Фраксипарин

Фраксипарин® 2850 ХБ анти-Ха/0,3 мл инъекцияға арналған ерітінді

Фраксипарин® 3800 ХБ анти-Ха/0,4 мл инъекцияға арналған ерітінді

Фраксипарин® 5700 ХБ анти-Ха/0,6 мл инъекцияға арналған ерітінді

Фраксипарин® 7600 ХБ анти-Ха/0,8 мл инъекцияға арналған ерітінді

Кальций надропарині

Инъекцияға арналған ерітінді

Қан және қан түзу ағзалары. Тромбозға қарсы препараттар. Гепарин тобы. Надропарин.

АТX кодыB01AB06

- тромбоэмболиялық асқынулардың алдын алу, оның ішінде:

- орташа немесе жоғары дәрежелі қауіп жағдайларындағы пациенттерде хирургиялық араласулар жүргізу кезінде;

- жедел ауруы бар пациенттерде (мысалы, жүректің жедел жеткіліксіздігі, тыныс алу жеткіліксіздігі, ауыр инфекциялар немесе ревматизмдік аурулар) және қозғалыс мүмкіндігі шектеулі, жоғары дәрежедегі қауіп тобында

- гемодиализ кезінде экстракорпоралдық қанайналым желілерінде қанның коагуляциясының алдын алу (егер сеанс кемінде ≤ 4 сағатқа созылса)

- анықталған терең веналар тромбозын және тромбоэмболияны емдеу;

- тұрақсыз стенокардияны және жедел фазада Q тісшесінсіз миокард инфарктісін аспиринмен біріктірілімде емдеу.

Дәрілік препаратты қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі

–надропаринге немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

–фракцияланбаған гепарин немесе төмен молекулалы гепарин туындатқан анамнездегі ауыр гепарин-индукцияланған тромбоцитопения (немесе ГИТ) немесе надропаринмен емдеу кезіндегі тромбоцитопенияның кез келген басқа тарихы

–гемостаз бұзылыстарымен байланысты қан кету көріністері немесе бейімділік (диссеминацияланған тамырішілік ұю, егер ол гепаринмен емдеумен байланысты болмаса, осы ережеден ерекшелік болуы мүмкін)

–қан кету үрдісімен органикалық зақымдану (мысалы, белсенді ойықжара ауруы)

–геморрагиялық инсульт

–гемодиализ кезіндегі көрсетілімдерден басқа, бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігімен (Кокрофт формуласына сәйкес <30 мл/мин креатинин клиренсімен анықталатын), терең веналар тромбозын, тромбоэмболиялық бұзылуларды, тұрақсыз стенокардияны және Q тісшесінсіз миокард инфарктісін емдеу кезінде қолданылатын терапиялық дозаларда, деректер болмаған кезде

–сонымен қатар, ешқандай жағдайда ТМГ көмегімен терапиялық емдеу кезінде эпидуральды анестезияны немесе жұлын анестезиясын жүргізуге болмайды

–көп дозалы дәрілік түрлердің құрамында бензил спирті бар, сондықтан оларды 3 жасқа дейінгі балаларға қолдануға болмайды

–жедел инфекциялық эндокардит (жүректің кейбір эмболиялық ақауларынан басқа).

Терапиялық дозаларда бұл препарат келесі жағдайларда ҰСЫНЫЛМАЙДЫ:

–сананың бұзылуымен немесе онсыз жедел фазаға өтетін ишемиялық инсульт. Шығу тегі эмболиялық инсульт кезінде 72 сағат күту керек. Алайда, ми инфарктісінің себебіне, дәрежесіне және клиникалық ауырлығына қарамастан, емдік дозаларда ТМГ тиімділігінің дәлелі әлі алынған жоқ;

Бүйрек функциясының ауырлығы жеңіл және орташа дәрежедегі жеткіліксіздігі бар пациенттерге надропаринді қолдану әдетте ұсынылмайды. Алайда, егер мұндай жағдайларда оны қолдану қажет деп саналса, төмендегілер ұсынылады:

- егер емдеуші дәрігер бүйрек функциясының жеңілден орташа ауырлық дәрежесіне дейінгі жеткіліксіздігі бар (креатинин клиренсі >30 және <50 мл/мин) пациенттерде қан кету қаупінің жеке факторларын және тромбоэмболиялық асқынуларды ескере отырып, дозаны төмендетуді орынды деп санаса, дозаны 25-33% - ға азайту керек. Бүйрек функциясының жеңіл жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі ≥50 мл/мин көп немесе тең) бар пациенттерде дозаны азайту талап етілмейді.

Бұдан басқа, Фраксипаринді жасына қарамастан барлық пациенттерде емдік дозаларда келесілермен бірге қолдану ҰСЫНЫЛМАЙДЫ:

–ауырсынуды басатын, қызуды түсіретін және қабынуға қарсы дозалардағы ацетилсалицил қышқылымен

–ҚҚСП жүйелі қолданған кезде

–декстранмен 40 (парентеральді енгізген кезде).

Надропаринді профилактикалық дозаларда келесі жағдайларда қолдану ҰСЫНЫЛМАЙДЫ:

- бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігінде (Кокрофт формуласы бойынша креатинин клиренсі шамамен 30 мл/мин). Алайда, егер препаратты қолдану белгілі бір жағдайда қажет деп саналса және емдеуші дәрігер қан кету қаупінің жеке факторларын және тромбоэмболиялық асқынуларды ескере отырып, дозаны төмендетуді орынды деп санаса, дозаны 25-33% - ға төмендету керек.

- ми ішіне қан құйылудан кейінгі алғашқы 24 сағат ішінде.

Сонымен қатар, профилактикалық дозаларда Фраксипаринді 65 жастан асқан пациенттерге келесілермен үйлесімде тағайындау ҰСЫНЫЛМАЙДЫ:

–ацетилсалицил қышқылымен ауырсынуды басатын, ыстықты түсіретін және қабынуға қарсы дозаларда,

–жүйелі қолданған кезде ҚҚСП-мен,

–декстранмен 40 (парентеральді)

Бүйрек функциясы

Надропарин негізінен бүйрекпен шығарылады, сондықтан бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде надропаринге экспозиция жоғарылауы мүмкін, сондықтан оларда қан кету қаупі жоғары, бұл Фраксипарин®ді тағайындауда ерекше сақтықты талап етеді. Креатинин клиренсі 30-дан 50 мл/мин дейінгі пациенттерде дәрігердің Фраксипарин® дозасын төмендету туралы шешімі тромбоэмболия қаупімен салыстырғанда қан кетудің жеке қаупін бағалауға негізделуі тиіс.

ТМГ емдеуді бастар алдында пациенттің салмағын ескере отырып, Кокрофт формуласы бойынша креатинин клиренсін (КлКр) есептеу арқылы, әсіресе 75 жастан асқан егде жастағы адамдарда бүйрек функциясын бағалау маңызды:

Ерлерде: КлКр = (140 - жас) × дене салмағы / (0,814 × сарысулық креатинин), жасын жылдармен, дене салмағын кг, ал сарысулық креатинин мкмоль/л беріледі.

Әйелдерде бұл формула нәтижені 0,85-ке көбейту арқылы түзетіледі. Егер креатинин мг/мл түрінде көрсетілсе, 8,8-ге көбейтіледі.

Бүйрек функциясының ауыр бұзылуы (Клер шамамен 30 мл/мин) емдік мақсатта ТМГ қолдануға қарсы көрсетілім болып табылады.

Зертханалық мониторинг

ТМГ қабылдайтын пациенттердегі тромбоциттер деңгейінің мониторингі және гепарин-индукцияланған тромбоцитопения (немесе II типті ГИТ) қаупі

ГИТ-ті оңтайлы анықтау үшін пациенттерді келесідей бақылау қажет:

Соңғы хирургиялық емшаралар мен жарақаттар жағдайында (соңғы 3 айда):

Хирургиялық араласулар мен жарақаттар кезінде ГИТ > 0,1% немесе тіпті > 1% жиілігін ескере отырып, қолдануға көрсетілім профилактикалық немесе емдік болып табыла ма, оған қарамастан барлық пациенттерге жүйелі зертханалық мониторинг жүргізу қажет. Мұндай мониторинг тромбоциттер деңгейін бақылаудан тұрады:

–ТМГ-ны пайдалана отырып емдеуге дейін немесе ең кеші емдеу басталғаннан кейін 24 сағат ішінде,

–содан кейін бір ай ішінде аптасына екі рет (ең жоғары қауіп кезеңі),

–содан кейін ұзақ емдеу жағдайында емдеуді тоқтатқанға дейін аптасына бір рет.

Соңғы хирургиялық емшаралар мен жарақаттар жағдайынан тыс (соңғы 3 айда):

Қолдануға көрсетілім профилактикалық немесе терапиялық болып табылатындығына қарамастан, хирургиядағы немесе травматологиядағы пациенттерге сияқты әдістерді қолдана отырып, жүйелі зертханалық мониторинг жүргізу қажет:

–анамнезінде соңғы 6 ай ішінде ГИТ жиілігін> 0,1% немесе тіпті > 1% ескере отырып, ФЕГ немесе ТМГ экспозиция бар,

–мұндай пациенттерде ГИТ әлеуетті ауырлығын ескере отырып, елеулі қатар жүретін аурулары бар.

Басқа жағдайларда, ГИТ дамуының неғұрлым төмен жиілігін (<0,1%) назарға ала отырып, тромбоциттер санының мониторингі төмендегіге дейін қысқартылуы мүмкін:

–емдеудің басында тромбоциттерді бір рет санау немесе емдеу басталғаннан кейін ең кеші 24 сағат ішінде

–ГИТ көрсететін клиникалық көріністер жағдайында тромбоциттерді есептеу (артериялық және/немесе веналық тромбоэмболияның кез келген жаңа эпизоды, инъекция орнындағы терінің кез келген ауыр зақымдануы, емдеу процесіндегі кез келген аллергиялық немесе анафилактоидтық көрініс). Пациент осындай көріністердің пайда болу мүмкіндігі туралы және олар туралы емдеуші дәрігерге ескерту қажеттілігі туралы хабардар етілуі тиіс

Егер тромбоциттер саны <150000 /м3 (немесе 150*109/л) және/немесе емдеуге дейінгі деңгеймен салыстырғанда тромбоциттер санының 50-30% салыстырмалы төмендеуі байқалса, ГИТ дамуына күдік туғызу керек.

Бүйрек функциясының жеңіл жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі ≥50 мл/мин) бар пациенттерде дозаны азайту талап етілмейді.

ГИТ көріністері иммуноаллергиялық сипатқа ие болуы мүмкін және әдетте гепаринмен емдеу басталғаннан кейін 5-тен 21-күнге дейін байқалады (жиіліктің шыңы шамамен 10-күні болады). Бірақ егер пациенттың анамнезінде гепарин-индукцияланған тромбоцитопения болса ол әлдеқайда ертерек дамуы мүмкін және бірлі-жарым жағдайлар 21 күннен кейін де тіркелген.

Анамнезінде тромбоцитопения жағдайында (II типті ГИТ-тен басқа), гепаринмен (фракцияланбаған немесе төмен молекулалы) емдеу процесінде дамыған, қажет болған жағдайда надропаринмен емдеу мүмкіндігін қарастыруға болады. Бұл жағдайда емдеу мұқият клиникалық бақылаумен жүргізілуі керек, ал тромбоциттер саны күніне кемінде бір рет тексерілуі керек. Тромбоцитопения пайда болған кезде емдеуді дереу тоқтату керек.

Егер гепаринмен (стандартты немесе төмен молекулалы) емдеу кезінде тромбоцитопения пайда болса, оны басқа антитромбоздық препаратпен алмастыру мәселесін қарастыруға болады. Егер басқа тромбозға қарсы препарат болмаса және гепаринді енгізу қатаң қажет болса, басқа ТМГ енгізу мүмкіндігін қарастыруға болады. Бұл жағдайда тромбоциттер деңгейін бақылау күніне кемінде бір рет орындалуы тиіс және осындай ауыстырудан кейін дамыған бастапқы тромбоцитопения жағдайлары туралы хабарламалар бар екенін назарға ала отырып, емдеу мүмкіндігінше қысқа мерзімде жүргізілуі тиіс. Мұндай инциденттер емдеу басталғанға дейін мұқият тексеру процесінде жүйелі түрде зерттеледі.

Барлық жағдайларда ГИТ-тің пайда болуы төтенше жағдай болып табылады және маманның кеңесін қажет етеді. Тромбоциттер санының кез келген елеулі төмендеуі (бастапқы мәннен 30-50% - ға) тіпті мәні шекті шегіне жеткенге дейін де алаңдаушылық туғызуы тиіс. Тромбоцитопения анықталған кезде барлық жағдайларда:

1) тромбоцитопения динамикасын дереу бағалау

2) егер мониторинг процесінде төмендеу расталса немесе одан да елеулі болса, басқа айқын этиология болмаған кезде гепаринмен емдеуді тоқтата тұру

3) ГИТ тромбоздық асқынуларының алдын алу немесе емдеу бойынша шаралар қабылдау.

Егер антикоагуляциялық емді жалғастыру қажет болса, гепаринді тромбозға қарсы кластың басқа препаратымен алмастыру керек: жағдайға байланысты профилактикалық немесе емдік дозаларда натрий данапароидімен немесе лепирудинмен.

КДА есебінен тромбоздық құбылыстың асқыну қаупіне байланысты КДА-ға (К антидәрумені) ауыстыру тромбоциттер деңгейі қалыпқа келгеннен кейін ғана мүмкін болады.

Гепаринді КДА-ға ауыстыру

КДА әсерін бақылау мақсатында клиникалық және зертханалық мониторингті (ХҚҚ-да көрсетілген протромбин уақыты) күшейту қажет

КДА препараттарының толық белсенділігіне қол жеткізу алдындағы жасырын кезең себебінен гепаринді екі жүйелі талдауда ХҚҚ қажетті емдік аймақта болуы үшін қажетті барлық уақыт ішінде баламалы дозада жалғастыру қажет.

Анти-Ха белсенділігіне мониторинг

ТМГ тиімділігін көрсеткен клиникалық зерттеулердің көпшілігі салмағы бойынша бейімделген дозаны пайдалану арқылы және арнайы зертханалық мониторингсіз жүргізілгендіктен, оның ТМГ емдеу тиімділігін бағалау үшін орындылығы анықталған жоқ. Алайда, анти-Ха белсенділігін анықтау арқылы зертханалық мониторинг көбінесе артық дозалану қаупімен байланысты белгілі бір клиникалық жағдайларда қан кету қаупін басқару үшін пайдалы болуы мүмкін. Бұл жағдайлар негізінен ТМГ-ны емдік дозаларда қолдануға қатысты және келесі жағдайлар болған кезде дозаға байланысты болады:

–бүйрек функциясының жеңілден орташа деңгейге дейінгі жеткіліксіздігі (Кокрофт формуласы бойынша клиренс 30 мл/мин-ден 60 мл/мин-ге дейін): іс жүзінде стандартты фракцияланбаған гепариннен айырмашылығы, ТМГ елеулі дәрежеде бүйрекпен шығарылады және бүйрек функциясының кез келген жеткіліксіздігі салыстырмалы түрде артық дозалануға әкелуі мүмкін. Бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі емдік дозаларда ТМГ қолдануға қарсы көрсетілім болып табылады;

–қалыптан қатты ауытқитын салмақ (жүдеу немесе тіпті кахексия, семіздік);

–этиологиясы анықталмаған қан кету.

Керісінше, егер ТМГ емдеу ұсынылған терапиялық әдістерге (атап айтқанда, емдеу уақытына), сондай-ақ гемодиализ кезінде сәйкес келсе, профилактикалық дозаларды пайдалану кезінде зертханалық мониторинг жүргізу талап етілмейді.

Бірнеше дозаны енгізгеннен кейін препараттың ықтимал жинақталуын анықтау үшін қажет болған жағдайда белсенділіктің ең жоғары шыңында (қолда бар деректер бойынша) пациенттің қан үлгісін алу ұсынылады, атап айтқанда:

–егер препарат күніне 2 рет тері астына енгізілсе, онда 3-инъекциядан кейін шамамен 4 сағаттан кейін

–егер препарат күніне 1 рет тері астына енгізілсе, онда 2-инъекциядан кейін шамамен 4 сағаттан соң

Гепаринемияны анықтау үшін анти-Ха белсенділігін талдауды қайталау қажеттілігі, мысалы, әрбір 2-3 күн сайын, әрбір нақты жағдайда, алдыңғы талдау нәтижелеріне байланысты және егер ТМГ дозасын өзгерту мүмкіндігі қарастырылса, қаралады. Әрбір жеке ТМГ және әрбір емдеу режимі жағдайында анти-Ха белсенділігі әртүрлі болады.

Қолда бар деректерге сәйкес анықтама үшін надропарин үшін енгізгеннен кейін 4-сағатта байқалатын орташа мән (±стандартты ауытқу) құрайды:

•инъекцияға 83 ХБ/кг доза кезінде 24 сағатта 2 инъекция - 1,01±0,18 ХБ.

•24 сағатта 1 инъекцияға 166 ХБ / кг доза кезінде - 1,34±0,15 ХБ.

Келтірілген орташа мәндер хромогендік (амилолитикалық) әдіспен жүргізілген анти-Ха белсенділігінің клиникалық сынақтары кезінде байқалды.

Активатормен ішінара тромбопластиндік уақыт (ІТУ)

Кейбір ТМГ ІТУ-ны біршама ұзартады. Белгіленген клиникалық маңыздылықтың болмауына байланысты осы тест арқылы емдеуді мониторингілеудің қажеті жоқ.

Жұлын/эпидуральды анестезияны жүргізуде ТМГ қолдану кезіндеен ану тикалықкискере отырып, Н тромбоэмболиялық асқынулар профилактикасы мақсатында

Басқа антикоагулянттар сияқты, жұлын немесе эпидуральды анестезия кезінде ТМГ қолданғанда ұзақ немесе тұрақты параличке әкелетін жұлын гематомасының сирек жағдайлары туралы хабарланды.

Жұлын немесе эпидуральды гематоманың қаупі тұрақты эпидуральды катетерлер болған кезде және қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП), тромбоциттік антиагреганттар немесе кез келген басқа антикоагулянттар сияқты гемостазға кедергі келтіретін еммен үйлескенде артады. Сондай-ақ, жарақаттық немесе қайталанған жұлын пункциясы жағдайында қауіп артады.

Демек, жұлын немесе эпидуральды жансыздандыруды және антикоагулянттық терапияны бір мезгілде тағайындау туралы шешімді келесі жағдайларда "пайда/қауіп " арақатынасын мұқият және жеке бағалағаннан кейін қабылдау керек:

–бұрын антикоагулянттар қабылдаған пациенттерде жұлын немесе эпидуральды анестезияның қажеттілігін мұқият бағалау керек

–пациенттерде жұлын немесе эпидуральды анестезияны қолданумен жоспарлы операция алдында антикоагулянттық емнің пайдасы қатермен мұқият салыстырылуы тиіс.

Егер ТМГ қолданумен операция алдындағы емдеу (ұзақ төсек режимі, жарақат) және жергілікті-аймақтық жұлын немесе эпидуральды анестезиядан немесе жұлын пункциясынан пайда мұқият бағаланса, профилактикалық дозалар үшін 12 сағат және жұлын немесе эпидуральды анестезия үшін соңғы надропарин инъекциясы мен катетер немесе инені енгізу немесе шығарып алу арасындағы емдік дозалар үшін 24 сағат ең аз кейінге қалдыру уақытын сақтау қажет, өнімнің сипаттамалары мен пациенттің бейінін ескере отырып.

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерге ұзақ мерзімді кейінге қалдыру қажет болады.

Барлық жағдайларда дерлік ТМГ профилактикалық емі неврологиялық мониторинг жүргізілген жағдайда емшараны орындағаннан немесе катетерді алып тастағаннан кейін 6-8 сағат ішінде басталуы мүмкін. Надропаринді қайта енгізуді хирургиялық емшара аяқталғанға дейін кейінге қалдыру керек.

Пациенттерді арқадағы ауырсыну, сенсорлық немесе моторлық бұзылулар (аяқтың ұюы және әлсіздігі), ішек және/немесе қуық дисфункциясы сияқты неврологиялық зақымдану белгілерінің немесе симптомдарының пайда болуын мұқият бақылау керек. Егер неврологиялық зақымдану анықталса, шұғыл емдеуді бастау керек.

Медициналық бригаданы осындай белгілерді немесе симптомдарды анықтауға үйрету керек. Пациенттер дәрігерге осы белгілердің немесе симптомдардың кез келгенін сезіне бастағаны туралы дереу хабарлаудың маңыздылығын білуі керек.

Егер жұлын гематомасына күдік болса, шұғыл диагноз қойып, емдеуді бастау керек, оның ішінде жұлынның декомпрессиясын қоса.

Егер катетерді орнату кезінде айтарлықтай немесе айқын қан кету байқалса, гепаринмен емдеуді бастағанға немесе қайта бастағанға дейін "пайда/қауіп" арақатынасына мұқият бағалау жүргізу керек.

Гемостазға әсер ететін басқа дәрілік препараттармен (атап айтқанда, қабынуға қарсы стероидты емес препараттар, аспирин) өзара әрекеттесуге ерекше назар аудару керек.

Қауіппен байланысты жағдайлар

Қан кету қаупінің жоғарылауына байланысты емдеу мониторингі келесі жағдайларда күшейтілуі керек:

–бауыр функциясының жеткіліксіздігі

–ауыр артериялық гипертензия

–асқорыту жүйесінің ойықжаралары немесе анамнезінде қан кету қаупі жоғары кез келген басқа органикалық зақымданулар

–хориоретиналық қантамыр аурулары

–миға және жұлынға немесе көзге жасалған операциядан кейінгі операциядан кейінгі кезең

–гиперкалиемия

–жұлыннан қан кету қаупін ескере отырып, жұлын пункциясының орындалуын талқылау керек. Мүмкіндігінше оны кейінге қалдыру керек.

Гепариндер альдостерон секрециясын басуы мүмкін, бұл гиперкалиемияға әкелуі мүмкін. Бұл әсіресе гиперкалиемиясы бар немесе басқа қауіп факторлары бар пациенттерде (мысалы, қант диабеті, бүйрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігі, метаболизмдік ацидоз немесе АТФ тежегіштерін және қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды қоса алғанда, гиперкалиемияны тудыруы мүмкін препараттарды қабылдау) өзекті. Гиперкалиемия қаупі ұзақ емдеу кезінде жоғарылайды, бірақ әдетте қайтымды болады. Ұзақ емделу жағдайында қауіп тобындағы пациенттердің қан сарысуындағы калий деңгейіне мониторинг жүргізуге болады.

Салицилаттар, қабынуға қарсы стероидты емес препараттар және антиагрегантты дәрілер

ТВТ алдын алу немесе емдеу кезінде, сондай-ақ гемодиализ кезінде қанның ұюының алдын алу кезінде Фраксипарин®ді аспирин, басқа салицилаттар, қабынуға қарсы стероидты емес препараттар және антиагрегантты дәрілер сияқты препараттармен бірге тағайындау ұсынылмайды, өйткені бұл қан кету қаупін арттыруы мүмкін. Егер мұндай біріктірілімдерді болдырмау мүмкін болмаса, мұқият клиникалық және зертханалық бақылау жүргізу қажет. Тұрақты емес стенокардиясы және Q тісшесінсіз миокард инфарктісі бар пациенттерді емдеудің клиникалық зерттеулерінде надропарин аспиринмен біріктірілімде тәулігіне 325 мг аспайтын дозада қолданылды.

Тері некрозы

Тері некрозы туралы өте сирек хабарланды. Олардың алдында жалпы белгілермен немесе оларсыз инфильтрацияланған немесе ауырсындыратын эритематозды дақтар немесе пурпура пайда болды. Осы асқынулардың кез келгені туындаған жағдайда емдеуді дереу тоқтату керек.

Латекске аллергия

Алдын ала толтырылған шприцтің инесінің қақпағында латекс бар, бұл латекске аллергиясы бар пациенттерде аллергиялық реакцияның себебі болуы мүмкін.

Кейбір препараттар мен препараттар класын қолдану гиперкалиемияның даму қаупін арттырады, мұндай препараттарға: калий тұздары, калий жинақтаушы диуретиктер, АӨФ (ангиотензин өзгертуші фермент) тежегіштері, ангиотензин II рецепторларының блокаторлары, қабынуға қарсы стероидты емес препараттар, гепариндер (төмен молекулалы немесе фракцияланбаған), циклоспорин және такролимус, триметоприм жатады.

Гиперкалиемияның дамуы бірнеше қауіп факторларының үйлесуіне байланысты болуы мүмкін.

Жоғарыда аталған препараттардың біріктірілімі кезінде қауіп артады.

Ұсынылмайтын біріктірілімдер

ТМГ емдік дозаларында 65 жасқа толмаған пациенттерде және ТМГ дозасына қарамастан егде жастағы субъектілерде (> 65 жас)

Ауырсынуды басу үшін қолданылатын дозалардағы ацетилсалицил қышқылы (және басқа да салицилаттар), қабынуға қарсы (ҚҚСП және жүйелі енгізілетін глюкокортикоидтар) және антиагрегантты дәрілер (абциксимаб, кардиологиялық және неврологиялық көрсеткіштер бойынша ұюдың алдын алу үшін қолданылатын дозалардағы ацетилсалицил қышқылы, берапрост, клопидогрел, эптифибатид, илопрост, тиклопидин, тирофибан):

Қан кету қаупінің жоғарылауы (тромбоциттер белсенділігінің бәсеңдеуі және салицилаттар мен ҚҚСП-ның асқазан мен он екі елі ішектің шырышты қабатына теріс әсері). Салицилаттар негізіндегі емес қызуды түсіретін анальгетиктерді қолданыңыз (мысалы, парацетамол және т.б.).

Тұрақсыз стенокардияны немесе Q тісшесінсіз миокард инфарктісін емдеу кезіндегі клиникалық зерттеулерде надропаринді күніне 325 мг аспайтын дозада аспиринмен біріктірді.

Егер ҚҚСП-мен біріктірілімді болдырмау мүмкін болмаса, мұқият клиникалық мониторинг жүргізу ұсынылады.

Декстран 40 (парентеральді):

Қан кетудің жоғары қаупі (тромбоциттер белсенділігінің 40 декстранмен бәсеңдеуі).

Сақтықпен қолдану керек біріктірілімдер

Пероральді антикоагулянттар:

Пероральді антикоагулянттарды қабылдайтын пациенттерге надропаринді сақтықпен тағайындау керек, өйткені мұндай үйлесім әсердің өзара күшеюіне әкеледі. Надропаринді пероральді антикоагулянтпен алмастырған кезде күшейтілген клиникалық бақылауды қамтамасыз ету және ХҚҚ (халықаралық қалыпты қатынас) талап етілетін мәнге дейін тұрақтанғанға дейін надропаринді қолдануды жалғастыру керек.

Назарға алу керек біріктірілімдер

Надропаринді гемостазға әртүрлі деңгейде әсер ететін препараттармен бірге қолдану қан кету қаупін арттырады. Осылайша, барлық жастағы пациенттерде ТМГ емдік дозаларда пероральді қолдануға арналған антикоагулянттармен, антиагреганттармен (абциксимаб, ҚҚСП, барлық дозалардағы ацетилсалицил қышқылы, клопидогрел, эптифибатид, илопрост, тиклопидин, тирофибан) және тромболитиктермен бірге қолдану мұқият клиникалық бақылауды және зертханалық мониторингті талап етеді.

Айрықша нұсқаулар

Айқаспалы реактивтілік

Гепариндер мен ТМГ арасында айқаспалы реактивтіліктің болуы жақсы құжатталған. Фракцияланбаған гепариндер мен төмен молекулалы гепариндер арасындағы айқас реактивтілік белгілері бар пациенттерде жоғары сезімталдықтың кейін білінетін реакциялары туралы хабарланды.

ТМГ-ны пайдалана отырып емдеуді бастар алдында пациенттің фракцияланбаған гепаринге аса жоғары сезімталдық реакцияларының тарихын мұқият зерделеу керек.

Төмен молекулалы гепариндердің әртүрлі түрлерінің анти-Ха ХБ көрсетілген концентрациясы болса да, олардың тиімділігі тек анти-Ха белсенділігімен шектелмейді. Бір ТМГ емдеу сызбасын басқа ТМГ емдеу сызбасымен немесе басқа синтетикалық полисахаридпен алмастыру қауіпті, өйткені әрбір сызба нақты клиникалық зерттеулермен тексерілген. Сондықтан ерекше сақ болу және әр препаратты жеке қолдану бойынша арнайы нұсқауларды сақтау маңызды.

Қан кету қаупі

Емдеудің ұсынылған сызбаларын (дозалары мен емдеу ұзақтығын) сақтау қажет. Әйтпесе, геморрагиялық бұзылулар болуы мүмкін, әсіресе қауіп тобындағы адамдарда (егде жастағы адамдар, бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттер және т.б.).

Атап айтқанда, ауыр қан кету келесі жағдайларда байқалды:

- егде жастағы адамдарда, әсіресе жасына байланысты бүйрек функциясының нашарлауы

- бүйрек функциясының бұзылуы кезінде

- пациенттің дене салмағы 40 кг аз болғанда

- ұсынылған орташа емдеу ұзақтығы 10 күннен асқан жағдайда

- қан кету қаупін арттыратын дәрілермен үйлесімде пациенттің дене салмағына байланысты емдік дозаны түзету жөніндегі

- ұсынымдарды сақтамау.

Барлық жағдайларда егде жастағы пациенттерді және/немесе бүйрек функциясы бұзылған пациенттерді, сондай-ақ егер емдеу 10 күннен аса жалғасатын болса, ерекше бақылау қажет. Белгілі бір жағдайларда препараттың жиналуын анықтау үшін анти-Ха белсенділігін анықтау қолданылуы мүмкін.

Гепарин-индукцияланған тромбоцитопения (ГИТ) қаупі

Гепарин-индукцияланған тромбоцитопенияның (ГИТ) даму қаупіне байланысты тромбоциттер деңгейіне тұрақты мониторинг жүргізу барлық емдеу бойы міндетті болып табылады.

Артериялық немесе веналық тромбозбен бірге жүретін, кейде ауыр ГИТ жағдайлары туралы хабарланды.

Мұндай диагнозды келесі жағдайларда ескеру керек:

- тромбоцитопения

- тромбоциттер санының едәуір төмендеуі (бастапқы деңгеймен салыстырғанда 30-50% - ға) және/немесе тромбоциттер саны <150000/мм3 (немесе 150*109/л),

- емдеу кезінде пайда болған тромбоздар (флебит, өкпе артериясының тромбоэмболиясы, аяқтардың жедел ишемиясы, сондай-ақ миокард инфарктісі немесе ишемиялық инсульт)

- емдеу процесінде бар тромбоздың асқынуы,

- диссеминацияланған тамырішілік ұю.

Бұл жағдайда гепарин-индукцияланған тромбоцитопенияның (ГИТ) даму мүмкіндігін қарастыру және тромбоциттерді шұғыл есептеуді жүргізу қажет. Фраксипаринді енгізуді тоқтату керек.

Бала жасындағы пациенттер

Деректердің болмауына байланысты балаларды емдеу үшін ТМГ қолдану ұсынылмайды.

Жүктілік және бала емізу

Жүктіліктің 1-триместрінде профилактикалық қолдану

Жүктіліктің 1-триместрінде профилактикалық дозаларда және бүкіл жүктілік кезінде емдік дозаларда қолданғанда адамдағы надропариннің тератогендік және фетоуыттылық ықтимал әсерін бағалау үшін қолда бар клиникалық деректер жеткіліксіз. Сондықтан сақтандыру шарасы ретінде надропаринді жүктіліктің 1-триместрінде профилактикалық дозаларда және жүктіліктің барлық ағымында емдік дозаларда қолданудан аулақ болу керек.

Жүктіліктің 2- және 3-триместрінде профилактикалық қолдану.

Жүктіліктің 2- және 3-триместрінде надропаринді қолдану кезінде пациенттердің шектелген санында препараттың тератогендік немесе фетоуытты әсер ету белгілері анықталған жоқ. Алайда, мұндай жағдайда надропариннің әсерін бағалау үшін одан әрі зерттеулер қажет.

Сондықтан жүктіліктің 2- және 3-триместрінде профилактикалық дозаларда надропаринді қажет болған жағдайда ғана қолдану қажет.

Эпидуральды анестезияны қолдану қажет болған жағдайда анестезияға дейін кемінде 12 сағат бұрын гепаринмен профилактикалық емдеуді тоқтата тұру ұсынылады.

Қазіргі уақытта емшек сүтімен надропариннің бөлінуі туралы шектеулі мәліметтер бар. Алайда жаңа туған нәрестелерде надропариннің сіңуі екіталай. Осыған байланысты бала емізу кезінде надропаринді қолдануға қарсы көрсетілім жоқ.

Дәрілік заттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Фраксипариннің көлік жүргізу және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне әсері туралы деректер жоқ.

Дозалану режимі

Хирургияда веналық тромбоэмболиялық асқынуларды профилактикалық емдеу

Бұл ұсынымдар, әдетте, жалпы наркозбен жүргізілетін хирургиялық емшараларға қолданылады. Жұлын және эпидуральды анестезия әдістерін пайдаланған жағдайда, жұлын гематомасының даму қаупінің теориялық жоғары болуы себебінен препаратпен операция алдындағы инъекцияның орындылығын мұқият бағалау керек. Жұлын анестезиясына, эпидуральды анестезияға немесе жұлын пункциясына дейін немесе одан кейін надропаринмен инъекция уақытына қатысты ерекше ұсынымдарды сақтау қажет.

Енгізу жиілігі

Күніне 1 инъекция.

Доза пациент жағдайының сипаттамаларына және операция типіне байланысты қауіптің жеке деңгейіне негізделе отырып есептеледі.

Тромб түзілудің орташа қаупі бар жағдай

Орташа тромбогендік қаупі бар операциялар жағдайында және егер пациенттерде тромбоэмболияның даму қаупі жоғары болмаса, тромбоэмболияның тиімді профилактикасына күн сайын 2850 анти-Ха ХБ (0,3 мл) дозасын енгізу арқылы қол жеткізіледі. Зерттелген емдеу сызбасы операциядан 2 сағат бұрын жүргізілген алғашқы инъекцияны қамтиды.

Тромб түзілудің жоғары қаупі бар жағдай

Жамбас пен тізе буынына жасалатын хирургиялық операциялар: надропариннің дозасы пациенттің салмағына қарай есептеледі, бұл ретте күн сайын енгізіледі:

- 38 анти-Ха ХБ/кг

- операциядан 12 сағат бұрын,

- операциядан кейінгі кезеңде – операция аяқталғаннан кейін 12 сағаттан соң, содан кейін күн сайын операциядан кейінгі 3 күнге дейін, қоса алғанда

- операциядан кейінгі кезеңнің 4-күнінен бастап 57 анти-Ха ХБ/кг.

1-кестеде пациенттердің салмағына байланысты енгізу керек дозалар берілген.

1-кесте. Хирургиялық пациенттерде дене салмағына байланысты Фраксипарин® дозалануы.

Басқа да жағдайлар

Егер хирургиялық араласу түрімен (атап айтқанда, онкологиялық) және/немесе пациенттің жағдайымен (атап айтқанда, анамнездегі тромбоэмболиялық аурумен) байланысты тромбоэмболия қаупі жоғары болса, 2850 ХБ (0,3 мл) доза жеткілікті.

Емдеу ұзақтығы

ТМГ аяқтардың дәстүрлі серпімді компрессия техникасымен үйлесімде емдеу пациенттің қозғалыс функциясы толық қалпына келгенше жалғасуы тиіс:

- жалпы хирургияда пациенттің жеке сипаттамасымен байланысты веналық тромбоэмболияның ерекше қаупі болмаған кезде ТМГ емдеу 10 күннен аз жалғасуы тиіс;

- егер веналық тромбоэмболиялық асқынулардың қаупі ұсынылған емдеу кезеңінен кейін болса, алдын-алуды, ең алдымен пероральді антикоагулянттардың көмегімен жалғастыру қажеттілігін қарастырған жөн.

Алайда, төмен молекулалы гепариндермен немесе К дәруменінің антагонистерімен ұзақ мерзімді емдеудің клиникалық пайдасы қазіргі уақытта бағаланбаған.

Жедел аурулары бар пациенттерде веналық тромбоэмболия профилактикасы

Фраксипарин®ді тәулігіне бір рет тері астына енгізеді. Дозаны 2-кестеде көрсетілгендей дене салмағына сәйкес түзету керек. Емдеуді тромбоэмболия қаупінің барлық кезеңі ішінде жалғастыру керек.

2-кесте. Тромбоэмболиялық асқынулардың профилактикасы үшін жедел аурулары бар емделушілерде дене салмағына байланысты Фраксипарин® дозасын есептеу.

Егде жастағы пациенттерде дозаны 0,3 мл (2850 ХБ анти-Ха) дейін төмендету орынды болуы мүмкін.

Экстракорпоралдық қанайналым/гемодиализ желілерінде қанның коагуляциясын болдырмау

Тамырішілік инъекция (диализатор контурының артериялық шунтына).

Гемодиализдің тұрақты сеанстарын алатын пациенттерде тазартудың экстракорпоралдық ілмегінде коагуляцияның профилактикасына сеанстың басында диализ ілмегінің артериялық желісіне 65 ХБ/кг бастапқы дозасын енгізу арқылы қол жеткізіледі. Бір рет тамырішілік болюс түрінде енгізілетін бұл доза ұзақтығы 4 сағат немесе одан аз диализ сеанстарына ғана жарамды. Ол пациенттің жеке реакциясына байланысты түзетілуі мүмкін, ол жеке пациентте де, әртүрлі пациенттерде де айтарлықтай дәрежеде өзгереді. Пациенттердің салмағына байланысты енгізу керек ұсынылатын дозалар 3-кестеде берілген.

3-кесте. Дене салмағына байланысты гемодиализдегі пациенттер үшін Фраксипарин® дозасын есептеу.

Қажет болған жағдайда доза әрбір жеке пациенттің нақты жағдайына және диализдің техникалық жағдайларына бейімделуі тиіс. Қан кету қаупі бар субъектілер жағдайында диализ сеанстарын екі есе азайтылған дозаны қолдана отырып жүргізуге болады.

Терең веналар тромбозын (ТВТ) емдеу

Терең веналар тромбозына кез келген күдік тиісті тексерулермен тез расталуы керек.

Енгізу жиілігі

Күніне 2 инъекция 12 сағат аралықпен.

Енгізілетін доза

Инъекцияға арналған доза 85 анти-Ха ХБ/кг құрайды.

Дене салмағы 100 кг-дан асатын немесе 40 кг-дан кем пациенттер жағдайында дене салмағына байланысты ТМГ дозасы бағаланбады. Дене салмағы 100 кг-дан асатын пациенттерде ТМГ жеткіліксіз тиімді болуы немесе дене салмағы 40 кг-дан аз пациенттерде қан кетудің жоғары қаупін тудыруы мүмкін. Мұқият клиникалық мониторинг қажет.

Ұсыным ретінде пациенттердің салмағына қарай енгізу керек дозалар 4-кестеде көрсетілгендей әрбір 12 сағат сайын 0,1 мл/10 кг құрайды.

4-кесте. Терең веналар тромбозын емдеу кезінде бір инъекцияға Фраксипарин® дозасын есептеу

Шприцті тігінен ұстап тұрып, поршеньді шкаланың қажетті белгісіне дейін жеткізу арқылы енгізілген көлемді реттеу керек.

ТВТ емдеу ұзақтығы

Егер қарсы көрсетілімдер болмаса, ТМГ қолданумен емдеуді пероральді антикоагулянттарды қабылдаумен тез ауыстыру керек. ТМГ емдеу ұзақтығы 10 күннен аспауы тиіс, КДА (К дәруменінің антагонистері) пайдалана отырып жағдайды теңдестіру үшін уақытты қоса алғанда, теңдестіру процесінде қиындықтар туындаған жағдайларды қоспағанда (К дәруменінің антагонистері). Сондықтан пероральді антикоагулянттық терапияны мүмкіндігінше тезірек бастау керек.

Тұрақсыз стенокардияны және жедел фазада Q тісшесінсіз миокард инфарктісін аспиринмен біріктірілімде емдеу.

Фраксипаринді® күніне 2 тері астына инъекция түрінде (12 сағат аралықпен) әрқайсысы 86 анти-Xa ХБ/кг есебінен дозада, аспиринмен біріктіріп енгізеді (ұсынылған дозалар: 160 мг ең төменгі жүктемелік дозадан кейін пероральді 75-325 мг). Бастапқы доза кейіннен 86 анти-Ха ХБ/кг тері астына инъекция жасай отырып, вена ішіне (в/і) болюс түрінде енгізілуі тиіс. Келесі дозаларды тері астына енгізу керек.

Емдеудің ұсынылатын ұзақтығы клиникалық тұрақтандыруға дейін шамамен 6 күнді құрайды, бұл ретте доза 5-кестеде көрсетілгендей дене салмағына сәйкес түзетіледі.

5-кесте. Тұрақсыз стенокардияны және жедел фазада Q тісшесінсіз миокард инфарктісін аспиринмен біріктірілімде емдеуде пациенттердің дене салмағына негізделген Фраксипарин® дозасын есептеу.

Надропарин мен тромболитиктерді бірге қолдану туралы клиникалық деректердің болмауы себебінен, егер пациентке тромболитикалық терапия қажет болса, Фраксипарин®ді енгізуді тоқтату және осындай пациентті осы хаттамаға сәйкес жүргізу ұсынылады.

Пациенттердің ерекше топтары

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Тромбоэмболиялық асқынулардың алдын алу

Бүйрек функциясының жеңіл жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі ≥ 50 мл/мин) бар пациенттер жағдайында дозаны төмендету талап етілмейді. Бүйрек функциясының орташа немесе ауыр жеткіліксіздігі надропаринге экспозицияның жоғарылауына әкеледі. Бұл пациенттерде тромбоэмболиялық асқынулар мен қан кету қаупі жоғары.

Егер емдеуші дәрігер бүйрек функциясының орташа жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі ≥30 мл/мин және <50 мл/мин) бар пациенттерде қан кету қаупінің жеке факторларын және тромбоэмболиялық асқынуларды ескере отырып, дозаны төмендетуді орынды деп санаса, дозаны 25-33% - ға азайту керек.

Бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі <30 мл/мин) бар пациенттерге Фраксипарин®ді енгізуге болмайды.

Тұрақсыз стенокардияны және жедел фазада Q тісшесінсіз миокард инфарктісін аспиринмен біріктірілімде емдеу

Бүйрек функциясының жеңіл жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі ≥50 мл/мин) бар пациенттер жағдайында дозаны азайту талап етілмейді.

Бүйрек функциясының орташа немесе ауыр жеткіліксіздігі надропаринге экспозицияның жоғарылауына әкеледі. Бұл пациенттерде тромбоэмболиялық асқынулар мен қан кету қаупі жоғары. Егер емдеуші дәрігер бүйрек функциясының орташа жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі ≥ 30 мл/мин және <50 мл/мин) бар пациенттерде қан кету қаупінің жеке факторларын және тромбоэмболиялық асқынуларды ескере отырып, дозаны төмендетуді орынды деп санаса, дозаны 25-33% - ға азайту керек.

Бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі <30 мл/мин) бар пациенттерге Фраксипарин®ді енгізуге болмайды.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бауыр функциясы бұзылған пациенттердің қатысуымен клиникалық зерттеулер жүргізілген жоқ.

Препаратты енгізу жөніндегі нұсқаулық

Тері астына енгізуге арналған (гемодиализ жағдайынан басқасында). Бұлшықет ішіне қолдануға болмайды. Бұл шығарылу түрі ересектерге қолдану үшін жарамды. Бiр мл Фраксипарин® шамамен 9500 анти-Ха ХБ надропаринге баламалы.

- Қолыңызды мұқият сабындап жуып, құрғатып сүртіңіз.

Шприцті қаптамасынан шығарып, препараттың жарамдылық мерзімін, ерітіндінің сыртқы түрінің нұсқаулықта сипатталғанға сәйкестігін тексеріңіз және шприцтің зақымданбағанын немесе ашылмағанын қарап тексеріңіз.

«Отырған» немесе «жатқан» күйде болыңыз. Фраксипарин® іш тұсына кіндіктің айналасынан шамамен 5 см тастап, алдыңғы бүйір беткейіне теріасты шелмайына енгізеді.

Суретте көрсетілгендей, препаратты алдыңғы құрсақ қабырғасының оң және сол жағына кезекпен енгізген қолайлы. Бұл инъекция орнындағы жайсыздықты азайтуға көмектеседі. Балама ретінде препаратты санға енгізуге болады.

2. Енгізуге көзделген жерді спиртті тампонмен сүртіңіз.

3. Инеден қорғаныш қалпақшасын алыңыз, әуелі оны бұрап, содан соң қорғаныш корпусынан түзу сызық бойымен тартады. Егер шприцтегі ерітінді мөлшері Сіздің дәрігеріңіз ұсынған дозадан асып кетсе, инъекция жасардың алдында артық мөлшерін шығарып тастаңыз. Шприцтің поршенін абайлап басып, ерітіндінің мөлшерін Сіздің дәрігеріңіз ұсынған деңгейге дейін жеткізіңіз. Қалпақшасын алғаннан кейін енгізуге дейін иненің басқа беткейлерге тиіп кетуіне жол бермеңіз. Ерітіндідегі көпіршіктердің аздаған мөлшері қалыпты болып табылады, препаратты азайтып алмау үшін оларды жоюдың қажеті жоқ.

4. Теріні бас бармақпен және сұқ саусақпен абайлап бүріп ұстаңыз. Жиырылған теріні препаратты енгізу аяқталғанға дейін ұстап тұру қажет.

5. Инені бұрыш жасап емес, жиырып ұсталған терінің бүкіл ұзындығына перпендикуляр түрде енгізу керек.

6. Поршеньді басып, шприцтің ішіндегісін барлығын енгізіңіз.

Инені абайлап алып тастаңыз және инъекция орнын спиртке малынған тампонмен басыңыз. Инъекция жасалған жерді ысқылап сүртпеу керек.

7. Инъекция жүргізгеннен кейін қауіпсіздік мақсатында инеге қорғаныш қалпақшасын кигізіңіз. Пайдаланылған шприцті қорғаныш корпусынан бір қолмен ұстап тұрып, ысырманы босату үшін екінші қолмен шприцтің ұстағышын тартыңыз және оны сырт еткен дыбыс шыққанша бұраңыз. Пайдаланылған шприцті медициналық қалдықтарды әдеттегі утилизациялау тәсілімен утилизациялаңыз.

Жалпы нұсқаулар

Гепарин-индукцияланған тромбоцитопения қаупіне орай, емдеудің бүкіл кезеңінде тромбоциттер деңгейіне тұрақты бақылау жасау қажет.

