Энап-НЛ таблетки 10 мг / 12,5 мг №20 (2 блистера х 10 таблеток)

Энап®-НЛ

Жоқ

Таблеткалар, 10 мг/12,5 мг

Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин-өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері, біріктірілімдер. АӨФ тежегіштері және диуретиктер. Эналаприл және диуретиктер.

АТХ коды C09BA02

- артериялық гипертензия (біріктірілген ем көрсетілген пациенттерге)

Қолданудың басталуына дейін қажетті мәліметтер тізбесі

- эналаприлге, препараттың басқа компоненттеріне, басқа АӨФ тежегіштеріне немесе препараттың кез келген қосымша заттарына жоғары сезімталдық

- анамнездегі АӨФ тежегіштерін алдыңғы қолданумен байланысты ангионевроздық ісіну

- тұқым қуалайтын немесе идиопатиялық ангионевроздық ісіну

- сульфаниламидті препараттарға жоғары сезімталдық

- анурия

- бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі 30 мл/мин аз)

- бүйрек артериясы стенозы

- бауыр функциясының ауыр жеткіліксіздігі

- жүктілік және лактация кезеңі

- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер (тиімділігі мен қауіпсіздігі анықталмаған)

- қант диабеті немесе бүйрек функциясының бұзылуы (ШСЖ <60 мл / мин / l. 73 м2) бар пациенттерде құрамында алискирен бар препараттармен бір мезгілде қолдану

- ангионевроздық ісінудің жоғары даму қаупіне байланысты бейтарап эндопептидаза тежегіштерімен (мысалы, сакубитрил бар дәрілік заттармен) бір мезгілде қолдану

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы

АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторлары блокаторларын немесе алискиренді бір мезгілде қолданудың артериялық гипотензия, гиперкалиемияның даму қаупін және бүйрек функциясының бұзылуын (соның ішінде бүйрек функциясының жеткіліксіздігі) арттыратындығы дәлелденген. Сондықтан АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторлары блокаторларын немесе алискиренді қатар қолдану арқылы РААЖ қосарлы бөгеу ұсынылмайды. Қосарлы бөгеу емін қолдану ерекше қажет болған жағдайда, оны маманның бақылауымен жүргізу және бүйрек функциясын, электролиттер мен артериялық қысымның деңгейін үнемі тексеріп отыру керек.

Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде АӨФ тежегіштерін және ангиотензин ІІ рецепторларының блокаторларын бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Артериялық гипотензия және су-электролит теңгерімінің бұзылуы

Гипертензияға қарсы кез келген ем сияқты, кейбір пациенттерде симптоматикалық артериялық гипотензия дамуы мүмкін. Бұл сирек жағдайларда артериялық қысымы жоғары пациенттерде асқынусыз, бірақ көбіне су-электролит теңгерімі бұзылғанда (мысалы, сұйықтық тапшылығы, гипонатриемия, гипохлоремиялық алкалоз, гипомагниемия немесе гипокалиемия) орын алуы мүмкін, бұл кездейсоқ диурея немесе құсу кезінде диуретиктермен алдын ала емдеу, тұзды шектейтін диеталар салдарынан болуы мүмкін. Мұндай пациенттерде тиісті аралықтарда қан плазмасындағы электролиттерге талдау жүргізу керек.

Жүректің ишемиялық ауруы немесе цереброваскулярлық ауруы бар пациенттерге ерекше назар аудару керек, өйткені артериялық қысымның шамадан тыс төмендеуі миокард инфарктісіне немесе инсультке әкелуі мүмкін. Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі аясында немесе онсыз жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде симптоматикалық артериялық гипотензия байқалды.

Артериялық гипотензия пайда болған кезде пациентті шалқасынан жатқызып, қажет болған жағдайда венасына натрий хлоридінің изотониялық ерітіндісін енгізу керек. Уақытша гипотензиялық реакция препаратты одан әрі қолдануға қарсы көрсетім болып табылмайды. Қан плазмасының және артериялық қысымның тиімді көлемін қалпына келтіргеннен кейін препаратты аз мөлшерде қайта тағайындауға болады; немесе препараттың компоненттерінің біреуін тиісті дозаларда монотерапия түрінде тағайындауға болады.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерге (креатинин клиренсі <1.3 мл/с немесе 80 мл/мин және > 0.5 мл/с немесе 30 мл/мин) құрама препаратта қолданылатын дозаларда жекелеген компоненттерді іріктеу қажеттілігі пайда болғанға дейін эналаприл мен гидрохлоротиазидтің бекітілген комбинациясын тағайындамаған жөн.

Бұрын бүйрек ауруы байқалмаған артериялық гипертензиясы бар кейбір пациенттерде диуретиктермен бірге эналаприлмен емдеу кезінде несепнәр мен сарысудағы креатинин деңгейінің мөлшері елеусіз және өтпелі артуы мүмкін. Егер бұл эналаприл мен гидрохлоротиазидтің бекітілген біріктірілімімен емдеу кезінде орын алса, онда емдеуді тоқтату керек. Препаратты аз дозада қайта тағайындауға болады немесе оның кез келген компонентін тиісті дозаларда монотерапия түрінде қолдануға болады. Бұл жағдай бүйректің негізгі артериясы стенозының даму мүмкіндігін арттыруы мүмкін.

Гиперкалиемия

Эналаприл мен диуретиктердің төменгі дозаларының біріктірілімі гиперкалиемияның даму мүмкіндігін жоққа шығармайды.

Литий

Литий препараттарын эналаприлмен және диуретик препараттармен біріктіру ұсынылмайды.

Эналаприл малеаты

Қолқа стенозы/гипертрофиялық кардиомиопатия

Барлық вазодилататорлар сияқты, АӨФ тежегіштерін солжақ қарыншаның шығару жолының бітелуі бар пациенттерді емдегенде сақтықпен қолдану және кардиогендік шок және солжақ қарыншаның шығару жолының гемодинамикалық маңызды бітелуі жағдайында препаратты тағайындамау қажет.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Эналаприлді қолдануға байланысты бүйрек функциясының жеткіліксіздігі негізінен жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі немесе бүйрек артериясының стенозын қоса жасырын ағымды бүйрек аурулары бар пациенттерде байқалды. Эналаприлмен емдеуге байланысты бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, әдетте, уақтылы диагностикалау және адекватты ем жүргізу кезінде қайтымды болады.

Реноваскулярлық гипертензия

Бүйрек артерияларының екіжақты стенозы немесе жалғыз жұмыс істейтін бүйрек артериясының стенозы бар пациенттер АӨФ тежегіштерімен ем қабылдаған кезде артериялық гипотензия мен бүйрек функциясының жеткіліксіздігі дамуының жоғары қаупі бар.

Бүйрек функциясының бұзылуы тіпті қан плазмасындағы креатинин деңгейінің шамалы өзгеруі кезінде де орын алуы мүмкін. Мұндай пациенттерде емдеуді төменгі дозадан және дәрігердің мұқият қадағалауымен бастау керек; мұндай емдеу кезінде дозаларды мұқият таңдап, бүйрек функциясын бақылау қажет.

Бүйрек трансплантациясы

Эналаприлмен емдеу тәжірибесі болмағандықтан, жақында бүйрек трансплантациясы жасалған пациенттерге ұсынылмайды.

Гемодиализде жүрген пациенттер

Эналаприл бүйрек функциясының жеткіліксіздігі кезінде диализ жүргізуді қажет ететін пациенттерді емдеуге арналмаған. Бір мезгілде АӨФ тежегіштерін қабылдайтын полиакрилнитрил жарғақшаларын (AN 69) пайдалана отырып, гемодиализдегі пациенттерде жоғары сезімталдықтың, анафилактоидтық реакцияның дамуы туралы хабарланды. Мұндай біріктірілімнен аулақ болу керек. Гемодиализ жүргізу қажет болған жағдайда жарғақшаның басқа түрін пайдалану немесе пациентті басқа класты гипертензияға қарсы препараттармен емдеуге ауыстыру қажет.

Бауыр функциясының жеткіліксіздігі

АӨФ тежегіштерімен емдеу кезінде сирек жағдайларда холестаздық сарғаюдан басталатын және содан кейін бауырдың фульминантты некрозына дейін өршитін және кейде өліммен аяқталатын синдром дамуы мүмкін. Бұл синдромның даму механизмі белгісіз. Егер АӨФ тежегішін қолданған кезде сарғаю дамыса немесе бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы байқалса, АӨФ тежегішімен емдеуді дереу тоқтату керек, ал пациенттерге мұқият медициналық бақылау орнату және қажет болған жағдайда қажетті ем жүргізу керек.

Нейтропения және агранулоцитоз

АӨФ тежегіштерін қабылдаған пациенттерде нейтропенияның/агранулоцитоздың, тромбоцитопенияның және анемияның даму жағдайлары байқалды. Бүйрек функциясы сақталған пациенттерде басқа асқынулар болмаған кезде нейтропения сирек дамиды.

Эналаприлді иммунодепрессанттармен, аллопуринолмен немесе прокаинамидпен бір мезгілде ем алатын, сондай-ақ осы факторлардың, әсіресе бүйрек функциясының бұзылулары кезінде біріктіре отырып, коллагеноздар фонында (мысалы, жүйелі қызылжегі, склеродермия) қантамырлары зақымданған пациенттерге өте абайлап тағайындау керек. Мұндай пациенттерде қарқынды антибиотикотерапияға көнбейтін ауыр инфекциялар дамуы мүмкін. Препаратты тағайындағанда қандағы лейкоциттер санын мезгіл-мезгіл бақылау ұсынылады. Пациентке инфекцияның қандай да бір белгілері пайда болған жағдайда дереу дәрігерге қаралу керектігін ескерту керек.

Гиперкалиемия

Қан плазмасындағы калий деңгейінің жоғарылауы эналаприлді қоса, АӨФ тежегіштерін қабылдаған кейбір пациенттерде байқалды. Гиперкалиемияның дамуына қауіп факторлары бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, бүйрек функциясының нашарлауы, жасы (> 70 жас), қант диабеті, аралық оқиғалар, атап айтқанда, сусыздану, жүрек функциясының жіті жеткіліксіздігі, метаболизмдік ацидоз және калий жинақтаушы диуретиктерді (спиролактон, эплеренон, триамтерен немесе амилорид), калий қоспалары мен құрамында тұз алмастырғыштары бар калийді бір мезгілде қолдануды, сондай-ақ қан плазмасындағы калий деңгейін арттыратын басқа препараттарды (мысалы, гепарин, ко-тримоксазол, сондай-ақ триметоприм/сульфаметоксазол ретінде белгілі) қабылдауды қамтиды. Калий қоспаларын немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарды немесе калий жинақтаушы диуретиктерді пайдалану әсіресе бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде қан плазмасындағы калий деңгейінің айтарлықтай ұлғаюына әкелуі мүмкін. Гиперкалиемия ауыр, кейде фатальдық аритмияны тудыруы мүмкін. Егер эналаприлді жоғарыда аталған агенттердің кез келгенімен бір мезгілде пайдалану орынды деп есептесе, онда оларды сақтықпен қолдану керек және қан плазмасындағы калий деңгейін жиі бақылау керек.

Қант диабеті бар пациенттер

АӨФ тежегіштерімен емдеуді бастайтын диабетке қарсы пероральді препараттар немесе инсулин қабылдайтын қант диабеті бар пациенттерді гипогликемияға, әсіресе құрама препаратпен емдеудің бірінші айында мұқият бақылау қажет.

Аса жоғары сезімталдық және ангионевроздық ісіну

Эланаприл малеатты қоса, АӨФ тежегіштерін қабылдау кезінде өте сирек жағдайларда бет, аяқ-қол, ерін, тіл, дауыс саңылаулары және/немесе көмейдің ісінуі орын алады. Бұл емдеудің кез келген уақытында болуы мүмкін. Квинке ісінуі туындағанда емдеуді дереу тоқтату керек, ал пациент барлық симптомдар көріністерінің тоқтауына дейін бақылауда болуы тиіс. Пациентті барлық симптомдардың толық басылуына дейін ауруханадан шығаруға болмайды.

Тіпті тыныс алудың бұзылуынсыз тілдің ісінуі пайда болған жағдайда да, антигистаминдік препараттармен және кортикостероидтармен емдегеннен кейін пациенттің жағдайын ұзақ қадағалау қажет болуы мүмкін, оның тиімділігі жеткіліксіз болуы мүмкін.

Өте сирек жағдайларда көмей немесе тіл аймағын қамтитын Квинке ісінуінің дамуы туралы хабарланды. Тілдің, дыбыс саңылауы немесе көмейдің ісінуі бар пациенттерде, әсіресе тыныс алу жолдарына операция жасаған пациенттерде тыныс алу жолдарының обструкциясы қаупі жоғары. Тыныс алу жолдарының обструкциясын тудыруы мүмкін тіл, дауыс саңылауы немесе көмейдің ісінуі кезінде дереу шұғыл ем жүргізу - 1:1000 (0,3-0,5 мл) адреналин ерітіндісін тері астына енгізу және тыныс жолдарының өткізгіштігін қамтамасыз ету шараларын қабылдау қажет.

Квинке ісінуі, басқа нәсілді пациенттермен салыстырғанда, қара нәсілді өкілдерде жиірек дамитыны аталды. АӨФ тежегіштерімен емдеуге байланыссыз Квинке ісінуін бұрын өткерген пациенттерде АӨФ тежегіштерін қабылдау кезінде ангионевроздық ісінудің даму қаупі жоғары болады.

mTOR тежегіштерімен бір мезгілде қолдану (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус)

mTOR тежегіштерін бір мезгілде қабылдайтын пациенттер (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) ангионевроздық ісінудің (мысалы, тыныс алу жолдарының өткізгіштігінің бұзылуымен де, бұзылуынсыз да тыныс жолдарының немесе тілдің ісінуі) жоғары қаупіне ұшырауы мүмкін.

Десенсибилизация кезіндегі байқалатын анафилактоидтық реакциялар

АӨФ тежегіштерін қабылдайтын пациенттер ара немесе сона уымен десенсибилизациялау курсы кезінде кейде өмірге қауіпті аллергиялық (анафилактоидтық) реакцияларды сезінуі мүмкін. Осындай реакциялардың дамуын әр десенсибилизация емшарасы алдында АӨФ тежегішін уақытша тоқтату арқылы болдырмауға болады.

Тығыздығы төмен липопротеиндер аферезінің емшараларын жасау кезіндегі анафилактоидтық реакциялар

АӨФ тежегіштерін қабылдайтын пациенттер сирек жағдайларда декстран сульфаты бар тығыздығы төмен липопротеиндер (ТТЛП) аферезі кезінде өмірге қауіпті аллергиялық (анафилактоидтық) реакцияларды сезінуі мүмкін. Бұл реакциялардың дамуын әрбір аферез емшарасы алдында АӨФ тежегішін уақытша тоқтату арқылы болдырмауға болады.

Жөтел

АӨФ тежегіштерімен емдеу кезінде емді тоқтатудан кейін басылатын тұрақты, құрғақ, өнімсіз жөтел пайда болуы мүмкін. Оны жөтелді ерекшелейтін диагноздың бір бөлігі ретінде қарастыру керек.

Хирургиялық операция және анестезия

Гипертензияға қарсы препараттарды қабылдайтын пациенттерде ауыр операция жасалған соң эналаприл рениннің компенсаторлық босатылуына жауап ретінде ангиотензин II түзілуін бөгеуі мүмкін. Егер дәрігер артериялық гипотензия осы механизмнен болды деп жорамалдаса, емдеуді айналымдағы қан көлемін көбейтуге бағыттауға болады.

Этностық айырмашылықтар

Ангиотензин өзгертуші ферменттің (АӨФ) басқа тежегіштері сияқты, эналаприл пациенттердің осы қауымында рениннің төмен деңгейінің өте жоғары таралуына байланысты, басқа нәсіл өкілдеріне қарағанда, қара нәсілді пациенттерде артериялық қысымды төмендету тиімділігі аз.

Гидрохлоротиазид

Бүйрек функциясының бұзылуы

Тиазидтерді қолдану бүйрек функциясы бұзылған пациенттерді емдеуде қолдану әрдайым мақсатқа сай болмауы және креатинин клиренсі 30 мл/мин және одан төмен (яғни, бүйрек функциясының орташа немесе ауыр жеткіліксіздігі) болғанда тиімсіз болуы мүмкін.

Бауыр функциясының бұзылуы

Тиазидтерді бауыр функциясы бұзылған немесе бауырдың үдемелі ауруы бар пациенттерге сақтықпен қолдану керек, өйткені электролит теңгерімінің болымсыз өзгерістері бауыр комасын тудыруы мүмкін.

Метаболизмдік және эндокриндік әсерлер

Тиазидтік диуретиктер глюкозаға төзімділікті бұзуға қабілетті. Инсулинді қоса алғанда, гипогликемиялық препараттардың дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Холестерин мен триглицеридтер мөлшерінің жоғарылауы тиазидтік диуретиктермен емдеуге байланысты болуы мүмкін; дегенмен, 12.5 мг гидрохлоротиазид дозасында бұл әсер тым аз болады немесе болмайды. Гидрохлоротиазидтің 6 мг дозасы глюкоза, холестерин, триглицеридтер, натрий, магний немесе калий деңгейіне клиникалық мәнді әсерін көрсетпеген.

Тиазидтік диуретиктермен емдеу кейбір пациенттерде гиперурикемияны және/немесе подаграны жеделдетуі мүмкін. Осы гиперурикемияға әсері дозамен байланысты болуы мүмкін және гидрохлоротиазидтің 6 мг дозасында клиникалық мәнді әсерін көрсетпейді. Бұдан бөлек, эналаприл несеп қышқылының мөлшерін арттыруы, әрі осылайша гидрохлоротиазидтің гиперурикемиялық әсерін азайтуы мүмкін.

Диуретиктермен ем алып жүрген кез келген пациенттегідей, қан плазмасындағы электролиттер деңгейін тиісті уақыт аралықтары сайын мезгіл-мезгіл анықтап отыру қажет.

Тиазидтер (гидрохлоротиазидті қоса) су немесе электролит теңгерімінің бұзылуын (гиперкалиемия, гипонатриемия және гипохлоремиялық алкалоз) туғызуы мүмкін. Су немесе электролит теңгерімінің бұзылуынан сақтандыратын белгілер – ауыз кеберсуі, шөл, әлсіздік, летаргия, ұйқышылдық, қозу күйі, бұлшықеттердің ауыруы, құрысулар, бұлшықет әлсіреуі, артериялық гипотензия, олигурия, тахикардия және жүрек айну мен құсу сияқты асқазан-ішек бұзылыстары болып табылады.

Тиазидтік диуретиктерді қолдану кезінде гипогликемия дамуы мүмкін болса да, эналаприлмен қосымша ем диуретик тудырған гипокалиемияны азайтуы мүмкін. Гипокалиемияның даму қаупі бауыр циррозы бар пациенттерде, диурез жоғарылаған пациенттерде, электролиттердің жеткіліксіз пероральді түсуі болатын пациенттерде, сондай-ақ кортикостероидтармен қатарлас ем алатын пациенттерде барынша жоғары.

Ыстық ауа райында ісінуі бар пациенттерде гипонатриемия дамуы мүмкін. Хлорид тапшылығы негізінен орташа болады және әдетте емдеуді талап етпейді.

Тиазидтік диуретиктер кальцийдің несеппен шығарылуын азайтуы және плазмадағы кальций концентрациясының тұрақсыз және аздаған жоғарылауын тудыруы мүмкін. Плазмадағы кальций мөлшерінің айтарлықтай көбеюі жасырын гиперпаратиреоз симптомы болуы мүмкін. Тиазидтер қабылдауды қалқанша маңы безінің функциясына талдау жасар алдында тоқтату керек.

Тиазидтердің магнийдің несеппен шығарылуын арттыруы, оның гипомагниемияға әкелуі мүмкін екені көрсетілген.

Анти-допинг бақылауы

Осы препарат құрамындағы гидрохлоротиазид антидопинг тестісінде оң талдамалық нәтижеге әкелуі мүмкін.

Аса жоғары сезімталдық

Тиазидтік диуретиктер алатын пациенттерде сыртартқысында аллергиясының немесе бронх демікпесінің бар-жоқтығына нұсқаулар болмағанда немесе болған кезде аллергиялық реакциялар дамуы мүмкін. Сондай-ақ, жүйелі қызылжегі ағымының нашарлауы немесе белсендірілуі туралы хабарланды.

Терінің меланомалы емес обыры

Терінің меланомалы емес обырының (ТМЕО) [базальді жасушалы карцинома (БЖК) және жалпақ жасушалы обыр (ЖЖО)] даму қаупінің жоғарылауы Данияның онкологиялық науқастарды тіркеу ұлттық жүйесінің деректері негізінде орындалған екі эпидемиологиялық зерттеуде гидрохлоротиазидтің (ГХТ) жиынтық дозасының жоғарылауы байқалды. ТМЕО дамуының мүмкін механизмі ретінде ГХТ фотосенсибилизациялық әсері болуы мүмкін.

ГХТ қабылдайтын пациенттер ТМЕО даму қаупі туралы хабардар болуы тиіс және өз терілерін жаңа зақымданулардың пайда болуына үнемі тексеріп, терінің патологиялық өзгерістерінің кез келген күдік тудыратын ошақтары туралы дер кезінде хабарлауы тиіс. Тері обырының қаупін ең төменгі деңгейге дейін төмендету үшін пациенттерге күн сәулесі мен УК-сәулелерінің әсерін шектеу, сондай-ақ мұндай әсер болған жағдайда тиісті қорғауды пайдалану сияқты алдын алу шараларын ұсыну керек. Терінің күдік тудыратын патологиялық өзгерістер ошақтарын дереу тексеру, оның ішінде биопсия жолымен алынған үлгілерді гистологиялық зерттеуді қолдана отырып тексеру керек. Мүмкін, сондай-ақ бұрын ТМЕО шалдыққан пациенттерде ГХТ қолдану практикасын қайта қарау керек.

Хориоидты жалқық, жедел миопия және салдарлық жабықбұрышты глаукома

Құрамында сульфонамид немесе сульфонамид туындылары бар препараттар көру өрісінің түсуі, өткінші миопия және жедел жабықбұрышты глаукома арқылы хориоидты жалқыққа әкелетін идиосинкразиялық реакцияны тудыруы мүмкін. Симптомдар көру өткірлігінің төмендеуі немесе көздегі ауырсынуды қамтиды, бұл әдетте препаратты қабылдау басталған сәттен бастап бірнеше сағаттан аптаға дейін байқалады. Жедел жабықбұрышты глаукоманы емдеудің болмауы көздің қайтымсыз көрмеуіне әкелуі мүмкін. Бастапқы емдеу дәрілік затты қабылдауды шұғыл тоқтату болып табылады. Бақыланбайтын көзішілік қысым кезінде дереу медициналық немесе хирургиялық емдеу қажет болуы мүмкін. Жіті жабықбұрышты глаукоманың даму қаупі факторлары сыртартқысында сульфонамидке немесе пенициллинге аллергиялық реакциялардың болуын қамтуы мүмкін.

Тыныс алу жолдарының жедел токсикологиялық зақымдануы

Гидрохлоротиазидті қабылдағаннан кейін жедел респираторлық дистресс синдромын (ЖРДС) қоса, тыныс алу жолдарының жедел уытты зақымдануының өте сирек ауыр жағдайы туралы хабарланды. Өкпе ісінуі әдетте гидрохлоротиазидті қабылдағаннан кейін бірнеше минут пен сағат ішінде дамиды. Басында симптомдарға ентігу, қызба, өкпенің жай-күйінің нашарлауы және гипотензия жатады. Егер ЖРДС диагнозына күдік болса, препаратты тоқтатып, тиісті ем тағайындау керек.

Бұрын гидрохлоротиазидті қабылдағаннан кейін ЖРДС ауырған пациенттерге гидрохлоротиазидті тағайындамаған жөн.

Эналаприл малеаты және гидрохлоротиазид

Гипертензияға қарсы басқа дәрілер

Басқа антигипертензиялық дәрілермен бір мезгілде қолданғанда эналаприл мен гидрохлоротиазидтің антигипертензиялық әсері күшеюі мүмкін.

Нитроглицеринмен, басқа нитраттармен немесе вазодилататорлармен бір мезгілде қолданғанда артериялық қысымның қосымша төмендеуі мүмкін.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы

АӨФ тежегіштерін, ангиотензин ІІ немесе алискирен рецепторларының блокаторларын қатарлас қолдану арқылы ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы бір РААЖ блокаторын қолданумен салыстырғанда артериялық гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының бұзылуы (бүйрек функциясының жіті жеткіліксіздігін қоса) сияқты жағымсыз құбылыстардың пайда болу жиілігінің жоғары болуымен байланысты екені анықталды.

Литий

Литий препараттарын АӨФ тежегіштерімен бір мезгілде қолданғанда қан плазмасындағы литий концентрациясының қайтымды артуы және литий уыттылығы байқалды. АӨФ тежегіштерін тиазидтік диуретиктермен бір мезгілде қолдану литий уыттылығы қаупін арттыратын плазмадағы литий концентрациясын қосымша арттыруы мүмкін. Бұл препараттарды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, алайда егер біріктірілім қажет деп есептелсе, онда қан плазмасындағы литий концентрациясына мұқият мониторинг жүргізу керек.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар

ҚҚСП ұзақ қабылдау АӨФ тежегіштерінің антигипертензиялық әсерін азайтуы, сондай-ақ зәрайдатқы дәрілердің диуретик, натриуретик және гипотензиялық әсерлерін азайтуы мүмкін. Сонымен қатар, жоғарыда сипатталғандай, ҚҚСП (ЦОГ-2 тежегіштерін қоса) және АӨФ тежегіштері қан плазмасындағы калий деңгейін жоғарылатудың жиынтық әсерін көрсетеді, бұл бүйрек функциясының нашарлауын, әсіресе бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде (мысалы, егде жастағы пациенттер немесе ауыр гиповолемиясы бар пациенттер, соның ішінде диуретиктер қабылдайтындарды қоса) тудыруы мүмкін. Бұл әсер әдетте қайтымды. Кейбір пациенттерде ҚҚСП диуретиктердің зәрайдатқы және антигипертензиялық әсерлерін азайтуы мүмкін.

Эналаприл малеаты

Калий

Эналаприл диуретик туғызған калий жоғалуын азайтады. Қан плазмасындағы калий мөлшері әдетте қалыпты болып қалады, бірақ гиперкалиемияның бірнеше жағдайлары байқалды.

Калий жинақтаушы диуретиктерді (мысалы, спиронолактон, триамтерен немесе амилорид), калий қоспаларын немесе құрамында калий бар тұзды алмастырғыштарды қолдану, әсіресе бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде қан плазмасындағы калий деңгейінің едәуір жоғарылауын тудыруы мүмкін. Егер гипокалиемияға байланысты осы препараттардың біреуін бір мезгілде қолдану орынды деп есептелсе, онда сақтықпен қолдану және сарысудағы калий деңгейін жиі бақылауды қамтамасыз ету қажет.

Диуретиктер (тиазидтік немесе ілмектік диуретиктер)

Диуретиктердің жоғары дозаларымен алдын ала емдеу сұйықтықтың тапшылығына және эналаприлмен емдеудің алғашқы кезеңдерінде артериялық гипотензияның даму қаупіне әкелуі мүмкін. Гипотензиялық әсерлерді диуретиктерді қабылдауды тоқтату немесе тұз бен сұйықтықты тұтынуды арттыру және емдеуді эналаприлдің төмен дозасымен бастау арқылы төмендетуге болады.

Трициклді антидепрессанттар және/немесе психозға қарсы дәрілер және / немесе анестетиктер және / немесе шектен тыс қолданылатын дәрілік заттар

Кейбір анестетиктерді, трициклдік антидепрессанттарды және психозға қарсы дәрілерді АӨФ тежегіштерімен қатарлас қолдану артериялық қысымның қосымша төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Симпатомиметиктер

Симпатомиметиктерді қолдану АӨФ тежегіштерінің антигипертензиялық әсерін азайтуы мүмкін; осы біріктірілімде пациенттер қажетті әсерге қол жеткізу үшін мұқият бақылауда болуы тиіс.

Диабетке қарсы дәрілік заттар

АӨФ тежегіштерін және диабетке қарсы препараттарды (инсулин, пероральді гипогликемиялық дәрілер) бір мезгілде қолдану гипогликемияның даму қаупімен гипогликемиялық әсерді күшейтуі мүмкін. Бұл құбылыс құрама емнің алғашқы аптасында және бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде жиі байқалады. Бұл деректер расталмаған және қантты диабеті бар пациенттерде эналаприлді қолдануды жоққа шығармайды. Алайда, мұндай пациенттердің жағдайына жиі мониторинг жүргізу ұсынылады.

Диабетке қарсы препараттарды және тиазидтік диуретиктерді бір мезгілде қолданғанда диабетке қарсы препараттың дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Алкоголь АӨФ тежегіштерінің гипотензиялық әсерін күшейтеді.

Антацидтер АӨФ тежегіштерінің биожетімділігін азайтуға қабілетті.

Ацетилсалицил қышқылы, тромболитиктер және бета-блокаторлар

Эналаприлді ацетилсалицил қышқылымен (кардиологиялық дозаларда), тромболитиктермен және бета-блокаторлармен бірге қауіпсіз қолдануға болады.

Алтын

Алтын препараттарын және эналаприлді қоса, АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қолданғанда, сирек жағдайларда нитритоидтық реакциялардың дамуы байқалды (симптомдар беттің қызаруын, жүрегі айну, құсу және артериялық гипотензияны қамтиды).

mTOR тежегіштері (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус)

mTOR тежегіштерін бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде ангионевроздық ісінудің даму қаупі жоғары болуы мүмкін.

Ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол)

Ко-тримоксазолды (триметоприм/ сульфаметоксазол) бір мезгілде қабылдайтын пациенттер гиперкалиемияның жоғары қаупіне ұшырауы мүмкін.

Гидрохлоротиазид

Деполяризацияламайтын миорелаксанттер

Тиазидтер тубокураринге сезімталдықты арттыруы мүмкін.

Алкоголь, барбитураттар немесе апиындық анальгетиктер ортостаздық гипотензияны күшейтуі мүмкін.

Диабетке қарсы препараттар (пероральді препараттар және инсулин)

Диабетке қарсы препараттың дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Холестирамин және колестипол шайырлары (аниондық алмасу шайырлары) гидрохлоротиазидтің сіңуін төмендетуі мүмкін. Колестирамин мен колестипол шайырларын бір рет қабылдаудан кейін гидрохлоротиазидтің байланысуы жүріп, асқазан-ішек жолынан сіңірілуінің, тиісінше, 85% және 43% дейін азаюына ұласады.

QT аралығының ұзаруы (мысалы, хинидин, прокаинамид, амиодарон, соталол)

Қарыншалық тахикардияның (torsades de pointes) даму қаупі артады.

Оймақгүл гликозиді

Гипогликемия жүректің дигиталис препараттарының уытты әсеріне гиперреакциясын арттыруы немесе сенсибилизациялауы мүмкін (мысалы, вентикулярлық сезімталдықты арттыру).

Кортикостероидтар, АКТГ (адренокортикотроп гормон)

Тиазидтік диуретиктермен бір мезгілде қолдану электролиттік теңгерімнің бұзылу қаупін әсіресе гипогликемия кезінде арттырады.

Калийурездік диуретиктерді (мысалы, фуросемид), карбеноксолон немесе ішайдатқыларды көп пайдалану

Гидрохлоротиазид калийдің және/немесе магнийдің жоғалуын арттыруы мүмкін.

Вазопрессорлық аминдер (мысалы, адреналин)

Тиазидтер вазопрессорлық аминдерге реакцияны азайтуы мүмкін.

Цитостатиктер (мысалы, циклофосфамид, метотрексат)

Тиазидтер цитоуытты препараттардың несеппен бірге шығуын азайтып, олардың миелосупрессиялық әсерін күшейте алады.

Бейтарап эндопептидазаның тежегіштері

АӨФ тежегіштерін және рацекадотрилді (энцефалиназа тежегішін) бір мезгілде қолданғанда ангионевроздық ісінудің жоғары даму қаупі туралы хабарланған.

АӨФ тежегіштерін құрамында сакубитрил (неприлизин тежегіші) бар дәрілік заттармен бір мезгілде қолданғанда ангионевроздық ісінудің даму қаупі артады, сондықтан бұл препараттарды бір мезгілде қолдануға болмайды. АӨФ тежегіштерін құрамында сакубитрил бар препараттарды тоқтатқаннан кейін кемінде 36 сағат өткен соң тағайындау керек.

Құрамында сакубитрил бар препараттарды АӨФ тежегіштерін қабылдайтын пациенттерге тағайындауға, сондай-ақ АӨФ тежегіштерін тоқтатқаннан кейін 36 сағат ішінде қолдануға болмайды.

Тіндік плазмоген активаторлары

Бақылау зерттеулері ишемиялық инсультті тромболизистік терапия үшін альтеплазаны қолданғаннан кейін АӨФ тежегіштерін қабылдайтын пациенттерде ангионевроздық ісінудің даму жиілігінің артқандығын көрсетті.

Арнайы сақтандырулар

Педиатрияда қолдану

Препарат осы біріктірілімнің тиімділігі мен төзімділігі туралы деректердің болмауына байланысты 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге қолданылмайды.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік және лактация

АӨФ тежегіштерін жүктілік кезінде қолдануға болмайды. АӨФ тежегіштерімен емдеу қажет деп саналатын жағдайларды қоспағанда, жүктілікті жоспарлаған пациенттерді жүктілік кезінде қолдану үшін қабылданған қауіпсіздік профилі бар баламалы антигипертензиялық дәрілерді қабылдауға ауыстыру керек. Жүктілік фактісі расталған кезде АӨФ тежеуіштерімен емдеуді дереу тоқтатып, қажет болған жағдайда баламалы дәрілермен емдеуді бастау керек. Жүктілік кезінде АӨФ ингибиторларын қолдануға болмайды, себебі олар фетоуыттылықты (бүйрек функциясының нашарлауы, суаздық, бассүйек оссификациясының тежелуі) және неонаталдық уыттылықты (бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, артериялық гипотензия, гиперкалиемия) туындататыны белгілі.

Анасында олигогидрамнионның дамуы мүмкін, ол шамамен ұрықта бүйрек функциясының төмендеуі және қол-аяқтың контрактуралары, бассүйек-бет деформациялары және өкпенің гиперплазиясы салдарынан туындаған.

Егер АӨФ тежегіштері жүктіліктің екінші триместрінде қабылдаса, бассүйек жағдайын және бүйрек функциясын бағалау үшін ультрадыбыстық зерттеу ұсынылады. Аналары жүкті кезінде АӨФ тежегіштерін қабылдаған нәрестелердің жағдайын артериялық гипотензия бар-жоғына мұқият бақылау керек.

Бала емізу

Эналаприлді бала емізгенде қолдануға болмайды.

Кейбір қосымша заттар туралы арнайы ақпарат

Лактоза

Бұл препараттың құрамында лактоза бар. Галактоза жақпау, Лапп лактаза тапшылығының сирек тұқым қуалайтын проблемалары немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы синдромы бар пациенттер бұл препаратты қабылдамауы тиіс.

НатрийБұл препараттың бір таблеткасының құрамы 1 ммоль натрийден (23 мг) аз, яғни, құрамында натрий жоқ дерлік.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Энап®-НЛ жекелеген пациенттерде бас айналу немесе шаршау тудыруы және осылайша, әсіресе емдеу басында көлікті басқару немесе механизмдермен жұмыс істеу үшін психофизикалық қабілетін жанама және уақытша азайтуы мүмкін.

