Микардис таблетки по 80 мг №28 (4 блистера х 7 таблеток)

Микардис®

Телмисартан

Таблеткалар, 80 мг

Жүрек-қан тамырлар жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін дәрілер. Ангиотензин II антагонистері. Телмисартан.

АТХ коды C09CA07

Гипертензия

- ересектердегі гипертониялық ауруды емдеу

Жүрек-қан тамырлары ауруларын алдын алу

Төмендегідей аурулары бар ересектердегі жүрек-қан тамырлары ауруларын төмендету:

- атеротромботикалық жүрек-қан тамырлары аурулары (жүректің ишемиялық ауруы, инсульт немесе анемнезінде шеткері артерия аурулары бар);

- нысана-ағзаның құжатпен расталған зақымдануы бар 2-ші типті қант диабеті.

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

- әсер етуші затқа немесе кез келген қосымша заттарға гиперсезімталдық

- жүктіліктің екінші және үшінші семестрі

- өт жолдарының обструктивті аурулары

- ауыр бауыр жеткіліксіздігі

- қант диабеті немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде Микардис® препаратын және құрамында алискирен бар препараттарды бірге қабылдау (ШСЖ < 60 мл / мин / 1,73 м2 )

Дигоксин

Телмисартанды дигоксинмен бірге қолданғанда плазмадағы дигоксиннің жоғарғы (49%) және ең төменгі концентрациясының медиандық мәнінің ұлғаюы байқалды (20%). Телмисартан қабылдауды бастамалау, түзету және тоқтату кезінде оның деңгейін емдік диапазон шегінде ұстап тұрып, дигоксин деңгейін бақылау қажет. Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін басқа дәрілер секілді телмисартан да гиперкалиемияны туындатуы мүмкін («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз). Қауіп гиперкалиемияны туындатуы мүмкін басқа препараттармен (құрамында калий бар тұз алмастырғыштар, калий жинақтаушы диуретиктер, АӨФ тежегіштері, ангиотензин II рецепторларының блокаторлары, қабынуға қарсы стероидты емес препараттармен (ЦОГ-2 селективті тежегіштерін қоса, ҚҚСП), гепаринмен, иммуносупрессанттармен (циклоспорин немесе такролимуспен) және триметоприммен) біріктіріп қолданған жағдайда артуы мүмкін.

Гиперкалиемияның туындауы онымен қатысты қауіп факторларына байланысты болады. Қауіп жоғарыда аталған дәрілік біріктірілімдер жағдайында артады. Бұл қауіп әсіресе калий жинақтаушы диуретиктермен және құрамында калий бар тұз алмастырғыштармен біріктірілгенде жоғары болады. Мысалы, АӨФ немесе ҚҚСП тежегіштерімен біріктірілім сақтық шараларын қатаң сақтаған жағдайда аз қауіпті білдіреді.

Бір уақытта қолдану ұсынылмайды

Калий жинақтаушы диуретиктер немесе калий негізіндегі қоспалар

Ангиотензин II рецепторының блокаторлары, мысалы, телмисартан, диуретиктермен туындаған калий жоғалуын азайтады Спиринолактон, эплеренон, триамтерен немесе амилорид секілді калий жинақтаушы диуретиктер, калий негізіндегі қоспалар немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштар сарысудағы калий деңгейін едәуір арттыруға алып келуі мүмкін. Егер құжатталған гипокалиемия көрсетімдері бойынша бірге қолдану қажет болса, оларды сақтықпен және сарысудағы калий деңгейін жиі бақылау шартымен пайдалану керек.

Литий

Сарысудағы литий уыттылығы мен концентрациясының қайтымды жоғарылауы литий мен ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштерін, сондай-ақ ангиотензин II рецепторлары блокаторлары, соның ішінде телмисартанды қатар қолдану кезінде тіркелген. Егер осы біріктірілімді қолдану қажет болса, сарысудағы литий деңгейін мұқият мониторингтеу ұсынылады.

Сақтықты қажет ететін бірге қолдану

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар

ҚҚСП (яғни, қабынуға қарсы дәрілік жүйелердегі ацетилсалицил қышқылы, ЦОГ-2 тежегіштері және селективті емес ҚҚСП) ангиотензин II рецепторларының блокаторларының гипертензияға қарсы әсерін төмендетуі мүмкін.

Бүйрек функциясы бұзылған кейбір пациенттерде (мысалы, сусызданған пациенттер немесе бүйрек функциясы бұзылған егде жастағы пациенттер) ангиотензин II рецепторларының блокаторлары мен циклооксигеназаны тежейтін агенттерді бірге енгізу ықтимал қайтымды болатын бүйрек функциясының одан әрі бұзылуына әкелуі мүмкін. Осылайша, бұл біріктірілімді әсіресе егде жастағы пациенттерде сақтықпен қолдану керек. Пациенттерде гидратацияның жеткілікті деңгейі болуы тиіс және қатарлас дәрілік ем басталғаннан кейін, сондай-ақ кештеу кезеңдерде бүйрек функциясы жағдайын мезгіл-мезгілімен бақылауға назар аудару керек.

Бір зерттеуде телмисартан мен рамиприлді бірге енгізу рамиприл мен рамиприлаттың ҚАА0-24 және Smax–тің 2,5 есе өсуіне әкелді. Байқалған әсердің клиникалық мәні белгісіз.

Диуретиктер (тиазидті немесе ілмекті диуретиктер)

Фуросемид (ілмекті диуретик) және гидрохлортиазид (тиазидті диуретик) секілді диуретиктердің жоғары дозаларын қолданумен алдыңғы ем сусыздануға және телмисартанды қолданумен емді бастау кезінде гипотензияның даму қаупіне әкелуі мүмкін.

Бірге қолданған кезде ескеру қажет

Басқа гипертензияға қарсы агенттер

Телмисартанның гипертензияға қарсы әсері басқа гипертензияға қарсы препараттарды бірге қолдану арқылы күшеюі мүмкін.

Клиникалық зерттеулердің деректері АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді бірге пайдалану есебінен ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы РААЖ әсер ететін жалғыз агентті пайдаланумен салыстырғанда гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (оның ішінде жедел бүйрек жеткіліксіздігі) секілді жағымсыз құбылыстар жоғары жиілікпен астасатынын көрсетті.

Олардың фармакологиялық қасиеттері негізінде келесі дәрілік өнімдер телмисартанды: баклофенді, амифостинді қоса, барлық гипертензияға қарсы дәрілердің гипотензиялық әсерін күшейтуі мүмкін деп күтуге болады. Одан басқа, ортостаздық гипотензия алкоголь, барбитураттар, есірткі немесе антидепрессанттар есебінен күрделенуі мүмкін. Кортикостероидтар (жүйелік қолдану)

Гипертензияға қарсы әсердің төмендеуі.

Бауыр функциясының бұзылуы

Телмисартан негізінен өт арқылы шығарылатын болғандықтан, Микардис® холестазы, өт жолдарының обструктивті бұзылуы немесе бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерге тағайындауға болмайды. Бұл пациенттерде телмисартан бауыр клиренсін төмендетуі мүмкін, соған байланысты Микардис® препаратын бұл пациенттерде сақтықпен қолдану керек.

Реноваскулярлық гипертензия

Бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін дәрілермен ем алатын жалғыз жұмыс істейтін бүйрегі артериясының стенозы бар пациенттерде ауыр гипотензия мен бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупі жоғары.

Бүйрек функциясының бұзылуы және бүйректі ауыстырып қондырғаннан кейінгі жағдайлар

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге Микардис® препаратын қолданған кезде қан сарысуындағы калий мен креатинин деңгейін мерзімді бақылау ұсынылады. Жақында бүйрек трансплантациясы жасалған пациенттерге Микардис® препаратын қолдану тәжірибесі жоқ. Телмисартан қаннан гемофильтрация жолымен шығарылмайды және диализденбейді.

Айналымдағы қан көлемінің төмендеуі (АҚК) және/немесе гипонатриемиясы бар пациенттер

Симптоматикалық гипотензия, әсіресе бірінші дозаны қабылдағаннан кейін, мысалы, жаппай диуретикалық емге, тұзды тұтынуды шектеуге, диареяға немесе құсуға байланысты АҚК төмендеген және/немесе гипонатриемиясы бар пациенттерде байқалуы мүмкін. Мұндай жағдайларды, әсіресе АҚК төмендеуі және/немесе натрийдің төмендеуін Микардис® препаратын тағайындағанға дейін түзету керек.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің қосарлы блокадасы

Ангиотензинді өзгерткіш фермент (АӨФ) тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді бірге қолдану гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (соның ішінде жедел бүйрек жеткіліксіздігі) қаупін арттыратыны туралы дәлелдер бар. Сондықтан АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді бірге қолдану арқылы РААЖ-нің қосарлы блокадасы ұсынылмайды.

Егер қосарлы блокадамен емдеу абсолютті қажет деп саналса, оны тек маманның бақылауымен және бүйрек функциясын, электролиттерді және артериялық қысымды жиі, мұқият мониторингтеу шартымен орындау керек.

Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерге АӨФ тежегіштері мен ангиотензин II рецепторларының блокаторларын бір уақытта қолдануға болмайды.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесін көтермелеуге байланысты басқа жағдайлар

Қан тамырларының тонусы мен бүйрек қызметі негізінен ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің белсенділігіне байланысты болатын пациенттерде (мысалы, жүрек жеткіліксіздігі немесе бүйрек артериясының стенозын қоса, бүйрек ауруы бар пациенттер) осы жүйеге әсер ететін басқа дәрілермен емдеу, мысалы, телмисартанмен емдеу, жедел гипотензиямен, азотемиямен, олигуриямен немесе сирек жағдайларда, бүйректің жедел жеткіліксіздігімен байланыстырылады.

Бастапқы альдостеронизм

Бастапқы альдостеронизмі бар пациенттерге әдетте ренин-ангиотензин жүйесін тежеу арқылы әсер ететін гипертензияға қарсы препараттар әсер етпейді. Сондықтан пациенттердің осы тобында Микардис® препаратын қолдану ұсынылмайды.

Аорта және митральді клапандардың стенозы, обструктивті гипертрофиялық кардиомиопатия

Аорта немесе митральді стенозы немесе обструктивті гипертрофиялық кардиомиопатиясы бар пациенттерде басқа тамыр кеңейтетін препараттарды қолданғандағыдай Микардис® препаратын тағайындау кезінде ерекше сақ болу керек.

Инсулин немесе диабетке қарсы препараттарды қабылдайтын қант диабеті бар пациенттер

Бұл пациенттерді телмисартанмен емдеу кезінде гипогликемия пайда болуы мүмкін. Осылайша, бұл пациенттерде қандағы глюкозаның тиісті тәртіпте бақылануын қарастырып, көрсетімдерге сәйкес инсулин немесе диабетке қарсы препараттар дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Гиперкалиемия

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін дәрілермен емдеу кезінде гиперкалиемия байқалуы мүмкін.

Егде жастағы адамдарда, бүйрек жеткіліксіздігі, қант диабеті бар пациенттерде, калий деңгейін жоғарылатуы мүмкін басқа препараттармен бір мезгілде емделетін пациенттерде және/немесе қатар жүретін құбылыстары бар пациенттерде гиперкалиемия өлімге әкеліп соқтыруы мүмкін.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін дәрілік заттарды бірге қолдану мүмкіндігін қарастырмас бұрын пайда мен қауіп арақатынасын бағалау керек.

Назарға алу қажет болатын гиперкалиемия дамуының негізгі қауіп факторлары мыналар болып табылады:

- қант диабеті, бүйрек функциясының бұзылуы, жасы (>70 жас)

- ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін басқа дәрілердің біреуімен немесе одан да көбімен және/немесе калий негізіндегі тағамдық қоспалармен біріктірілім. Гиперкалиемияны туындатуы мүмкін дәрілік заттар немесе немесе дәрілік заттар класы құрамында калий бар тұз алмастырушылар, калий жинақтаушы диуретиктер, АӨФ тежегіштері, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын, қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП, ЦОГ-2 селективті тежегіштерін қоса), гепарин, иммунодепрессанттар (циклоспорин немесе такролимус) және триметоприм болып табылады.

- қатар жүретін құбылыстар, атап айтқанда сусыздану, жедел жүрек декомпенсациясы, метаболикалық ацидоз, бүйрек функциясының нашарлауы, бүйрек жағдайының кенеттен нашарлауы (мысалы, инфекциялық аурулар), жасушалық лизис (мысалы, аяқ-қолдың жедел ишемиясы, рабдомиолиз, ауқымды жарақат).

Қауіп тобына кіретін пациенттер сарысуындағы калий деңгейін мұқият мониторингтеу ұсынылады («Дәрілік өзара әрекеттесу» бөлімін қараңыз).

Сорбитол

Микардис® ұсынылған ең жоғарғы тәуліктік 80 мг дозасы құрамында 337.28 мг сорбитол бар. Tұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы (ТФЖ) бар пациенттерге бұл дәріні пайдаланбау керек.

Нәсілдік айырмашылықтар

Артериялық гипертензиясы бар қара нәсілді пациенттерде ренин төмендігінің жағдайлары едәуір басым болуы салдарынан, АӨФ тежегіштері секілді, Микардис® қоса, ангиотензин ІІ рецепторлары блокаторларының басқа нәсілді пациенттерге қарағанда, қара нәсілді пациенттерде АҚ төмендету тиімділігі аз.

Жүректің ишемиялық ауруы

Басқа гипертензияға қарсы заттар секілді, ангиотензин рецепторларының блокаторлары ишемиялық кардиопатиясы немесе ишемиялық жүрек-қан тамырлары ауруы бар пациенттерде миокард инфарктісіне немесе инсультке әкелуі ықтимал қан қысымның шамадан тыс төмендеуін туындатуы мүмкін.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік кезінде ангиотензин II рецепторларының блокаторларын тағайындауға болмайды.

Егер ангиотензин II рецепторларының блокаторларын пайдаланумен үздіксіз ем қажетті деп есептелмесе жүктілік жоспарлаған пациенттерді жүктілік уақытында қолдану үшін белгіленген қауіпсіздік бейініне ие альтернативті гипертензияға қарсы дәрілік заттарға ауыстыру керек.

Жүктілік анықталған жағдайда ангиотензин II рецепторларының блокаторларымен емді дереу тоқтатып, тиісті баламалы емді бастау керек.

Жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде ангиотензин II рецепторларының блокаторларын қабылдау фетоуытты (бүйректің нашарлауы, олигогидрамниоз, бас сүйегінің сүйектенуінің баяулауы), сондай-ақ жаңа туған нәрестелер үшін улы (бүйрек жеткіліксіздігі, гипотония, гиперкалиемия) болғандықтан, жүктіліктің осы кезеңдерінде ангиотензин II рецепторларының блокаторлары қарсы көрсетімді болады. Егер жүктіліктің екінші триместрінде ангиотензин II рецепторларының блокаторлары қабылданған болса, бүйрек пен бас сүйегінің функциясына ультрадыбыстық зерттеу жүргізу ұсынылады. Аналары ангиотензин II рецепторларының блокаторларын қабылдаған жаңа туған нәрестелер гипотензияға қатысты мұқият бақылануы керек.

Осы кезеңде қолдану туралы ақпараттың болмауына байланысты Микардис® препаратын емізу кезеңінде қолдану ұсынылмайды. Дұрысы, әсіресе нәрестелерді немесе мерзіміне жетпей туған балаларды күту кезінде, қауіпсіздіктің үздік белгіленген бейінімен альтернативті ем тәсілдерін қолдану жөн болады.

Фертильділік

Клиникаға дейінгі зерттеулерде Микардис® препаратының екі жыныстың фертильділігіне әсері анықталған жоқ.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Автокөлікті басқару және механизмдермен жұмыс істеу кезінде естен тану (синкопа) және бас айналудың даму ықтималдығын ескеру қажет, ол мұқияттылық сақтауды талап етеді.

Дозалау режимі

Гипертониялық ауруларды емдеу

Тиімді доза әдетте күніне бір рет 40 мг құрайды. Кейбір пациенттер 20 мг тәуліктік дозадан пайдалы әсер алуы мүмкін. Қажетті АҚ қол жеткізілмеген жағдайларда Микардис® препаратының дозасын күніне бір рет максималды 80 мг-ға дейін арттыруға болады. Дозаны жоғарылату кезінде гипертензияға қарсы максималды әсерге ем басталғаннан кейін төрт-сегіз апта ішінде жетуге болатынын ескеру қажет.Микардис® телмисартанмен бірге қосымша гипотензивті әсер ететін тиазидті диуретиктермен, мысалы, гидрохлоротиазидпен біріктірілімде қолдануға болады.

Жүрек-қан тамырлары құбылыстарын алдын алу

Ұсынылатын доза күніне бір рет 80 мг құрайды.

80 мг-нан төмен дозалар жүрек-қан тамырлары ауруларын төмендету үшін тиімді екендігі анықталмаған.

Телмисартанды қолданудың бастапқы кезеңінде жүрек-қан тамырлары аурулары мен өлімді алдын-алу үшін артериялық қысымды (АҚ) бақылау ұсынылады, сондай-ақ, артериялық қысымды (АҚ) төмендететін дәрі-дәрмектермен АҚ түзету қажет етілуі мүмкін. Телмисартан қаннан гемофильтрация жолымен шығарылмайды және диализденбейді.

Пациенттердің ерекше топтары

Егде жастағы пациенттер

Дозаны түзету қажет емес.

Бүйрек жеткіліксіздігі

Бүйрек функциясының ауыр бұзылуы немесе гемодиализі бар пациенттерде қолдану тәжірибесі шектеулі. Бұл пациенттер үшін 20 мг төмен бастапқы доза ұсынылады («Арнайы нұсқаулар» бөлімін қараңыз). Бүйрек функциясының жеңіл және орташа бұзылулары бар пациенттер үшін дозаны түзету қажет емес.

Бауыр жеткіліксіздігі

Микардис® бауыр функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерге қарсы көрсетілген («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз). Бауыр функциясының жеңіл және орташа бұзылулары бар пациенттерге препараттың тәуліктік дозасы күніне бір рет 40 мг аспауы тиіс.

Балалар

Микардис® препаратын 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.

Қолдану тәсілі

Микардис® таблеткалары тамақтануға қарамастан, тәулігіне бір рет сұйықтықпен пероральді қабылдауға арналған (бүтіндей жұту керек).

Дәрілік затты пайдалану алдында немесе оны қолдану алдында қабылданатын сақтық шаралары

Таблеткалар гигроскопиялық болуына байланысты Микардис® препараты герметикалық блистерде сақталуы керек. Таблеткаларды блистерден тікелей қабылдау алдында алу керек.

Артық дозаланған жағдайда қабылдануы тиіс шаралар

Адамдарда артық дозалану жөніндегі мәліметтер өте шектеулі.

Симптомдары: артық дозаланудың ең ықтимал белгілері гипотензия және тахикардия болуы мүмкін, сонымен қатар брадикардия, бас айналу, сарысудағы креатинин деңгейінің жоғарылауы және жедел бүйрек жеткіліксіздігі тіркелді.

Емдеу: Телмисартан қаннан гемофильтрация жолымен шығарылмайды және диализденбейді. Пациенттер мұқият бақылауда болуы керек және қабылдағаннан кейінгі уақытқа және симптомдардың ауырлығына қарай симптоматикалық және демеуші ем жүргізілуі керек. Ұсынылатын шараларға құсықты шақыру және / немесе асқазанды шаю кіреді. Артық дозалануды емдеу кезінде белсендірілген көмірді қолдануға болады. Сарысудағы электролиттер мен креатинин деңгейін жиі бақылау қажет. Гипотензия пайда болған кезде пациент жатқан күйде болуы керек және тұз бен сұйықтықты дереу толтыру қажет.

Дәрілік препаратты стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар

Қауіпсіздік бейіні бойынша жиынтық ақпарат

Препаратқа қатысты күрделі жағымсыз реакцияларға сирек кездесуі мүмкін (1/10 000 < 1/1000 дейін) анафилаксиялық реакция және Квинке ісінуі және жедел бүйрек жеткіліксіздігі кіреді.

Артериялық гипертензиясы бар пациенттердегі плацебо-бақыланатын зерттеулерде телмисартанды (41,4%) қабылдаған кезде хабарланатын жағымсыз әсерлерінің жиынтық мөлшері, әдетте плацебо қабылдауда (43,9%) туындайтын жағымсыз әсерлерінің санымен салыстырмалы ұқсас. Бұл жағымсыз әсерлер саны дозаға тәуелді болған жоқ және пациенттердің жынысына, жас шамасына, нәсіліне байланысты болған жоқ.

Препаратты жүрек-қантамыр ауруларын алдын алу үшін қабылдаған пациенттерде Микардис® препаратының қауіпсіздік бейіні, артериялық гипертензиясы бар пациенттерге арналған қауіпсіздік бейініне сәйкес келді.

Төменде келтірілген жағымсыз әсерлер гипертензиясы бар пациенттер қатысқан барлық бақыланған клиникалық зерттеулер, сондай-ақ маркетингтен кейінгі зерттеулер нәтижесінде алынған. Бұдан басқа, күрделі жағымсыз әсерлер мен телмисартанды жүрек-қантамыр ауруларын болдырмау үшін алты жыл бойы қабылдаған 21 642 пациенттің қатысуымен ұзақ мерзімді үш клиникалық зерттеуде хабарланған препаратты қабылдауды тоқтатуға алып келген жағымсыз әсерлер қамтылды.

Кесте түріндегі жағымсыз реакциялар тізімі

Жағымсыз құбылыстар мынадай жіктемелерді пайдаланумен көрсетілген: жиі ≥1/100-ден <1/10-ға дейін, жиі емес ≥1/1000-ден <1/100-ге дейін, сирек ≥1/10000-ден <1/1000-ге дейін, өте сирек <1/10000.

Әр топта жағымсыз реакциялар ауырлық дәрежесінің төмендеу ретімен ұсынылады.

1,2,3,4: қосымша сипаттаманы «Жекелеген жағымсыз әсерлердің сипаттамасы» бөлімінен қараңыз

Жекелеген жағымсыз әсерлердің сипаттамасы

Сепсис

PRoFESS зерттеуінде плацебомен салыстырғанда телмисартанды қабылдау кезінде сепсистің жоғарғы жиілігі байқалды. Бұл құбылыс кездейсоқ немесе қазіргі уақытта белгісіз механизммен байланысты болуы мүмкін («Фармакодинамика» бөлімін қараңыз).

Гипотензия

Бұл жағымсыз реакция стандартты ем аясында жүрек-қантамыр ауруларын басу үшін телмисартан қабылдаған артериялық қысымы бақыланатын пациенттерде жиі ретінде тіркелді.

Бауыр функциясының бұзылуы/бұзылыстары

Тіркеуден кейінгі тәжірибе барысында бауыр функциясының бұзылуы/ бұзылыстарының көптеген жағдайлары осы жағымсыз реакцияларды үлкен ықтималдықпен сезінетін Жапониядағы пациенттерде байқалды.

Интерстициальді өкпе ауруы

Тіркеуден кейінгі зерттеу барысында интерстициальді өкпе ауруының Микардис® препаратын қабылдаумен уақытша өзара байланысы туралы хабарланды. Осы уақытта себептік өзара байланысы анықталмады.

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындаған кезде медициналық қызметкерге, фармацевтикалық қызметкерге немесе, дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға болатын жағымсыз реакциялар (әсерлер) бойынша ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласу керек:

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Медициналық және фармацевтикалық бақылау комитетінің «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Сіңірілуі

Телмисартан тез сіңеді, сіңірілетін көлемі ауытқып тұрады. Телмисартанның орташа абсолюттік биожетімділігі шамамен 50% құрайды.

Телмисартанды тамақпен бір мезгілде қабылдағанда AUC төмендеуі («концентрация-уақыт» қисығы астындағы ауданы) 6%-дан (40 мг дозада)

19%-ға (160 мг дозада) дейін ауытқып тұрады. Қабылдағаннан кейін 3 сағат өткен соң қан плазмасындағы концентрациясы тамақтануға байланыссыз теңеледі.

Дозаға тәуелділігі/дозаға тәуелсіздігі

AUC болмашы төмендеуі емдік әсердің азаюына алып келмейді.

Дозалар мен плазмадағы деңгейлер арасында дозаға тәуелділік жоқ. Смакс және аз дәрежеде, AUC 40 мг жоғары дозаларда пропорционалды емес түрде ұлғаяды.

Таралуы

Плазма ақуыздарымен, негізінен альбуминмен және альфа-1-қышқыл гликопротеин эфирімен байланысуы 99,5%-дан астам. Орташа болжамды тең таралу көлемі 500 л жуықты құрайды.

Биотрансформациясы

Телмисартан бастапқы заттың глюкуронидпен конъюгациялануы арқылы метаболизденеді. Конъюгатының фармакологиялық белсенділігі анықталмаған.

Шығарылуы

Телмисартан жартылай шығарылудың терминалдық кезеңімен >20 сағат. Cmax фармакокинетиканың биэкспоненциальді сипатына ие және аздаған дәрежеде AUC дозаға пропорционалды емес артады. Телмисартанның клиникалық маңызды жинақталуы анықталмаған. Плазмадағы телмисартан концентрациялары еркектерге қарағанда әйелдерде жоғары болды, алайда бұл оның тиімділігіне елеулі ықпал еткен жоқ.

Пероральді (және вена ішіне) қабылдағаннан кейін телмисартан ішек арқылы өзгеріссіз күйде толығымен дерлік шығарылады. Несеппен жалпы шығарылуы дозасының 1%-ынан азды құрайды. Жалпы плазмалық клиренсі «бауыр» қан ағымымен салыстырғанда (1500 мл/мин жуық) жоғары (1000 мл/мин жуық).

Пациенттердің ерекше топтары

Бала жастағы пациенттер

Телмисартанды екі енгізудің фармакокинетикасы төрт апталық емдеу кезеңінде телмисартанды 1 мг/кг немесе 2 мг/кг дозаларда қабылдағаннан кейін 6-18 жас аралығындағы гипертензиясы бар пациенттерде (n = 57) бағаланды. Зерттеу нәтижелері 12 жасқа толмаған балаларда телмисартанның фармакокинетикасы ересектердегі осындайларға сәйкес келетінін растады, атап айтқанда, Cmax дозаға тәуелді еместігі расталды.

Жынысы

Плазмадағы концентрацияларда айырмашылықтар байқалды, бұл ретте әйелдердегі Смакс. және AUC еркектермен салыстырғанда тиісінше шамамен 2 және 3 есе жоғары болды.

Егде жастағы пациенттер

Телмисартан фармакокинетикасы егде жастағы пациенттер мен 65 жастан кіші адамдарда өзгермейді.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бүйрек функциясы жеңіл, орташа және ауыр бұзылған пациенттерде плазмадағы концентрацияның екі еселенуі байқалды. Бүйрек жеткіліксіздігі бар тұлғаларда телмисартан плазма ақуыздарымен көбірек байланысады және диализ кезінде шығарылмайды. Бүйрек жеткіліксіздігі кезінде жартылай шығарылу кезеңі өзгермейді.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде телмисартанның абсолюттік биожетімділігі 100%-ға дейін артады. Бауыр жеткіліксіздігі кезінде жартылай шығарылу кезеңі өзгермейді.

Фармакодинамикасы

Телмисартан пероральді қабылдағанда тиімді және ангиотензин II рецепторларының (AT1 типі) спецификалық (селективті) блокаторлары болып табылады. Телмисартан ангиотензин II белгілі әсеріне жауап беретін AT1 субтипінің рецепторларына жоғары афинділікпен ангиотензин II ығыстырады. Телмисартан AT1 рецепторына қатысты ішінара агонистік әсер көрсетпейді. Телмисартан AT1-рецепторларымен селективті байланысады. Байланысуы ұзақ сипатта болады. Телмисартан басқа рецепторларға, соның ішінде AT2 рецепторға және басқа аз зерттелген AT рецепторларға аффинділік танытпайды.

Бұл рецепторлардың функционалдық мәні, сондай-ақ телмисартанды тағайындаған кезде концентрациясы артатын ангиотензин II шамадан тыс көтермелену мүмкіндігінің әсері зерттелмеген.

Телмисартан плазмадағы альдостерон деңгейін төмендетеді, адам плазмасындағы ренинді және ион өзектерін бөгемейді.

Телмисартан брадикининді ыдырататын ангиотензин-өзгертуші ферментті (киназа II) тежемейді. Сондықтан брадикинин әсеріне байланысты жағымсыз әсерлер күшеймейді.

Адамда телмисартанның 80 мг дозасы ангиотензин II туындаған артериялық қысымның (АҚ) жоғарылауын толығымен дерлік тежейді. Тежегіштік әсері 24 сағат бойы ұсталып тұрады және 48 сағатқа дейін анықталады.

Клиникалық тиімділігі және қауіпсіздігі

Гипертониялық ауруды емдеу

Телмисартанның бірінші дозасын қабылдағаннан кейін гипотензиялық белсенділік 3 сағат ішінде пайда болады. АҚ максималды төмендеуге ем басталғаннан кейін 4-8 аптадан соң біртіндеп жетеді және бүкіл емдеу кезеңінде сақталады.

Гипотензиялық әсері АҚ амбулаторлық өзгерістер, сондай-ақ плацебо-бақыланатын клиникалық сынақтарда Микардис® препаратының 40 және 80 мг қабылдағаннан кейін препараттың ең төменгі және ең жоғарғы концентрацияларының тұрақты (80 % жоғары) арқатынасы растайтын келесі дозаны қабылдау алдындағы 4 сағатты қоса, препаратты қабылдағаннан кейін 24 сағат бойы жалғасады.

Дозаның бастапқы систолалық артериялық қысымды (САҚ) қалпына келтіру уақытына тәуелділігінің айқын тенденциясы бар. Осыған байланысты диастолалық артериялық қысым (ДАҚ) туралы деректер қайшы келеді.

Гипертензиясы бар пациенттерде телмисартан жүрек жиырылуы жиілігінің өзгеруінсіз систолалық, сондай-ақ диастолалық қысымды төмендетеді. Оның гипотензиялық белсенділігіне дәрілік заттың несеп айдайтын және натрийурездік әсерінің үлесін әлі анықтау керек. Телмисартанның гипертензияға қарсы әсері амлодипин, атенолол, эналаприл, гидрохлоротиазид, лизиноприл секілді гипотензиялық препараттардың басқа класс өкілдерімен салыстырылды.

Телмисартан препаратын қабылдауды күрт тоқтатқан жағдайда АҚ артериялық гипертензияның жылдам қалпына келу белгілерінсіз бірнеше күн бойы емдеуге дейін мәндеріне біртіндеп оралады («рикошет» синдромы жоқ).

Көп орталықты халықаралық клиникалық зерттеулерде телмисартан қабылдаған пациенттерде құрғақ жөтел жағдайлары ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштерін (АӨФт) қабылдаған пациенттерге қарағанда едәуір аз болғаны дәлелденді.

Жүрек-қантамыр құбылыстарының профилактикасы

ONTARGET (ONgoing Telmisartan Alone and in Combination with Ramipril Global Endpoint Trial) зерттеуінде ишемиялық жүрек ауруы, инсульт, транзиторлық ишемиялық шабуыл, шеткері артериялар ауруы немесе жүрек-қантамыр құбылыстары қаупі бар популяция болып табылатын анамнезінде нысана-ағзалардың зақымдануымен (мысалы, ретинопатия, сол жақ қарыншаның гипертрофиясы, макро- немесе микроальбуминурия) қатар жүретін 2-типті қант диабеті бар 55 жастағы және одан үлкен жастағы пациенттерде жүрек-қантамыр құбылыстарына қатысты телмисартанның, рамиприлдің әсерлері және телмисартан мен рамиприл біріктірілімі салыстырылды.

Телмисартан бастапқы біріктірілген соңғы нүктенің төмендеуіне қатысты рамиприлге ұқсас әсерді көрсетті: жүрек-қантамырдан болатын өлім, фатальді емес инфаркт, фатальді емес инсульт немесе іркілісті жүрек жеткіліксіздігі себебінен ауруханаға жатқызылу. Бастапқы соңғы нүктенің жиілігі телмисартан мен рамиприл топтарында ұқсас болды. Рамиприлмен салыстырғанда телмисартан үшін қауіптер қатынасы 1,01 құрады. Барлық себептен болатын өлім жиілігі телмисартан және рамиприл қабылдаған пациенттер арасында тиісінше 11,6% және 11,8% құрады.

Ертерек берілген қайталама соңғы нүктеге: жүрек-қантамырдан болатын өлімге, фатальді емес инфарктке және фатальді емес инсультке қатысты плацебомен салыстырғанда рамиприлдің әсері зерттелген HOPE (кардиологиялық құбылыстардың профилактикасын бағалау бойынша зерттеу) эталондық зерттеуінде негізгі соңғы көрсетімге телмисартан мен рамиприлдің ұқсас тиімділігі анықталған.

TRANSCEND зерттеуінде стандартты емге қосымша 80 мг телмисартан (n = 2954) немесе плацебо (n = 2972) алған топтарға ONTARGET зерттеуіне баламалы өзге қосу критерийлері бар пациенттерде ACE-I көтере алмайтын пациенттер рандомизацияланған. Келесі қадағалаудың орташа ұзақтығы 4 жыл 8 айды құрады. Бастапқы біріктірілген соңғы нүктенің (жүрек-қантамырдан болатын өлім, фатальді емес инфаркт, фатальді емес инсульт немесе іркілісті жүрек жеткіліксіздігі себебінен ауруханаға жатқызылу) жиілігінде статистикалық тұрғыдан елеулі айырмашылықтар анықталмады. Плацебомен салыстырғанда ертерек берілген қайталама соңғы нүктеге (жүрек-қантамырдан болатын өлім, фатальді емес миокард инфаркті және фатальді емес инсульт) телмисартанның оң ықпалының дәлелдері алынған. Жүрек-қантамыр құбылыстарынан болатын өлім көрсетіміне оң ықпалдың дәлелдері жоқ.

Жөтел және Квинке ісінуі рамиприл қабылдаған пациенттерге қарағанда телмисартан қабылдаған пациенттерде аз жиілікте тіркелсе, гипотензия телмисартан қабылдау кезінде жиі жиілікте тіркелді.

Телмисартанды рамиприлмен біріктірілімде қолдану рамиприлді немесе телмисартанды жеке-жеке қолдануға қарағанда қосымша жағымды әсерді қамтамасыз етпейді. Жүрек-қантамыр құбылыстарынан және барлық себептерден болатын өлім көрсетім і біріктірілген ем кезінде сан жағынан жоғары болды. Одан басқа, біріктірілген ем алған топта гиперкалиемия, бүйрек жеткіліксіздігі, гипотензия және естен танудың едәуір жоғары жиілігі байқалды. Сондықтан телмисартан мен рамиприл біріктірілімін қолдану бұл пациенттер тобында ұсынылмайды.

PRoFESS (Қайталама инсультті тиімді профилактикалау сызбасы) зерттеуінде жуырда инсультті бастан өткерген 50 жас және одан жоғары жастағы пациенттерде плацебомен салыстырғанда телмисартан тобында сепсистің жоғары жиілігі белгіленген - 0,49% салыстырғанда 0,70%; өліммен аяқталған сепсис жағдайларының жиілігі плацебо (0,16%) қабылдаған пациенттермен салыстырғанда телмисартан (0,33%) қабылдаған пациенттерде жоғары болды. Телмисартан пайдаланумен астасқан сепсистің байқалған жоғары жиілігі кездейсоқ құбылыс болуы мүмкін немесе қазіргі уақытта белгісіз механизммен байланысты болуы мүмкін.

Екі ірі рандомизацияланған бақыланатын зерттеулерде (ONTARGET және VA NEPHRON-D (ардагерлер ісі жөніндегі комитетпен жүргізілген қант диабеті кезіндегі нефропатияны зерттеу)) АӨФ тежегішінің ангиотензин II рецепторларының блокаторымен бірге қолданылуы зерттелді.

ONTARGET зерттеуі жүрек-қантамыр және цереброваскулярлық аурулары немесе анамнезінде нысана-ағзалардың зақымдану белгілерімен қатар жүретін 2-типті қант диабеті бар пациенттердің қатысуымен жүргізілді. Толығырақ ақпаратты «Жүрек-қантамыр құбылыстарының профилактикасы» тақырыпшасынан қараңыз.

VA NEPHRON-D зерттеуі 2-типті қант диабеті және диабеттік нефропатиясы бар пациенттердің қатысуымен орындалды.

Осы зерттеулер монотерапиямен салыстырғанда гиперкалиемияның, жедел бүйрек жеткіліксіздігінің және/немесе гипотензияның жоғарғы қаупі байқалған кезде бүйрек және/немесе жүрек-қантамыр құбылыстарына және өлімге елеулі жағымсыз әсердің жоқтығын көрсетті. Олардың ұқсас фармакодинамикалық қасиеттерін ескере отырып, бұл нәтижелер басқа АӨФ тежегіштері және ангиотензин II рецепторларының блокаторлары үшін де маңызды.

Сондықтан АӨФ тежегіштері мен ангиотензин II рецепторларының блокаторларын диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде бір уақытта пайдалануға болмайды.

ALTITUDE (жүрек-қантамыр ауруларына және бүйрек ауруларына қатысы бар соңғы көрсетімдерді пайдаланумен 2-типті қант диабеті кезінде алискиренді зерттеу) зерттеуінің мақсаты 2-типті қант диабеті мен созылмалы бүйрек ауруы және/немесе жүрек-қантамыр ауруы бар пациенттерде АӨФ тежегіштерін немесе ангиотензин II рецепторларының блокаторларын пайдаланумен стандартты емге алискиренді қосудың басымдығын анықтау болды. Зерттеу жағымсыз аяқталудың жоғарғы қаупіне байланысты мерзімінен бұрын тоқтатылды. Жүрек-қантамыр құбылыстарынан және инсульттен болған өлім жиілігі плацебо тобымен салыстырғанда алискирен тобында сан жағынан басым болды және зерттеліп отырған жағымсыз және күрделі жағымсыз құбылыстар (гиперкалиемия, гипотензия және бүйрек дисфункциясы) плацебо тобына қарағанда алискирен тобында жиі тіркелді.

Балалар

Микардис® препаратының балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдердегі қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмады.

Телмисартанның екі дозасы ықпалымен артериялық қысымның төмендеуі төрт апталық емдеу кезеңінде телмисартанның (n = 31) 1 мг/кг (n = 29) немесе 2 мг/кг қабылдаудан кейін гипертензиясы және 6 жастан < 18 жасқа дейінгі артық салмағы (дене салмағы ≥ 20 кг және ≤ 120 кг, орташа 74,6 кг) бар 76 пациентте бағаланды. Зерттеуге қосу кезінде салдарлы гипертензияның болуы зерттелмеді. Кейбір пациенттерде қолданылатын дозалар ересектердегі гипертензияны емдеу кезінде ұсынылған дозалардан жоғары болды және ересектерде зерттелген 160 мг-мен салыстырылмалы тәуліктік дозаға жетті. Жасқа байланысты әсерлерді түзетуден кейін бастапқы деңгеймен (негізгі мақсат) салыстырғанда САҚ орташа өзгеруі – 2 мг/кг телмисартан тобында 14,5 (1,7) мм с.б., 1 мг/кг телмисартан тобында –9,7 (1,7) мм с.б. және плацебо тобында 6,0 (2,4) мм с.б. құрады. Диастолалық АҚ түзетілген өзгерістері бастапқы деңгеймен салыстырғанда тиісінше –8,4 (1,5) мм с.б., –4,5 (1,6) мм с.б. және 3,5 (2,1) мм с.б. құрады. АҚ өзгеруі препарат дозасына байланысты болды. Осы зерттеуде 6 жастан 18 жасқа дейінгі пациенттерден алынған қауіпсіздік туралы деректер, әдетте, ересектерден алынған деректерге ұқсас болды. Телмисартанды балалар мен жасөспірімдерде қолданумен ұзақ мерзімді емдеу қауіпсіздігі бағаланбады.

Осы пациенттер тобында тіркелген эозинофилдер мөлшерінің ұлғаюы ересектерде байқалмады. Оның клиникалық мәні мен маңызы белгісіз.

Бұл клиникалық деректер гипертензиясы бар балаларда телмисартанның тиімділігі мен қауіпсіздігі туралы қорытынды жасауға мүмкіндік бермейді.

Қосымша мәліметтер

Бір таблетканың құрамында:

белсенді зат – 80 мг телмисартан,

қосымша заттар: натрий гидроксиді, повидон К 25, меглумин, сорбитол Р6, магний стеараты.

Сыртқы түрінің иісінің, дәмінің сипаттамасы

Ұзынша пішінді, ақ немесе ақ дерлік түсті, бір жағында «52Н» таңбасы және екінші жағында компанияның логотипі бар, екі беті дөңес, қалыңдығы 4.4 – 5.0 мм таблеткалар.

7 таблеткадан алюминий фольгамен және баспалы лакталған алюминий фольгамен жабылған, поливинилхлоридті үлбірден жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынады.

4 пішінді қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

4 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Рецепт арқылы

Берингер Ингельхайм Эллас Сингл Мембер С.А.,

5-й км Пайания-Маркопуло, Коропи Аттики, 19441, Греция

Берингер Ингельхайм Интернешнл ГмбХ

Бингер Штрассе 173, 55216 Ингельхайм, Германия

тел.: +49 6132 77-0, факс: +49 6132 72-0

e-mail: PV_local_Kazakhstan@boehringer-ingelheim.com

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан дәрілік заттардың сапасына қатысты шағымдарды (ұсыныстарды) қабылдайтын және дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс деректері (телефон, факс, электронды пошта)

«Берингер Ингельхайм Фарма Геселлшафт м.б.Х» Қазақстан Республикасындағы Филиалы

Заңды мекенжайы және поштасы:

050008, Алматы қаласы, Абай данғылы, 52

«Innova Tower» БО, 7 қабат

Тел:+7-727-250-00-77

Факс:+7-727-244-51-77

PV_local_Kazakhstan@boehringer-ingelheim.com