Қолдану жиілігі

Тәулігіне 1 инъекция.

Аяқты ТМГ емдеуді дәстүрлі эластикалық компрессия техникасымен біріктіріп қолдану пациенттің қимыл-қозғалыс функциясы толық қалпына келгенше жалғастырылуы тиіс:

- жалпы хирургияда ТМГ-мен емдеу, пациенттің жекелей сипаттамаларымен байланысты веноздық тромбоэмболияның ерекше қаупі болмағанда, 10 күннен көп емес уақытқа жалғастырылуы тиіс;

- егер веналық тромбоэмболиялық асқынулар қаупі ұсынылған емдеу мерзімі өткеннен кейін де бар болса, ең алдымен, пероральді антикоагулянттардың жәрдемімен профилактиканы жалғастыру қажеттілігін қарастыру керек.

Алайда төмен молекулалы гепаринмен немесе К дәрумені антагонистерімен ұзақ емдеудің клиникалық пайдасына қазіргі таңда баға берілген жоқ.

Симптомдары: қан кету. Тромбоциттердің санын және басқа да ұю параметрлерін қадағалау қажет.

Емі: аздаған қан кетулер көбінесе арнайы емді талап етпейді: әдетте дозасын азайту немесе надропаринді келесі енгізуді кейінге қалдыру жеткілікті болады. Ауқымды қан кетуде протамин сульфатымен емдеуге болады, мұндайда мыналарды ескеру қажет:

- протамин надропариннің антикоагулянттық әсерін едәуір дәрежеде бейтараптандырады, бірақ анти-Ха белсенділігінің бір бөлігі сақталады

- надропариннің тиімділігі фракцияланбаған гепаринмен артық дозаланғанда тіркелгенге қарағанда айтарлықтай төмен

- жағымсыз реакциялар (әсіресе анафилаксиялық шок) себебінен протамин сульфатының "пайда/қауіп" арақатынасы оны тағайындар алдында мұқият бағалануы тиіс.

Бұл жағдайда бейтараптандыру протамин сульфатын немесе гидрохлоридті в/і баяу енгізу арқылы жүзеге асырылады.

Протаминнің қолданылатын дозасы келесіге тәуелді:

- гепариннің енгізілген дозасына (100 анти-Ха ХБ МГ белсенділігін бейтараптандыру үшін протаминнің 100 антигепаринді бірлігі қамтамасыз етеді)

- гепарин инъекциясынан бері өткен уақыт, бұл ретте антидоттың дозасы азайтылуы мүмкін.

Алайда, анти-Ха белсенділігін толығымен бейтараптандыру мүмкін емес.

Сонымен қатар, төмен молекулалы гепарин сорбциясының кинетикасы бұл бейтараптандыруды уақытша етуі мүмкін және протаминнің есептелген жалпы дозасын 24 сағат ішінде енгізілетін бірнеше инъекцияға (2-ден 4-ке дейін) бөлуді қажет етеді.

Төмен молекулалы гепарин жұтылған жағдайда, тіпті көп мөлшерде (әлі хабарланбаған жағдайлар туралы), асқазан мен ішекте өнімнің өте төмен сіңуін ескере отырып, қандайда бір ауыр салдарларын күтпеу керек.

Дәрі-дәрмекті қалай қолдану керектігі туралы дәрігерден кеңес алу бойынша ұсыныстар

Егер сіз қандай да бір жанама әсерлерді байқасаңыз, дәрігермен сөйлесіңіз. Бұл осы нұсқаулықта көрсетілмеген кез келген жанама әсерлерге де қатысты.

Дәрілік препаратты стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар

Өте жиі:

- әртүрлі бөліктерді зақымдауы мүмкін және негізінен қатар жүретін қауіп факторларының қатысуымен пайда болатын геморрагиялық көріністер: қан кету қаупі жоғары органикалық зақымданулар, дәрілік заттардың белгілі бір біріктірілімі, жасы, бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, төмен салмақ. Терапиялық әдістерді сақтамау, атап айтқанда емдеу ұзақтығы және салмаққа байланысты дозаны түзету

- инъекция орнындағы гематомалар. Инъекция техникасын сақтамау немесе тиісті емес инъекциялық жабдықты пайдалану салдарынан көгерудің пайда болу қаупі артады. Кейбір жағдайларда қабыну процесінің белгісі болып табылатын және гепариннің инкапсуляциясымен байланысты емес қатты түйіндердің пайда болуы байқалуы мүмкін. Мұндай түйіндер әдетте бірнеше күн ішінде өтеді және емдеуді тоқтатуға себеп болмайды.

Жиі:

- инъекция орнындағы реакциялар (қабынуды, қышынуды, эритеманы қоса алғанда). IV типті аса жоғары сезімталдық немесе жанасу экземасы түрінде көрінетін баяу әсер ететін реакциялар туралы сирек хабарланды

- трансаминазалар деңгейінің жоғарылауы, әдетте уақытша

Сирек:

- жұлын анестезиясы, жансыздандыру немесе эпидуральді анестезия кезінде төмен молекулалы гепаринді енгізу кезінде туындауы мүмкін жұлын гематомалары.

- тромбоцитопения

- тромбоцитоз (тромбоциттердің симптомсыз және қайтымды ұлғаюы)

- бөртпе, есекжем, эритема, терінің қышуы

- инъекция орнындағы кальциноз. Кальциноз фосфор-кальций алмасуы бұзылған пациенттерде, мысалы, бүйрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттерде жиі кездеседі

Өте сирек:

- емдеуді тоқтатқан кезде қайтымды, оқшауланған немесе тері әсерлерімен байланысты гиперэозинофилия

- кейбір жағдайларда емдеуді тоқтатуға әкелуі мүмкін жедел түрдегі аллергиялық реакциялар (тері реакцияларын, ангионевроздық ісінуді, бронхоспазмды немесе тіпті анафилаксиялық типтегі шок)

- альдостерон секрециясының гепаринмен тежелуіне байланысты қайтымды гиперкалиемия, әсіресе қауіп тобындағы пациенттерде

- приапизм

- инъекция орнындағы тері некрозы. Бұл реакциялар алдында инфильтрацияланған және ауырсындыратын пурпура немесе эритематозды түйіндақтар болуы мүмкін. Емдеуді дереу тоқтату керек.

Белгісіз:

- бас ауыруы, бас сақинасы

Ұзақ мерзімді емдеу кезінде остеопороз қаупін жоққа шығаруға болмайды, мысалы, фракцияланбаған гепариндер жағдайындағыдай.

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындағанда медициналық қызметкерге, фармацевтикалық қызметкерге немесе, дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға болатын жағымсыз реакциялар (әсерлер) жөніндегі ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласу керек:

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Медициналық және фармацевтикалық бақылау комитеті «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК. http://www.ndda.kz

Қосымша мәліметтер