Бұл препаратты әрқашан дәрігеріңіздің тағайындауымен дәл қабылдаңыз. Егер сіз препаратты дұрыс қабылдағаныңызға күмәндансаңыз, емдеуші дәрігермен немесе фармацевтпен кеңесіңіз.

Дозалау режимі

Препараттың әдеттегі дозасы тәулігіне бір таблетканы құрайды.

Қажет болса, дозаны тәулігіне бір рет екі таблеткаға дейін арттыруға болады. Көптеген пациенттер үшін тәулігіне 20 мг эналаприл малеат немесе 50 мг гидрохлоротиазид дозалары жеткілікті; сондықтан Энап®-НЛ препаратын тәулігіне екі таблеткадан артық қолданбау ұсынылады. Оң әсер болмаған жағдайда, екінші препаратты қосу немесе емді өзгерту ұсынылады.

Диуретиктермен алдын ала емдеу

Препараттың бастапқы дозасын қабылдағаннан кейін симптоматикалық гипотензия дамуы мүмкін; су-электролиттік бұзылысы бар пациенттерде диуретиктермен алдын ала емдеу нәтижесінде. Диуретиктермен емдеуді Энап®-НЛ препаратымен емдеу басталғанға дейін 2-3 күн бұрын тоқтату қажет.

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі кезіндегі доза

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде тиазидтік диуретиктердің тиімділігі жеткіліксіз болуы мүмкін. Олар креатинин клиренсі (КК) 0.5 мл/с немесе одан аз (яғни бүйрек функциясының орташа немесе ауыр жеткіліксіздігі кезінде) пациенттерде тиімсіз болады. Креатинин клиренсі 0.5 мл/с және 1.3 мл/с арасындағы пациенттерде емдеуді жеке компоненттердің тиісті дозасынан бастау керек.

Егде жастағы пациенттердің дозасы

Бір мезгілде қабылданатын эналаприл малеаты мен гидрохлоротиазидтің тиімділігі және төзімділігі егде жастағы және одан жас пациенттерде ұқсас болды.

Енгізу әдісі мен жолы

Ішуге арналған.

Таблеткаларды бүтін күйінде тамақ ішкен кезде немесе одан кейін сумен қабылдау керек.

Препаратты дұрысы үнемі таңертең және күн сайын бір уақытта қабылдау ұсынылады.

Қажет болса, емдеуші дәрігер дозаны тәулігіне бір рет екі таблеткаға дейін арттыра алады.

Басқа диуретиктерді (несепайдатқы таблеткалар) бірге қабылдаған жағдайда, осы препаратты қолдануды бастамас бұрын емдеуші дәрігермен кеңесіңіз. Энап®-НЛ қабылдау басталғанға дейін 2-3 күн бұрын диуретиктерді қабылдауды тоқтату керек.

Эналаприл мен гидрохлоротиазидтің бекітілген біріктірілімінің артық дозалануын емдеу жөнінде қолжетімді нақты ақпарат жоқ. Емдеу симптоматикалық және демеуіш сипатқа ие. Артық дозаланған кезде эналаприл мен гидрохлоротиазидтің бекітілген комбинациясын қабылдауды тоқтатып, пациентті медициналық бақылауға алу керек. Құсуды туғызу, белсендірілген көмірді тағайындау, егер препарат жақында қабылданған жағдайда іш жүргізетін дәрілерді тағайындау, сондай-ақ сусызданумен, электролиттік теңгерімнің бұзылуымен және жалпы қабылданған әдістердің көмегімен артериялық гипотензиямен күресу артық дозалануды жою бойынша ықтимал шаралар болып табылады.

Эналаприл малеаты

Бүгінгі күні таблеткаларды қабылдағаннан кейін шамамен алты сағаттан соң басталатын және ренин-ангиотензин жүйесінің блокадасымен және мелшиюмен ілесе жүретін, айқын артериялық гипотензия артық дозаланудың анағұрлым жиі кездесетін белгісі болып табылады. АӨФ тежегіштерімен артық дозалану кезінде келесі симптомдар дамуы мүмкін: жіті қантамыр жеткіліксіздігі, электролиттік теңгерімнің бұзылуы, бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, гипервентиляция, тахикардия, жүрек соғуы, брадикардия, бас айналу, мазасыздық күйі және жөтел. 300 мг және 440 мг эналаприлді ішкеннен кейін, әдетте емдік дозаларды қабылдаған соң байқалатын деңгейлермен салыстырғанда, эналаприлаттың сарысулық деңгейлерінің тиісінше 100 және 200 есе арту жағдайлары туралы хабарланған.

Артық дозалануды емдеу үшін физиологиялық ерітіндіні вена ішіне инфузиялау ұсынылады. Артериялық гипотензия дамыған кезде пациентті шокқа қарсы қалыпта жатқызған жөн. Ангиотензин II инфузия жасау және/немесе катехоламиндерді (осы препараттар болған жағдайда) венаға енгізу мүмкін. Егер препаратты қабылдағаннан кейін шамалы уақыт өтсе, эналаприл малеатты организмнен шығару шаралары (жасанды құсу, асқазанды шаю, абсорбенттер мен натрий сульфатын қабылдау) көрсетілген. Эналаприлат гемодиализ арқылы қантамыр арнасынан шығарылуы мүмкін. Тұрақты брадикардия кезінде кардиостимуляторды пайдаланылатын ем көрсетілген. Бұл ретте өмірлік маңызды көрсеткіштерді, сондай-ақ сарысудағы электролиттер мен креатинин деңгейін үздіксіз бақылауды жүзеге асыру керек.

Гидрохлоротиазид

Жиі байқалатын белгілер мен симптомдар қандағы электролиттер концентрациясының төмендеуімен (гипокалиемия, гипохлоремия және гипонатриемия), сондай-ақ шамадан тыс диурез нәтижесінде пайда болатын сусызданумен байланысты белгілер болып табылады. Жүрек гликозидтерін қабылдаған жағдайда гипокалиемия жүрек аритмиясының нашарлауына әкелуі мүмкін.Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын өткізіп алу кезіндегі қажетті шаралар

Препаратты қажетті уақытында қабылдауды өткізіп алған жағдайда, қалыпты дозалау режімін ұстану және емдеуші дәрігерді міндетті түрде хабардар етіп, келесі дозаны белгіленген уақытта қабылдау ұсынылады.

