерін анықтаған кездегі радиоиммундық талдау нәтижелеріне ықтимал әсерінің бірнеше жағдайлары туралы мәліметтер бар. Алайда осы ықпал етудің дәрежесі де, потенциалды клиникалық маңыздылығы да (осы талдау үшін спецификалық болуы мүмкін) толық анықталған жоқ.

Спиронолактон қабылдауды, қан плазмасындағы кортизол концентрациясы анықталғанға дейін, егер ол Маттингли (Mattingli) әдісімен, яғни флуорометриялық талдау әдісімен жүргізілетін болса, ең кемінде, төрт күн бұрын, дұрысы жеті күн бұрын тоқтату керек. Ақуыздардың бәсекелес байланысуы әдісін немесе радиоиммундық талдау әдісін пайдаланғанда зерттеу нәтижелеріне спиронолактонның ешқандай ықпалы табылған жоқ.

Тиазидтік диуретиктер қан плазмасында йодтың ақуыздармен байланысу фракциясын қалқанша без функциясы бұзылуларының маңызды белгілерінсіз төмендетуі мүмкін.

Тиазидтік диуретиктерді қолданғанда қан плазмасында холестерин және триглицеридтер концентрацияларының жоғарылауы байқалуы мүмкін.

Бүйрекүсті веналарын катетеризациялау және қан плазмасындағы ренин белсенділігін анықтау

Спиронолактонды қабылдауды альдостерон концентрациясын өлшеу мақсатында, сондай-ақ қан плазмасындағы ренин белсенділігін анықтау үшін бүйрекүсті веналарын катетеризациялау процедурасынан бірнеше күн бұрын тоқтату керек.

Препараттың көлік құралын немесе ықтимал қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Нолаксенді пациенттер пайдаланғанда автомобиль жүргізу және механизмдермен жұмыс жасау кезінде сақтық таныту, сондай-ақ бастапқы емге жауап анықталмайынша, ерекше назар аударуды қажет ететін тапсырмаларды орындауды тоқтата тұру ұсынылады. Препаратты, әсіресе алғашқы дозасын қабылдаған кезде немесе оның дозасы төмендеткен кезде бас айналу, естен тану сияқты симптомдар дамуы мүмкін, олар құлап қалумен және сүйектердің сынуымен қоса жүруі мүмкін. Алкогольді қабылдау аясында дәрілік препараттың әсерінен ұйқышылдық күшеюі мүмкін.

Қолдану жөнінде нұсқаулар

Дозалау режимі

Тамақ ішу Нолаксеннің құрамына кіретін спиронолактонның және гидрохлортиазидтің фармакокинетикалық параметрлеріне елеулі ықпалын тигізеді, осыған байланысты препараттың дозалау режимін түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Пациенттер үшін Нолаксеннің оңтайлы дозасын анықтау мақсатында оның компоненттерінің әрқайсысының тиімді дозасы жекелей анықталуы тиіс.

Дәрілік препараттың тиімділігіне баға беру үшін оларды ең кемінде екі апта бойы қабылдау керек.

Ісіну синдромы (жүрек функциясының іркілген жеткіліксіздігінде, бауыр циррозында немесе нефроздық синдромда): бір реттік немесе бірнеше қабылдауға тәулігіне 2-4 таблеткадан тағайындалады; тәуліктік дозасы пациенттің жағдайына қарай 2-ден 8 таблеткаға дейін өзгеруі мүмкін.

Артериялық (эссенциальді) гипертензия: бір реттік немесе бірнеше қабылдауға тәулігіне 2-4 таблеткадан тағайындалады; тәуліктік дозасы пациенттің жағдайына қарай 2-ден 8 таблеткаға дейін өзгеруі мүмкін.

Спиронолактонның және гидрохлортиазидтің біріктірілімі гипертензияға қарсы басқа дәрілердің әсерін күшейтуге қабілетті болғандықтан, олардың дозасын емдеу сызбасына Нолаксенді енгізгенде төмендеткен жөн, атап айтқанда ганглиоблокаторлардың дозасы кем дегенде 50%-ға төмендетілуі тиіс.

Симптомдары

Спиронолактонның гидрохлортиазидпен біріктірілімін қабылдаған пациенттерде өліммен аяқталатын артық дозалану жағдайлары туралы мәлімдемелер жоқ (гиперкалиемияға қатысты жағдайларды қоспағанда). Жүректің айнуы және құсу, сондай-ақ (едәуір сирек) ұйқышылдық, бас айналу, сананың бәсеңдуі, кома, сананың шатасуы, диарея, макулопапулездік немесе эритематоздық бөртпе туындауы мүмкін. Бұл көріністер дәрілік препараттардың біріктірілімін қабылдауды тоқтатқаннан кейін көп ұзамай жоғалады. Гиперкалиемияға қатысты симптомдар өршуі мүмкін. Тиазидтік диуретиктерді қабылдаған кезде тромбоцитопениялық пурпураның және гранулоцитопенияның даму жағдайлары сипатталған.

Емі

Спецификалық антидоты жоқ. Спиронолактонның гидрохлортиазидпен біріктірілімін қолдану кезінде тұрақты уытты әсерлер туындаған жоқ және күтілмейді. Спиронолактон мен гидрохлортиазидті қабылдауды тоқтату және калийді пайдалануды шектеу керек (диетаны қоса).

Дәрілік препаратты қолдану әдісін түсіндіру үшін медициналық қызметкердің кеңесіне жүгіну ұсынылады.

ДП стандартты қолдану кезінде білінетін жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қолданылуы керек шаралар

Өте жиі кездесетін жағымсыз реакцияларға гинекомастия және асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылыстар жатады. Спиронолактон мен гидрохлортиазид біріктірілімін қабылдаған кезде жағымсыз реакциялар, әдеттегідей, қайтымды болып табылады және оны тоқтатқан кезде нивелирленеді. Сирек жағдайларда гинекомастияның белгілері ақырында сақталуы мүмкін.

Жағымсыз әсерлердің жиілігін жіктеу үшін келесі санаттар пайдаланылады: өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥ 1/100-ден <1/10 дейін), жиі емес (≥ 1/1.000-нан <1/100 дейін), сирек (≥ 1/10.000-нан <1/1.000 дейін), өте сирек (<1/10.000), белгісіз (қолда бар деректер негізінде анықтау мүмкін емес).

Спиронолактон

Өте жиі (˃1/10)

-гиперкалиемия (бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар және калий препараттарын қабылдап жүрген пациенттерде)

- аритмия (бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар және калий препараттарын қабылдап жүрген пациенттерде)

- либидоның төмендеуі, эректильді дисфункция (эрекцияға жетуге немесе демеуге қабілетсіздік), сперманың сапалық және сандық құрамының өзгерулері (сперматозоидтар санының төмендеуі және олардың қозғалғыштығының төмендеуі), гинекомастия (еркектерде), сүт бездерінің аурушаңдығы, кеуденің ауыруы (еркектерде), сүт бездерінің ұлғаюы, етеккір оралымының бұзылулары және аменорея, постменопаузальді қан кетулер

Жиі (˃1/100, <1/10)

- гиперкалиемия (егде жастағы пациенттерде, диабетпен ауыратындар және АӨФ тежегіштерін қабылдап жүргендерде)

- жүректің айнуы, құсу

- бедеулік (жоғары дозаларды (тәулігіне 450 мг) пайдаланған жағдайда)

Жиі емес (˃1/1000, <1/100)

- бас ауыру, сананың шатасуы, ұйқышылдық (бауыр циррозы бар пациенттерде), астения, шаршау, бас айналу, бұлшықет спазмдары, атаксия, балтыр бұлшықеттерінің құрысулары, рабдомиолиз

Сирек (˃1/10000, <1/1000)

- аса жоғары сезімталдық

- гипонатриемия, дегидратация, порфирия

- гастрит, ойық жара, асқазаннан қан кету, асқазанның ауыруы, диарея, іш қату

- бөртпе, есекжем, гиперемия

Өте сирек (<1/10000)

- тромбоцитопения, анемия

- лейкопения (агранулоцитозды қоса)

- гирсутизм

- салдану, параплегия

- васкулит

- дауыс ырғағының өзгеруі

- гепатит

- алопеция, экзема, сақина тәріздес эритема, терінің жегі тәріздес зақымдануы, макулопапулездік және эритематоздық бөртпелер, дәрілік қызба, қышыну

- остеомаляция

- бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі

- қан сарысуында мочевина мөлшерінің жоғарылауы, гиперкреатининемия

Жиілігі белгісіз

- электролиттік дисбаланс (гипохлоремиялық ацидоз немесе алкалоз)

- жағымсыз гипотензия

- буллездік пемфигоид (әдеттегідей, ұзақ уақыт қолданғанда)

- гликозилденген гемоглобин (HbA1c) мөлшерінің жоғарылауы

- сүт бездерінің қатерсіз жаңа түзілімдері, сүт бездерінің аурушаңдығы, сүт бездерінің обыры (еркектердегі жағдайларды қоса)

- Стивенс-Джонсон синдромы (SJS), уытты эпидермальді некролиз (TEN), эозинофилия және жүйелік симптомдары (DRESS) бар дәрілік бөртпе, гипертрихоз, алопеция,

- бауыр функциясының бұзылуы, дімкәстік, аралас холестаздық/гепатоцеллюлярлық уыттылық (кейбір жағдайларда өліммен аяқталатын).

Гидрохлортиазид

Жиі емес

- респираторлық дистресс-синдром, соның ішінде пневмония және өкпенің ісінуі

Өте сирек

- лейкопения, агранулоцитоз, тромбоцитопениялық пурпура, гемолиздік анемия, апластикалық анемия

Жиілігі белгісіз

- гипокалиемия, гипонатриемия, гипомагниемия, гиперкальциемия, гипергликемия, глюкозурия, гиперурикемия- өте жоғары дозалар жағдайында қандағы липидтердің деңгейі артуы мүмкін

- аритмия, ортостатикалық гипотензия- бас айналу, бас ауыру, құрысулар, парестезия, сананың шатасуы, летаргиялық ұйқы, күйгелектік, ксантопсия, көңіл-күйдің өзгеруі - көрудің транзиторлық бұзылулары, хориоидалды жалқық, жедел миопатия және жедел жабықбұрышты глаукома

- ауыз ішінің құрғауы, шөлдеу сезімі, жүректің айнуы, құсу, сілекей бездерінің қабынуы, іш қатулар, диарея, ауыртатын түйілулер

- сарғаю (бауырішілік холестаздық сарғаю), панкреатит, холецистит, сиалоаденит

- бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, интерстициальді нефрит- бұлшықет түйілулері және ауырулары - гипохлоремиялық алкалоз, ол бауыр энцефалопатиясын немесе бауыр комансын туындатуы мүмкін- гиперурикемия симптомдар жоқ пациенттерде подагра ұстамаларын өршітуі мүмкін - глюкоза жағымдылығының бұзылуы, бұл жасырын қант диабетінің көрініс беруін туындатуы мүмкін - анорексия, жүдеу- васкулит, некроздық васкулит

- анафилаксиялық реакция, шок- фотосенсибилизация, бөртпе, есекжем, пурпура (тромбоцитопениялықты қоса), некроздайтын васкулит, қышыну және мультиформалы эритема, респираторлық дистресс-синдром, пневмонитті және өкпенің ісінуін қоса қызба, анафилаксиялық реакциялар- сексуалды бұзылыстар

- әлсіздік, мазасыздық, азотемия, гипокалиемия, гипергликемия, глюкозурия, гипомагниемия, гипонатриемия, алопеция.

Жағымсыз күмәнді дәрілік реакциялар туындағанда медициналық қызметкерге, фармацевтикалық қызметкерге немесе, дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға болатын жағымсыз реакциялар (әсерлер) жөніндегі ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласу керек

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі «Тауарлар мен көрсетілетін қызметтердің сапасы мен қауіпсіздігін бақылау комитеті» «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер