Фромилид

Фромилид®

Кларитромицин

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар 250 мг және 500 мг

Жүйелі пайдалануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Макролидтер, линкозамидтер және стрептограминдер. Макролидтер. Кларитромицин.

АТХ коды J01FА09

Фромилид® емдеу үшін ересектер мен 12 жастағы және одан асқан балаларда қолдануға арналған:

- ЛОР-ағзаларының, жоғарғы және төменгі тыныс алу жолдарының инфекцияларын (тонзиллофарингит, ортаңғы отит, жедел синусит, жедел бактериялық бронхит, созылмалы бронхиттің асқынуы, ауруханадан тыс бактериялық пневмония, атипиялық пневмония)

- тері мен жұмсақ тіндердің инфекцияларын

- микобактериялардан (M. avium complex, M. kansasii, M. marinum, M. leprea) туындаған инфекцияларды және олардың ЖИТС-ке шалдыққан науқастардағы профилактикасы

- он екі елі ішектің немесе асқазанның ойық жарасы ауруы бар пациенттердегі Helicobacter pylori эрадикациясында біріктірілген емнің құрамында

- препаратқа сезімтал микроорганизмдерден туындаған басқа инфекциялық-қабынбалы ауруларды емдеу үшін

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

- макролидтер тобынан антибиотиктерге және қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- бір мезгілде қабылдау:

- астемизолмен, цизапридпен, домперидонмен, пимозидпен, терфенадинмен (қарыншалық тахикардияны, қарыншалар фибрилляциясын және «пируэт» типті қарыншалық тахикардияны қоса алғанда, QT аралығының және жүрек аритмиясының ұзару қаупіне байланысты)

- тикагрелормен немесе ранолазинмен

- ломитапидпен

- эрготаминмен немесе дигидроэрготаминмен (қастауыш алкалоидтары уыттылығының артуына байланысты)

- рабдомиолизді қоса, миопатияның даму қаупінің жоғарылауына байланысты ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерімен (статиндермен: ловастатин немесе симвастатин)

- колхицинмен

- кларитромицин мен мидазоламды бір мезгілде пероральді қабылдауға болмайды

- torsades de pointes түріндегі қарыншалық тахикардияны қоса, анамнезінде QT ұзартылған аралық синдромының немесе қарыншалық жүрек аритмиясының болуы

- кларитромицинді электролиттік бұзылулары (QT аралығының ұзару қаупіне байланысты гипокалиемиясы немесе гипомагнемиясы) бар пациенттерде қолдануға болмайды

- бүйрек жеткіліксіздігімен бірге бауырдың ауыр жеткіліксіздігі

- 12 жасқа дейінгі балалар

Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары

Фромилид® препаратын қабылдар алдында емдеуші дәрігермен немесе фармацевтпен кеңесіңіз:

- жүктілік болған кезде

- бүйрекпен ауыр проблемалар болған кезде

- бауыр жеткіліксіздігі болған кезде

- миастения гравис деп аталатын ауру болған кезде

- колхицин қабылдаған кезде, ол елеулі жағымсыз әсерлер тудыруы мүмкін

- Фромилид® ұзақ уақыт қолдану сезімтал емес бактериялардың (суперинфекция) шектен тыс өсуіне әкелуі мүмкін

- басқа антибиотикті қабылдаған кезде

- жүрек жеткіліксіздігі болған кезде

- жүректің баяу соғуы (брадикардия) болғанда

Дәрілік өзара әрекеттесудің ауыр салдарының ықтимал дамуына байланысты келесі препараттарды қолдану қатаң қарсы көрсетілімді

Цизаприд, домперидон, пимозид, астемизол, терфенадин: қан сарысуындағы цизаприд деңгейінің жоғарылауы кларитромицинмен бірге қолданғанда байқалды. Бұл QT аралығының ұзаруына және жүрек аритмиясының пайда болуына, соның ішінде қарыншалық тахикардияға, қарыншалардың фибрилляциясына және дірілдеу-жыпылықтауға әкелуі мүмкін. Осындай әсерлер кларитромицин мен пимозидті бірге қолданғанда да байқалған

Макролидтер терфенадиннің метаболизмін өзгертетіні атап өтілді, осының нәтижесінде оның қан сарысуындағы концентрациясы жоғарылайды, бұл QT аралығының ұзаруына және жүрек аритмиясының, оның ішінде қарыншалық тахикардияның, қарыншалардың фибрилляциясының пайда болуына және «пируэт» типті екі бағытты тахикардияның туындауына әкелуі мүмкін. Кларитромицин мен терфенадинді бір мезгілде қолдану қан сарысуындағы терфенадиннің қышқыл метаболиті деңгейінің 2-3 есе артуын және QT аралығының ұзаруын көрсетті, бұл клиникалық тұрғыдан маңызды емес. Ұқсас әсерлер астемизолды және басқа макролидтерді бірге қолданғанда да байқалды.

Эрготамин/дигидроэрготамин: маркетингтен кейінгі есептер кларитромицин мен эрготаминді немесе дигидроэрготаминді бір мезгілде қолдану орталық жүйке жүйесін қоса, аяқ-қолдың және басқа да тіндердің ишемиясымен және вазоспазмымен сипатталатын жедел эрготизм белгілерімен астасқанын көрсетеді. Кларитромицин мен осы дәрілік заттарды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Пероральді мидазолам: Мидазоламды кларитромицин таблеткаларымен (күніне екі рет 500 мг) бір мезгілде қолданғанда мидазоламның AUC мидазоламды пероральді қабылдағаннан кейін 7 есе артты. Пероральді мидазолам мен кларитромицинді бір мезгілде қолдануға болмайды.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер): кларитромицинді ловастатинмен немесе симвастатинмен біріктіріп қолдануға болмайды, өйткені бұл статиндер негізінен CYP3A4 ферментімен метаболизденеді және кларитромицинмен қатар емдеу олардың қан плазмасындағы концентрациясын арттырады, бұл рабдомиолизді қоса, миопатияның даму қаупін арттырады. Кларитромицинді статиндермен бірге қолданғанда пациенттерде рабдомиолиздің дамуы туралы хабарланды. Кларитромицинмен емдеу қажет болған жағдайда ловастатинмен немесе симвастатинмен емдеуді емдеу курсы ішінде тоқтату керек.

Кларитромицинді статиндермен тағайындағанда сақ болу керек. Кларитромицинді статиндермен бір мезгілде қолдану қажет болған жағдайларда статиннің ең аз тіркелген дозасын тағайындау ұсынылады. CYP3A метаболизміне тәуелді емес статиндерді (мысалы, флувастатин) қолдану қарастырылуы мүмкін. Пациенттерді миопатияның белгілері мен симптомдарына бақылау қажет.

Ломитапид: кларитромицинді ломитапидпен бір мезгілде қолдану трансаминазалар деңгейінің ықтимал елеулі артуына байланысты қарсы көрсетілімді.

Басқа дәрілік заттардың кларитромицин фармакокинетикасына әсері

CYP3A индукторлары болып табылатын дәрілік заттар (мысалы, рифампицин, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал, шайқурай препараттары) кларитромицин метаболизмін индукциялауы мүмкін. Бұл кларитромициннің субтерапиялық концентрациясына және оның тиімділігінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Бұдан басқа, CYP3A индукторының кларитромицинмен CYP3A тежелуіне байланысты жоғарылауы ықтимал, плазмалық концентрацияларының мониторингі талап етілуі мүмкін. Рифабутин мен кларитромицинді бір мезгілде қолдану рифабутин концентрациясының жоғарылауына және плазмадағы кларитромицин концентрациясының төмендеуіне, увеиттің даму қаупінің бір мезгілде артуына алып келді.

Қандағы кларитромицин концентрациясына келесі дәрілік заттардың әсері белгілі немесе болжанады, сондықтан дозаны өзгерту немесе баламалы емді қолдану қажет болуы мүмкін.

Эфавиренз, невирапин, рифампицин, рифабутин және рифапентин: эфавиренз, невирапин, рифампицин, рифабутин және рифапентин сияқты Р450 цитохромы жүйесінің изоферменттерінің қуатты индукторлары кларитромициннің метаболизмін оның қан плазмасындағы концентрациясын төмендету арқылы жеделдете алады, бірақ микробиологиялық белсенді метаболит - 14-ОН-кларитромициннің концентрациясын арттырады. Кларитромициннің және 14-ОН-кларитромициннің микробиологиялық белсенділігі әртүрлі бактерияларға қатысты әртүрлі болғандықтан, кларитромицин мен Р450 цитохромы жүйесінің изоферменттерінің индукторларын бірге қолдану салдарынан күтілетін емдік әсерге қол жеткізілмеуі мүмкін.

Этравирин: кларитромицин концентрациясы этравиринді пайдалану кезінде төмендейді, бірақ белсенді метаболит - 14-ОН-кларитромициннің концентрациясы артады. 14-ОН-кларитромициннің Mycobacterium avium complex (MAC) инфекцияларына қатысты белсенділігі төмен болғандықтан, олардың қоздырғыштарына қатысты жалпы белсенділік өзгеруі мүмкін, сондықтан MAC емдеу үшін баламалы емдеуді қарастырған жөн.

Флуконазол: күн сайын 200 мг дозада флуконазолды және 21 дені сау еріктіде тәулігіне екі рет 500 мг дозада кларитромицинді бірлесіп қабылдау кларитромициннің ең төменгі тепе-теңдік концентрациясының (Cmin) орташа мәнінің және фармакокинетикалық қисық астындағы ауданның (AUC) 33% және тиісінше 18% - ға ұлғаюына әкелді. Бұл ретте бірге қабылдау белсенді метаболит - 14-ОН-кларитромициннің орташа тепе-теңдік концентрациясына айтарлықтай әсер еткен жоқ. Флуконазолды қатар қабылдаған жағдайда кларитромицин дозасын түзету талап етілмейді.

Ритонавир: фармакокинетикалық зерттеу әрбір 8 сағат сайын 200 мг дозада ритонавирді және әрбір 12 сағат сайын 500 мг дозада кларитромицинді бірге қабылдау кларитромицин метаболизмінің елеулі бәсеңдеуіне әкелгенін көрсетті. Ритонавирді бірге қабылдаған кезде кларитромициннің Cmax 31% - ға, Cmin 182% - ға және AUC 77% - ға өсті. 14-ОН-кларитромицин түзілуінің толық басылуы байқалды. Кларитромициннің кең емдік ауқымының арқасында бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде оның дозасын азайту талап етілмейді. Алайда, бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде дозаны түзетудің мынадай нұсқаларын қарастырған жөн: КК 30-60 мл/мин кезінде кларитромицин дозасы 50% - ға азайтылуы тиіс; КК 30 мл/мин-ден аз болған кезде кларитромицин дозасы 75% - ға азайтылуы тиіс. Ритонавирді кларитромицинмен бірге тәулігіне 1 г асатын дозада қабылдауға болмайды.

Дозаны осындай түзетуді атазанавир мен саквинавирді қоса алғанда, АИТВ-протеазаның басқа тежегіштерімен бірге ритонавирді фармакокинетикалық күшейткіш ретінде қолданғанда бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде жүргізген жөн.

Кларитромициннің басқа дәрілік заттардың фармакокинетикасына әсері

CYP3A байланысты өзара әрекеттесулер: CYP3A изоферментінің белгілі тежегіші кларитромицинді және негізінен CYP3A қатысуымен метаболизденетін препаратты бірге қолдану осы препараттың қан плазмасындағы концентрациясының жоғарылауына әкеледі, бұл өз кезегінде емдік әсерді және жағымсыз реакциялардың туындау қаупін күшейтуі немесе ұзартуы мүмкін.

Кларитромицинді қолдану QT аралығының ұзару және қарыншалық тахикардияны, қарыншалық фибрилляцияны және пируэтті тахикардияны қоса, жүрек аритмиясының даму қаупіне байланысты астемизол, цизаприд, домперидон, пимозид және терфенадин сияқты CYP3A субстраттарын алатын пациенттерге қарсы көрсетілген.

Кларитромицинді бір мезгілде қолдану негізінен CYP3A4 (мысалы, ловастатинмен және симвастатинмен), колхицинмен, тикагрелормен және ранолазинмен метаболизденетін, қастауыш алкалоидтарымен, пероральді мидазоламмен, HMG CoA-редуктаза тежегіштерімен де қарсы көрсетілімді.

Кларитромицинді CYP3A субстраттары болып табылатын дәрілік препараттармен ем алатын пациенттерде, әсіресе, егер осы препараттар тар қауіпсіздік бейініне (мысалы, карбамазепин) ие болса және/немесе осы изоэнзиммен экстенсивті метаболизденсе, оларды қолданған кезде сақ болған жөн. Дозаларды мүмкіндігінше түзету мүмкіндігін қарастыру керек, сондай-ақ кларитромицинді бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде CYP3A изоферментімен алғашқы метаболизденетін дәрілік препараттардың сарысулық концентрациясына мұқият мониторинг жүргізу ұсынылады. Келесі дәрілік препараттар немесе препараттар топтары бір CYP3A изоферментімен метаболизденетіні белгілі (немесе болжанып отыр) (тізім толық болып табылмайды): алпразолам, карбамазепин, цилостазол, циклоспорин, дизопирамид, ибрутиниб, метилпреднизолон, мидазолам (вена ішіне), омепразол, пероральді антикоагулянттар (мысалы, варфарин, ривароксабан, апиксабан, атипиялық нейролептиктер (мысалы, кветиапин), хинидин, рифабутин, силденафил, сиролимус, такролимус, триазолам және винбластин.

Өзара әрекеттесудің ұқсас механизмі P450 цитохромы жүйесінің басқа изоферментімен метаболизденетін фенитоин, теофиллин және вальпроатты қолдану кезінде байқалады.

Тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттар: дабигатран P-gp конвейерінің субстраты болып табылады. Ривароксабан мен апиксабан CYP3A4 арқылы метаболизденеді және P-gp үшін субстрат болып табылады. Кларитромицинді осы препараттармен, әсіресе қан кету қаупі жоғары пациенттерге бір мезгілде қолданғанда сақ болу керек.

Аритмияға қарсы дәрілер: кларитромицинді хинидинмен немесе дизопирамидпен бір мезгілде қолданғанда пайда болған «пируэт» типті қарыншалық тахикардияның дамуы туралы маркетингтен кейінгі хабарламалар бар. Кларитромицинді осы препараттармен бірге қолдану кезінде QT аралығының ұзаруын уақтылы анықтау үшін ЭКГ-мониторинг жүргізу ұсынылады. Кларитромицинмен емдеу кезінде қан плазмасындағы хинидин мен дизопирамидтің концентрациясын бақылау керек.

Кларитромицинді дизопирамидпен бір мезгілде қолданғанда пайда болған гипогликемияның дамуы туралы маркетингтен кейінгі хабарламалар бар. Сондықтан кларитромицинді дизопирамидпен бірге қолдану кезінде қандағы глюкоза деңгейіне мониторинг жүргізу ұсынылады.

Пероральді гипогликемиялық дәрілер/инсулин: кларитромицинді және натеглинид және репаглинид сияқты пероральді гипогликемиялық дәрілерді бірге қолданғанда, нәтижесінде гипогликемия болуы мүмкін CYP3A изоферментін кларитромицинмен тежеу орын алуы мүмкін. Глюкоза концентрациясын мұқият бақылау ұсынылады.

Омепразол: дені сау ересек еріктілерде кларитромицинді (әр 8 сағат сайын 500 мг) омепразолмен (күн сайын 40 мг) біріктіріп қолдану зерттелді. Кларитромицин мен омепразолды бірге қолданған кезде омепразолдың тепе-тең плазмалық концентрациясы (Cmax, AUC0-24, және T1/2 30%, 89% және тиісінше 34% - ға артқан) жоғарылаған. 24 сағат ішінде асқазанның рН орташа мәні омепразолды жеке қабылдаған кезде 5,2-ні және омепразолды кларитромицинмен бірге қабылдаған кезде 5,7-ні құрады.

Силденафил, тадалафил және варденафил: осы фосфодиэстераза тежегіштерінің әрқайсысы кем дегенде ішінара CYP3A қатысуымен метаболизденеді. Сонымен қатар, CYP3A кларитромициннің қатысуымен тежелуі мүмкін. Кларитромицинді силденафилмен, тадалафилмен немесе варденафилмен бірге қолдану фосфодиэстеразаға тежейтін әсердің ұлғаюына әкелуі мүмкін. Осы препараттарды кларитромицинмен бірге қолданғанда силденафил, тадалафил және варденафил дозасын азайту мүмкіндігін қарастыру керек.

Теофиллин, карбамазепин: клиникалық зерттеулер нәтижелері қан плазмасындағы теофиллин немесе карбамазепин концентрациясының кларитромицинмен уақтылы қолданған кезде болмашы, бірақ статистикалық маңызды (p < 0.05) ұлғайғанын көрсетті. Дозаны азайту қажет болуы мүмкін.

Толтеродин: толтеродиннің бастапқы метаболизмі Р450 цитохромының 2D6 изоформасы (CYP2D6) арқылы жүзеге асырылады. Алайда, CYP2D6-дан айырылған популяция бөлігінде метаболизм CYP3A арқылы жүреді. Бұл популяция тобында CYP3A-ны басу сарысудағы толтеродиннің едәуір жоғары концентрациясына әкеледі. CYP2D6 арқылы метаболизмінің деңгейі төмен популяцияда кларитромицин сияқты СУР3А тежегіштерінің қатысуымен толтеродин дозасын төмендету қажет болуы мүмкін.

Триазолбензодиазепиндер (мысалы, алпразолам, мидазолам, триазолам): мидазолам мен кларитромицинді таблеткалар түрінде (тәулігіне екі рет 500 мг) бірге қолданған кезде мидазоламның AUC ұлғаюы байқалды: мидазоламды вена ішіне енгізгеннен кейін 2.7 есе және пероральді қабылдағаннан кейін 7 есе. Мидазолам мен кларитромицинді бірге пероральді қабылдаудан аулақ болу керек. Егер кларитромицинмен бірге мидазоламның вена ішіне түрі қолданылса, дозаны түзету үшін пациенттің жағдайын мұқият бақылау керек. Осындай сақтық шараларын CYP3A метаболизденетін басқа бензодиазепинамдарға, триазолам мен алпразоламды қоса алғанда, қолданған жөн. Шығарылуы CYP3A-ға (темазепам, нитразепам, лоразепам) тәуелді емес бензодиазепиндер үшін кларитромицинмен клиникалық мәнді өзара әрекеттесуі екіталай.

Кларитромицин мен триазоламды бірге қолданғанда дәрілік өзара әрекеттесу және орталық жүйке жүйесі тарапынан (ОЖЖ) жағымсыз әсерлердің (ұйқышылдық және сананың шатасуы сияқты) дамуы туралы маркетингтен кейінгі хабарламалар бар. ОЖЖ фармакологиялық әсерін күшейту мүмкіндігін ескере отырып, пациенттің жағдайын бақылау керек.

Басқа препараттармен өзара әрекеттесуі

Аминогликозидтер: кларитромицинді басқа отоуытты препараттармен, әсіресе аминогликозидтермен бір мезгілде сақтықпен тағайындау ұсынылады.

Колхицин: колхицин CYP3A және Р-гликопротеид (Pgp) тасымалдаушы ақуызының субстраты болып табылады. Кларитромицин және басқа макролидтер CYP3A және Pgp тежегіштері екені белгілі. Кларитромицин мен колхицинді бірге қабылдаған кезде Pgp және/немесе CYP3A тежелуі колхицин әсерінің күшеюіне әкелуі мүмкін. Колхицинмен уланудың клиникалық симптомдарының дамуын бақылау керек.

Дигоксин: дигоксин Р-гликопротеидті тасымалдаушы ақуыз (Pgp) үшін субстрат болып табылады деп болжанады. Кларитромициннің Pgp тежейтіні белгілі. Кларитромицин мен дигоксинді бірге қабылдаған кезде кларитромицинмен Pgp тежелуі дигоксин әсерінің күшеюіне әкелуі мүмкін. Маркетингтен кейінгі бақылау кезінде кларитромицинді дигоксинмен бірге қабылдайтын пациенттерде қан плазмасындағы дигоксин концентрациясының жоғарылауы туралы хабарланды. Кейбір пациенттерде өлімге әкелетін аритмияны қоса, дигоксиннің уыттылық белгілері дамыған. Кларитромицинмен бірге қолданғанда пациенттерде қан плазмасындағы дигоксин концентрациясын мұқият бақылау керек.

Зидовудин: ересек АИТВ-жұқтырған пациенттермен кларитромицин мен зидовудин таблеткаларын бір мезгілде пероральді қабылдау зидовудиннің тепе-теңдік концентрациясының төмендеуіне әкелуі мүмкін. Кларитромицин пероральді қабылдаған кезде зидовудиннің сіңуіне әсер ететіндіктен, кларитромицин мен зидовудинді 4 сағат аралықпен қабылдау арқылы өзара әрекеттесуді едәуір дәрежеде болдырмауға болады. Кларитромициннің зидовудинмен немесе дидезоксинозинмен балалар суспензиясын қабылдаған АИТВ жұқтырған балаларда мұндай өзара әрекеттесу байқалмады. Кларитромицинді вена ішіне қолданғанда мұндай өзара әрекеттесу мүмкін емес.

Фенитоин және вальпроат: кларитромицинді қоса алғанда, CYP3A тежегіштерінің CYP3A изоферментімен метаболизденбейді деп есептелетін дәрілік заттармен (мысалы, фенитоин және вальпроат) өзара әрекеттесуі туралы өздігінен келіп түсетін немесе жарияланған хабарламалар бар. Кларитромицинмен бір мезгілде тағайындағанда осы дәрілік заттардың қан плазмасындағы концентрациясын анықтау ұсынылады. Плазмалық концентрацияның жоғарылауы туралы хабарланды.

Препараттардың екі бағытты өзара әрекеттесуі

Атазанавир: кларитромицин мен атазанавир CYP3A субстраттары да, тежегіштері де болып табылады. Бұл препараттардың екі жақты өзара әрекеттесуінің дәлелі бар. Кларитромицинді (тәулігіне екі рет 500 мг) және атазанавирді (тәулігіне бір рет 400 мг) бірге қолдану кларитромицин әсерінің екі есе артуына және атазанавирдің AUC 28%-ға ұлғаюымен 14-ОН-кларитромицин әсерінің 70% - ға төмендеуіне әкелуі мүмкін. Кларитромициннің кең емдік ауқымының арқасында бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде оның дозасын азайту талап етілмейді. Орташа бүйрек жеткіліксіздігі (КК 30-60 мл/мин) бар пациенттерде кларитромицин дозасы 50% - ға азайтылуы тиіс. КК 30 мл/мин кем пациенттерде кларитромицин дозасын ол үшін кларитромициннің тиісті дәрілік түрін пайдалана отырып, 75% - ға төмендету керек. Кларитромицинді тәулігіне 1000 мг асатын дозада протеаза тежегіштерімен бірге қолдануға болмайды.

Кальций өзекшелерінің блокаторлары: кларитромицинді және CYP3A4 изоферментімен (мысалы, верапамил, амлодипин, дилтиазем) метаболизденетін кальций өзекшелерінің блокаторларын бір мезгілде қолданғанда, артериялық гипотензияның туындау қаупі бар болғандықтан, сақтық таныту керек. Кларитромициннің, сондай-ақ кальций өзекшелері блокаторларының плазмалық концентрациясы бір мезгілде қолданғанда жоғарылауы мүмкін. Артериялық гипотензия, брадиаритмия және лактоацидоз кларитромицин мен верапамилді бір мезгілде қабылдағанда орын алуы мүмкін.

Итраконазол: кларитромицин және итраконазол CYP3A субстраттары мен тежегіштері болып табылады, бұл препараттардың екі бағытты өзара әрекеттесуін анықтайды. Кларитромицин қан плазмасындағы итраконазол концентрациясын жоғарылатуы мүмкін, ал итраконазол кларитромициннің плазмалық концентрациясын арттыруы мүмкін. Итраконазол мен кларитромицинді бір мезгілде қабылдайтын пациенттерді осы препараттардың фармакологиялық әсерінің күшеюі немесе ұзақтығының артуы симптомдарының болуына мұқият тексеру керек.

Саквинавир: кларитромицин мен саквинавир CYP3A субстраттары мен тежегіштері болып табылады, бұл препараттардың екі бағытты өзара әрекеттесуін анықтайды. Саквинавирді ритонавирмен бірге қабылдаған кезде ритонавирдің кларитромицинге ықтимал әсерін ескеру керек.

Helicobacter pylori инфекциясын емдеу үшін кез келген бактерияға қарсы емді, оның ішінде кларитромицинді қолдану антибиотик резистенттіліктің дамуына әкеп соғуы мүмкін.

Кларитромицинді жүкті әйелдерге, әсіресе жүктіліктің алғашқы үш айында, пайда мен қауіп арақатынасын мұқият саралаусыз қолдануға болмайды.

Бауыр жеткіліксіздігі

Кларитромицин негізінен бауыр арқылы шығарылады. Сондықтан бауыр функциясы бұзылған пациенттерге антибиотикті тағайындағанда сақ болу керек. Сондай-ақ, бүйрек функциясы қалыптыдан ауыр түріне дейін бұзылған пациенттерге кларитромицин тағайындағанда сақ болу керек.

Кларитромицинді қабылдау кезінде бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауын, сондай-ақ гепатоцеллюлярлық және / немесе холестаздық гепатитті қоса, сарғаюмен немесе онсыз бауыр функциясының бұзылғаны туралы хабарланды. Бауыр функциясының бұзылуы ауыр, бірақ әдетте қайтымды құбылыс болып табылады.

Өліммен аяқталатын бауыр жеткіліксіздігінің даму жағдайлары туралы хабарланды. Кейбір пациенттерде бауырдың бұрыннан бар аурулары болған немесе басқа гепатоуыттылық дәрілік заттарды қабылдаған болуы мүмкін. Егер анорексия, сарғаю, күңгірт несеп, қышыну немесе құрсақ қуысы тұсындағы ауру сияқты бауыр ауруының белгілері мен симптомдары пайда болса, пациенттерге емдеуді тоқтатып, өз дәрігеріне жүгінуді ұсыну керек.

Макролидтерді қоса, іс жүзінде барлық бактерияға қарсы препараттарды қолданғанда жалған жарғақшалы колиттің дамуы туралы хабарланды және аурудың ауырлығында жеңіл түрінен өмірге қауіп төндіретін түрге дейін өзгеруі мүмкін. Кларитромицинді қоса, іс жүзінде барлық бактерияға қарсы препараттарды қолданғанда Clostridium difficile - астасқан диареяның (CDAD) дамуы туралы хабарланды және ауырлығы диареяның жеңіл түрінен өлімге әкелетін колитке дейін өзгеруі мүмкін. Бактерияға қарсы препараттармен емдеу ішектің қалыпты флорасын өзгертеді, бұл C. difficile өсуінің жоғарылауына әкелуі мүмкін. Антибиотиктерді қолданғаннан кейін диареямен ауыратын барлық пациенттерде CDAD мүмкіндігі қарастырылуы керек. Анамнезді мұқият талдау қажет, өйткені CDAD дамуы бактерияға қарсы емге аяқталғаннан кейін 2 айдан кейін хабарланған. Сондықтан кларитромицинмен емдеуді тоқтатуды көрсетілімдерге қарамастан қарау керек. Микробтарды зерттеп, тиісті емдеуді бастау керек. Перистальтиканы тежейтін дәрілік препараттарды қолданудан аулақ болу керек.

Маркетингтен кейінгі кезеңде кларитромицин мен колхицинді, әсіресе егде жастағы пациенттерде, оның ішінде бүйрек жеткіліксіздігі аясында бірге қолданған кезде колхицин уыттылығының дамуы туралы хабарланды. Кейбір осындай пациенттерде өлім-жітім тіркелген. Кларитромицин мен колхицинді бірге қолдануға болмайды.

Кларитромицин мен триазолбензодиазепиндерді, мысалы, триазолам, мидазолам бір мезгілде сақтықпен қолдану керек.

Кларитромицинді басқа отоуытты препараттармен, әсіресе аминогликозидтермен бір мезгілде сақтықпен тағайындау ұсынылады. Емдеу кезінде және одан кейін вестибулярлық және есту функцияларына мониторинг жүргізу қажет.

Жүрек-қантамыр жүйесі

Кларитромицинді қоса, макролидтерді қабылдаған пациенттерде torsade de pointes типті жүрек аритмиясы мен қарыншалық тахикардияның даму қаупін куәландыратын жүректің реполяризациясына әсерін көрсететін QT аралығының ұзаруы байқалды.

QT аралығының және қарыншалық аритмиялардың (torsade de pointes қоса) ұзару қаупінің жоғары болуына байланысты кларитромицинді қолдануға: астемизол, цизаприд, домперидон, пимозид және терфенадин қабылдайтын пациенттерге; гипокалиемиясы бар пациенттерге; анамнезінде QT аралығының ұзаруы немесе қарыншалық аритмиясы бар пациенттерге қолдануға болмайды.

Бұдан басқа, кларитромицинді мынадай жағдайларда сақтықпен қолдану керек:

- жүректің ишемиялық ауруы, ауыр жүрек жеткіліксіздігі, өткізгіштіктің бұзылуы немесе клиникалық маңызды брадикардиясы бар пациенттер.

- әсері қарсы көрсетілімдерден басқа, QT аралығының ұзаруымен қатар жүретін басқа медициналық препараттарды қатар қабылдайтын пациенттер.

Жағымсыз жүрек-қантамыр нәтижесінің қаупін бағалау бойынша эпидемиологиялық зерттеулер вариабельді нәтижелер көрсеткені туралы хабарламалар бар. Кейбір бақылау зерттеулерінде макролидтерді, соның ішінде кларитромицинді қолданумен байланысты аритмия, миокард инфарктісі және жүрек-қантамыр ауруынан болған өлімнің даму қаупі анықталды. Кларитромицин тағайындау кезінде алынған ақпаратты назарға алу және емдеудің артықшылықтарын ескеру қажет.

Пневмония: Streptococcus pneumoniae макролидтерге резистенттіліктің болуы мүмкін болғандықтан, ауруханадан тыс пневмонияны емдеу үшін кларитромицин тағайындау кезінде сезімталдыққа тест жүргізу маңызды. Ауруханалық пневмония жағдайында кларитромицинді басқа тиісті антибиотиктермен біріктірілімде қолданған жөн.

Ауырлығы жеңіл мен орташа тері және жұмсақ тіндердің инфекциялары: бұл инфекциялар көбінесе Staphylococcus aureus және Streptococcus pyogenes микроорганизмдері туындатады, олардың әрқайсысы макролидтерге резистентті болуы мүмкін. Сондықтан сезімталдықты тексеру маңызды. Бета-лактамды антибиотиктерді (мысалы, аллергия) қолдану мүмкін болмаған жағдайда, басқа антибиотиктерді, мысалы, клиндамицинді алғашқы таңдау препараттары ретінде қолдануға болады. Қазіргі уақытта макролидтер терінің және жұмсақ тіндердің кейбір инфекцияларын емдеуде ғана маңызды рөл атқарады, мысалы, Corynebacterium minutissimum, acne vulgaris және erysipelas туындатқан инфекциялар және пенициллинмен емдеуді қолдануға болмайтын жағдайлар.

Анафилаксия, терінің ауыр жағымсыз реакциялары (SCAR) (мысалы, жедел жайылған экзантематозды пустулез (AGEP), Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальді некролиз және эозинофилиямен және жүйелік симптомдармен (DRESS) дәрілік реакция сияқты аса жоғары сезімталдықтың ауыр жедел реакциялары дамыған кезде кларитромицинмен емдеуді дереу тоқтатып, дереу тиісті емдеуді бастау керек.

Кларитромицинді CYP3А4 изоферментінің индукторларымен бір мезгілде сақтықпен қолдану керек.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері: кларитромицинді ловастатинмен немесе симвастатинмен біріктіріп қолдануға болмайды. Кларитромицинді басқа статиндермен тағайындағанда сақ болу керек. Кларитромицинді статиндермен бірге қолданғанда пациенттерде рабдомиолиздің дамуы туралы хабарланды.

Пациенттерді миопатияның белгілері мен симптомдарына бақылау қажет. Кларитромицинді статиндермен бір мезгілде қолдану қажет болған жағдайларда статиннің ең аз тіркелген дозасын тағайындау ұсынылады. CYP3A метаболизміне тәуелді емес статиндерді (мысалы, флувастатин) қолдану қарастырылуы мүмкін.

Пероральді гипогликемиялық дәрілер/инсулин: кларитромицин мен пероральді гипогликемиялық дәрілерді (сульфонилмочевиналар сияқты) және/немесе инсулинді біріктіріп қолдану айқын гипогликемияны туындатуы мүмкін. Қандағы глюкоза деңгейін мұқият бақылау ұсынылады.

Пероральді антикоагулянттар: варфарин мен кларитромицинді бір мезгілде қолданған кезде қатты қан кетулердің даму және халықаралық қалыптасқан қатынастар (ХҚҚ) мен протромбиндік уақыттың едәуір арту қаупі бар. Кларитромицин мен пероральді антикоагулянттарды бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде ХҚҚ мен протромбиндік уақытты мұқият бақылау керек.

Кларитромицинді дабигатран, ривароксабан және апиксабан сияқты тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттармен, әсіресе қан кету қаупі жоғары пациенттерге бір мезгілде қолданғанда сақ болу керек.

Ұзақ уақыт бойы қолдану, басқа антибиотиктер сияқты, сезімтал бактериялар мен зеңдердің шамадан тыс өсуіне әкелуі мүмкін. Суперинфекция пайда болған кезде кларитромицин қолдануды тоқтатып, тиісті емді бастау керек.

Кларитромицин мен басқа макролидтер, сондай-ақ линкомицин мен клиндамицин арасындағы айқаспалы резистенттіліктің мүмкіндігіне назар аудару керек.

Педиатрияда қолдану

12 жасқа дейінгі балаларда қолдану қауіпсіздігі анықталған жоқ.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Әйелдерде жүктілік кезінде кларитромицин қолдану қауіпсіздігі анықталмаған. Дәрігерлер кларитромицинді жүкті әйелдерге, әсіресе жүктіліктің алғашқы үш айында пайдасы мен қаупін мұқият бағаламай тағайындамауы керек.

Кларитромицинді жүктілік кезінде қолдану қауіпсіздігі анықталмаған. Жануарларға жүргізілген зерттеулер кезінде алынған әртүрлі нәтижелердің және адамда қолдану тәжірибесінің негізінде эмбриофетальді дамуға жағымсыз әсердің даму мүмкіндігі жоққа шығарылмайды. Кларитромициннің жүктіліктің бірінші және екінші триместріндегі әсерін бақылаудағы кейбір зерттеулерде сол кезеңде антибиотиктерді қолданудың болмауымен салыстырғанда түсік қаупінің жоғарылауы туралы хабарланды. Макролидтерді, кларитромицинді қоса алғанда, жүктілік кезінде елеулі туа біткен даму ақауларының даму қаупін қолда бар эпидемиологиялық зерттеулер қарама-қайшы нәтижелер береді. Сондықтан препаратты жүктілік кезінде қолдану артықшылықтары мен қауіптерін мұқият саралаусыз ұсынылмайды.

Бала емізу

Бала емізу кезінде кларитромицинді қолдану қауіпсіздігі анықталмаған. Кларитромицин аз мөлшерде емшек сүтімен шығарылады. Тек емшек сүтімен қоректенетін нәресте ананың дене салмағына түзетілген кларитромицин дозасының шамамен 1,7% алады деп есептелген. Препаратты қолданған кезде бала емізу ұсынылмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Кларитромициннің автомобильді және механизмдерді басқару қабілетіне әсері туралы деректер жоқ. Осы препаратты қабылдау кезінде туындауы мүмкін бас айналу, вертиго, сананың шатасуы және бағдардан адасу әлеуетті мүмкіндігін назарға алу керек.

Қолдану жөніндегі ұсынымдар

Дозалау режимі

Ересектер мен 12 жастан асқан балаларға әр 12 сағат сайын 250 мг тағайындалады.

Синуситті, ауыр инфекциялар мен Haemophilus influenzae туындататын инфекцияларды емдеу үшін әр 12 сағат сайын 500 мг тағайындалады.

Біріктірілген ем құрамында он екі елі ішектің немесе асқазанның ойық жаралы ауруы бар пациенттерде Helicobacter pylori эрадикациясы үшін тәулігіне 2 рет, әдетте 7 күн бойы 500 мг тағайындайды.

Mycobacterium avium complex туындатқан инфекцияның таралуын емдеу және алдын алу үшін әр 12 сағат сайын 500 мг препаратты тағайындау керек. Ең жоғары тәуліктік доза 2 г құрайды. Mycobaterium avium туындатқан инфекцияны емдеу ұзаққа созылады.

Пациенттердің ерекше топтары

Балалар

Препаратты 12 жасқа дейінгі балаларда қолдану зерттелмеген.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Егер бүйрек функциясы қалыпқа сәйкес келсе, жеңіл және орташа дәрежедегі бауыр жеткіліксіздігіне шалдыққан пациенттер үшін препарат дозасын түзету талап етілмейді.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Креатинин клиренсі 30 мл/мин төмен бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге кларитромицин дозасын 2 есе, яғни тәулігіне бір рет 250 мг немесе инфекциялардың неғұрлым ауыр түрлерінде тәулігіне екі рет 250 мг азайту керек. Мұндай пациенттерді емдеуді 14 күннен артық жалғастыруға болмайды.

Енгізу әдісі мен жолы

Ішке қабылдауға арналған.

Таблеткаларды сындырмау керек. Таблеткаларды тұтастай, азырақ мөлшердегі сұйықтықпен іше отырып, жұтады.

Қолдану жиілігі мен уақыты

Ересектер мен 12 жастан асқан балаларға әр 12 сағат сайын 250 мг-ден 500 мг-ға дейін тағайындалады.

Емдеудің әдеттегі ұзақтығы 6-дан 14 күнге дейін.

Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажет шаралар

Симптомдары: асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылыстар. Анамнезінде биполярлық бұзылысы бар бір пациентте сегіз грамм кларитромицин қабылдағаннан кейін психикалық жағдайдың өзгеруі, параноидальді мінез-құлық, гипокалиемия және гипоксемия сипатталған.

Емі: асқазанды шаю, симптоматикалық ем. Гемодиализ тиімсіз.

Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын өткізіп алған кезде қажетті шаралар

Препаратты өткізіп алған қабылдаудың орнын толтыру үшін қосарлы дозаны қабылдауға болмайды.

Егер пациент қалыпты уақытта дозаны қабылдауды ұмытып кетсе, дозаны мүмкіндігінше тезірек қабылдау керек. Егер келесі дозаны қабылдау уақыты келген болса, дозаны өткізіп жіберіп, әдеттегі дозалау режиміне сәйкес қабылдауды жалғастыру керек.

Тоқтату симптомдары қаупінің болуын көрсету

Дәрігер белгілеген кезең ішінде таблеткаларды қабылдауды жалғастырыңыз. Препаратты мерзімінен бұрын тоқтатқан кезде аурудың қайталануы мүмкін.

Осы препаратты қолдану туралы қосымша сұрақтар туындаған жағдайда дәрігерге немесе фармацевтке хабарласыңыз.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша ұсынымдар

Осы дәрілік препаратты қолдану бойынша қосымша сұрақтар туындаған жағдайда дәрігерге немесе фармацевтке кеңес алу керек.

Дәрілік препаратты стандартты қолдану кезінде көрінетін жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және бұл жағдайда қабылдануы тиіс шаралар

Жиі

- ұйқысыздық

- дисгевзия, бас ауыруы

- диарея, жүрек айнуы, диспепсия, құсу, іштің ауыруы

- бауырдың функционалдық тестілерінің қалыптан ауытқуы

- бөртпе, гипергидроз

Жиі емес

- кандидоз, гастроэнтерит, инфекция, қынаптық инфекция

- лейкопения, нейтропения, тромбоцитопения, эозинофилия

- аса жоғары сезімталдық

- анорексия, тәбеттің төмендеуі

- мазасыздық, күйгелектік,

- бас айналу, ұйқышылдық, тремор

- вертиго, естудің нашарлауы, құлақтағы шуыл

- ЭКГ-да QT аралығының ұзаруы, жүректің жиі соғуы

- мұрыннан қан кету

- гастроэзофагеальді рефлюкс ауруы, гастрит, прокталгия, стоматит, глоссит, іштің кебуі, іш қату, ауыздың құрғауы, кекіру, метеоризм

- холестаз, гепатит, АЛТ, АСТ, ГГТ белсенділігінің жоғарылауы

- қышыну, есекжем, макуло-папулезді бөртпе

- бұлшықеттің түйілуі, миалгия

- дімкәстік, қызба, астения, кеуденің ауыруы, қалтырау, қажу

- сілтілі фосфатаза белсенділігінің жоғарылауы,

лактатдегидрогеназа белсенділігінің жоғарылауы

Белгісіз (қолда бар деректер бойынша бағалау мүмкін емес)

- жалғанжарғақшалы колит, тілме қабынуы

- агранулоцитоз, тромбоцитопения

- анафилаксиялық реакциялар, ангионевроздық ісіну

- психоздар, сананың шатасуы, өзін-өзі танымау, депрессия, бағдардан адасу, елестеулер, қорқынышты түстер,

- құрысулар, агевзия, паросмия, аносмия, парестезия

- естімей қалу

- "пируэт" түріндегі қарыншалық тахикардия, қарыншалық тахикардия, қарыншалық фибрилляция

- қан кету

- жедел панкреатит, тіл түсінің өзгеруі, тіс түсінің өзгеруі

- бауыр жеткіліксіздігі, гепатоцеллюлярлық сарғаю

- ауыр терінің жағымсыз реакциялары (SCAR) (жедел жайылған экзантематозды пустулез (AGEP)), Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальді некролиз, эозинофилиямен және жүйелі көріністеулермен (DRESS) қатар жүретін дәрілік тері реакциясы, акне

- рабдомиолиз, миопатия

- бүйрек жеткіліксіздігі, интерстициальді нефрит

- халықаралық қалыптасқан қатынастың (ХҚҚ) артуы, протромбиндік уақыттың ұлғаюы, несеп түсінің өзгеруі

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындаған кезде медицина қызметкеріне, фармацевтика қызметкеріне немесе дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса алғанда, дәрілік препараттарға жағымсыз реакциялар (әсерлер) бойынша тікелей ақпараттық деректер базасына хабарласу керек

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Медициналық және фармацевтикалық бақылау комитеті «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - кларитромицин 250 мг немесе 500 мг,

қосымша заттар: жүгері крахмалы, микрокристалды целлюлоза 101, микрокристалды целлюлоза 102, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, желатинделген крахмал, калий полакрилині, тальк, магний стеараты,

үлбірлі қабығы: гипромеллоза 6 cps, тальк, темірдің сары тотығы (Е172), пропиленгликоль, титанның қостотығы (Е171).

Екі жақ беті дөңес, сопақша пішінді, ашық қоңыр-сары түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар.

7 таблеткадан поливинилхлоридті/поливинилдихлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынады.

2 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

5 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Түпнұсқалық қаптамасында, 30 °С-ден аспайтын температурада, ылғалдан қорғалған жерде сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек.

Рецепт арқылы

КРКА, д.д., Ново место

Шмарьешка цеста 6, 8501 Ново место, Словения

КРКА, д.д., Ново место

Шмарьешка цеста 6, 8501 Ново место, Словения

тел.: +386 7 331 21 11

факс: +386 7 332 15 37

info@krka.biz

Қазақстан Республикасының аумағында тұтынушылардан дәрілік заттардың сапасы жөнінде шағымдарды (ұсыныстарды) қабылдайтын және дәрілік заттың қауіпсіздігін тіркеуден кейінгі бақылауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электронды пошта)

«КРКА Қазақстан» ЖШС

Қазақстан Республикасы, 050059, Алматы қ., Әл-Фараби д-лы, 19,

«Нұрлы Тау» БО, 1б корпусы, 207 кеңсе

тел.: +7 (727) 311 08 09

факс: +7 (727) 311 08 12

info.kz@krka.biz