Өткізіп алған дозаның орнын толтыру үшін екі есе дозаны қабылдауға болмайды.

Тоқтату симптомдары қаупінің болуына көрсетілім

Емдеуді тоқтатқан кезде артериялық қысым уақыт өте келе қайта көтерілуі мүмкін, бұл жоғары артериялық қысымнан туындаған ең бастысы, жүректе, мида және бүйректе асқыну қаупін арттырады.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкер кеңесіне жүгіну жөніндегі нұсқаулар

Дәрігердің кеңесі ұсынылады.

Дәрілік препаратты стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар

Жағымсыз реакциялар жиілігінің сандық критерийлері және жүйелік-ағзалық жіктемеге және олардың пайда болу жиілігіне сәйкес жағымсыз реакциялардың жіктемесі (Жағымсыз құбылыстардың жиілігін анықтау келесі критерийлерге сәйкес жүргізіледі: өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥ 1/100-ден < 1/10-ға дейін), жиі емес (≥ 1/1000-ден < 1/100-ге дейін), сирек (≥ 1/10000-нан < 1/1000-ға дейін), өте сирек (< 1/10000), белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)

Өте жиі

- анық көрмеу

- бас айналу

- жөтел

- жүрек айну

- астения

Жиі

- гипокалиемия, холестерин деңгейінің жоғарылауы, триглицеридтер деңгейінің жоғарылауы, гиперурикемия

- бас ауыру, депрессия, естен тану, дәм сезудің өзгеруі

- гипотензия, ортостаздық гипотензия, ырғақтың бұзылуы, тахикардия

- ентігу

- диарея, іштің ауыруы,

- бөртпе (экзантема), аса жоғары сезімталдық / Квинке ісінуі; беттің, аяқ-қолдың, еріннің, тілдің, дауыс саңылауының және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуі

- бұлшықет спазмы

- кеуденің ауыруы, шаршау

- гиперкалиемия, сарысудағы креатинин деңгейінің жоғарылауы

Жиі емес

- анемия (аплазиялық және гемолиздік анемияны қоса)

- гипогликемия, гипомагниемия, подагра

- сананың шатасуы, ұйқышылдық, ұйқысыздық, мазасыздық, парастезия, бас айналу, либидо төмендеуі

- құлақтағы шуыл

- гиперемия, жүрек соғуының жиілеуі, миокард инфарктісі немесе инсульт, қауіптілігі жоғары пациенттерде салдарлық шамадан тыс гипотензия мүмкіндігі

- ринорея, тамақтың ауыруы, қарлыққандық, бронхтық түйілу/ астма

- ішек бітелісі, панкреатит, құсу, диспепсия, іш қату, анорексия, асқазанның тітіркенуі, ауыздың құрғауы, пептидтік ойықжара, метеоризм

- жоғары тершеңдік, қышыну, есекжем, алопеция

- артралгия

- бүйрек дисфункциясы, бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, протеинурия

- импотенция

- мазасыздық, қызба

- қан плазмасында мочевина көбеюі, гипонатриемия

Сирек

- нейтропения, гипогемоглобинемия, гематоцитопения, тромбоцитопения, агранулоцитоз, лейкопения, сүйек кемігі қызметінің бәсеңдеуі, панцитопения, лимфаденопатия, аутоиммундық аурулар

- ұйқының бұзылуы, парез (гипокалиемия салдарынан)

- Рейно феномені

- өкпе инфильтраты, тыныс алудың бұзылуы (пневмония және өкпе ісінуін қоса), ринит, аллергиялық альвеолит / эозинофильді пневмония

- стоматит/афтозды ойықжара, глоссит

- бауыр функциясының жеткіліксіздігі, бауыр некрозы (өлімге ұшыратуы мүмкін), гепатит, оның ішінде гепатоцеллюлярлы немесе холестаздық гепатит, холестаз, сарғаю, (әсіресе анамнезінде өттас ауруы бар пациенттерде)

- мультиформалы эритема, Стивенс-Джонсон синдромы, эксфолиативті дерматит, уытты эпидермалық некролиз, пурпура, терінің қызыл жегісі, эритродермия, күлдіреуік. Келесі симптомдар кешені байқалды: қызба, серозит, васкулит, миалгия/миозит, артралгия, артрит, оң АНА, ЭШЖ ұлғаюы, эозинофилия және лейкоцитоз, бөртпе, фотосенсибилизация және басқа дерматологиялық белгілер.

- олигурия, интерстициялық нефрит

- гинекомастия

- бауыр ферменттері деңгейінің артуы, қан сарысуында билирубин деңгейінің жоғарылауы

Өте сирек

- гиперкальциемия

- Квинке ісінуі

- жедел респираторлық дистресс (белгілерге қатты ентігу, қызба, әлсіздік және сананың шатасуы жатады)

Айрықша сирек/бірлі-жарым жағдайларда және т. б.

- антидиуретикалық гормонның талапқа сай емес секрециясы синдромы (АГТСС)

Жиілігі белгісіз

- терінің меланомалы емес обыры (базальді жасуша карциномасы және жалпақ жасушалы обыр)

- хориоидты жалқық

Ауыр жанама әсерлері туындаса, емдеуді тоқтату керек.

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындағанда медициналық қызметкерге, фармацевтикалық қызметкерге немесе, дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға жағымсыз реакциялар (әсерлер) бойынша ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласу керек

«КРКАҚазақстан» ЖШС, ҚР, 050059, Алматы қ., Әл-Фараби д-лы 19, «Нұрлы Тау» БО, 1 б корпус, 207 кеңсе

тел.: +7 (727) 311 08 09

факс: +7 (727) 311 08 12

info.kz@krka.biz

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Медициналық және фармацевтикалық бақылау комитеті «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер